Səhərlərim - boyasız, gündüzlərim - qorxusuz Gecələrim - narahat, gecələrim - yuxusuz. Başbaşayıq sübhə tək mənimlə fikirlərim, Gecələrə açılır gizli-gizli sirlərim. İndi mən qısılmışam gecələrin qoynuna Boylanıram içimdə gah əvvələ, gah sona. Gecələr - sığnaq yerim, gecələr - pənah yerim, Gecələr bir-birilə döyüşən fikirlərim. İnanardı ağıl da öz içimin səsinə Şirin xəyallarımın yumşaq mütəkkəsinə Baş qoyardım bir zaman Xəyalı gerçək kimi yaşayardım bir zaman. İndi qurban verməyə hazıram bir yad kimi Min-min səhərlərimi, min-min gündüzlərimi Bir anlıq sükutuma, bir yuxusuz gecəmə. Qəm sükuta dəm tutur, gecələr sükut qəmə. Allahın bal yuxusu mənə haram gecələr Sürünürəm gündüzlər, yaşayıram gecələr. Anam deyərdi: "Oğul, sən gecə doğulmusan Bəlkə buna görə də gecəquşu olmusan". Mən təpədən dırnağa indi səbrəm, dözüməm, Çoxluğumda başqası, təkliyimdə özüməm. Verdiyin tənhalığı geri götürmə, Allah, Gecəmlə həsb-halı mənə çox görmə, Allah. Mənim mənə ən yaxın sirdaşımdır gecələr, İçimə damcılayan göz yaşımdır gecələr. Gecələr sığnaq yerim, gecələr pənah yerim, Səhərlər açılanda qapanır kirpiklərim. Öyrəndim gecələrden Qaranlıq içində mən Ulduz-ulduz yanmağı, Özümə qapanmağı, içimə boylanmağı. Gecələrin sahibi, gündüzlərin quluyam, Mən gündüzlər adiyəm, gecələrsə uluyam. Gecələr çiçəklənir söz gülşənim, söz bağım Gecələrin şahıyam, yoxdur mənim ortağım.