Bir də səndən şeir yazmayacağam
Səbəbin soruşma deyə bilmərəm
Hər səndən yazanda qələm inciyir
Qələmin xətrinə dəyə bilmərəm
 
Yazdığım şeirlər bitirdi məni
Hər sətrin başında kaş oldu sözüm
Oxuya bilmədim bir şeirimi
Birinci bəndində yaş oldu gözüm
 
Dərd,kədər içində tək qoydun məni
Sevən sevdiyinə qıymaz deyirlər
Özgə ürəklərdə gəzdiyin zaman
Dərdimin dərmanı oldu şeirlər
 
Səni sevdiyimə peşman olmuşam
Çox şükür ayrılıq pənah gətirdi
Aldı gəncliyimi bu sevgi məndən
Çiynimə dağ boyda günah gətirdi
 
Guya ki, dərd, kədər azıydı məndə
Durmadan dərd qatdın dərd sırasına
Oxuyub güldüyün şeirlərimin
Dəyməzsən inanki, bir misrasına!
 
Rəvan Məmmədli