Evliliyi dəstək olan və inkişaf etdirən şey tarazlıqdır. Evliliklər zamanla tarazlığı bulan, uyğunlaşma təmin edən orqanizmlərdir. Necə fərd öz içində uyğunlaşması təmin edə bilmədiyi, sözləri, hərəkətləri və inancları fərqli tezliklərdə olduğu zaman ictimai qəbul görmürsə, evliliklərdə də uyğunlaşmazlıq pis sonun xəbərçisidir. Tarazlıq təmin edilə bilmir, uyğunlaşma reallaşa bilmirsə də evlilik davam edə bilər amma səbəbi artıq sevgi deyil, zərurətlərdir. Uşaqlar, bir tərəfin iqtisadi azadlığının olmaması, nizamın dəyişməsindən qorxmaq kimi səbəblərlə davam etdirilən çox sayda evlilik var cəmiyyətimizdə təəssüf ki,. İçində sevgi olmayan evliliklər uşaqlar üçün də cütlər üçün də sağlamlıqsız mühitlərdir. Amma ictimai təzyiq və naməlum gələcəkdən hiss edilən qorxu üzündən bir şəkildə davam etdirilir. Sevgi ilə böyüməyən uşaqların sayı çox təəssüf ki buna görə davamlı artmaqda.

Tarazlıq deyərkən zamanla cütlərin fərqli rolları boynuna götürərək inteqrasiya olunmalarını, biri duyğularıyla hərəkət edərkən digərinin məntiqini istifadə etməsini, əmək bölgüsü etmələrini, qarşılıqlı məsuliyyət almalarını və bərabər olmalarını qəsd edirəm. Evliliyin birinci ili çətin bir dövrdür. Bu müddətdə tarazlıq təmin etmək çox asan deyil amma kritik eşik aşıldığında daşlar yerinə oturmağa başlar. Uyğunlaşma təmin edildikdən sonra həyat asanlaşar, evli olmanın, birlikdə daha güclü və sevgi dolu olmanın dadına çatılar. Məsuliyyətlər paylaşıldıqca və empati qurulduqca birlikdə daha güclü olduqlarını fərq edən cütlər tək başlarınayken edə bilmədiklərini birlikdə bacarmağın həzzini dadar və həyat keyfiyyətlərini yüksəltmək üçün daha asan motivasiya olarlar.

Əlaqələrdə ən çox hansı səhvləri edirik?
Əvvəlcə ünsiyyət qərargahı bilmirik. Mən mərkəzli yaxınlaşırıq hadisələrə. Əlaqə əvvəli fərdi həyatımızdakı vərdişlərimizi dəyişdirmək istəmirik. Elastik deyilik. Biz olmağı buna görə bacara bilmirik. Olduğumuz kimi davranmaqda ya da partnerimizi olduğu kimi qəbul etməkdə çətinlik çəkirik. Başqalarıyla müqayisə edirik. Qırıldığımız zaman dərdimizi izah etmək yerinə səssiz qalmağı seçirik.

Əvvəlki əlaqələrimizin izlərini silməkdə səhlənkar davranırıq. Bir-birimizin ətrafına hörmət göstərməyi bacara bilmirik. Duyğusal şantaja müraciət edirik. Empati qura bilsək, partnerimizin də əlaqə üçün fədakarlıq etdiyini, köhnə vərdişlərini tərk etdiyini görə bilsək səhvimizi fərq edə bilərik bəlkə. Həmişə öz pəncərəmizdən baxmağa alışdığımız üçün "biz" olmaqda çətinlik çəkirik.

Səhv edən partnerimizin üzr istəməsini gözləyirik boşuna. Uzun səssizliklər, kaprizlər getdikcə bir-birimizdən uzaqlaşmamıza səbəb olur. Halbuki onu bağışladığımızı hiss etdirəcək bir sözlə yaxınlaşmağı sınasaq bəlkə o anda sona çatacaq incikliyimiz.

Mənfi istiqamətə gedən evliliklərdə nə edilməli?
Bir evliliyin mənfi istiqamətə doğru getdiyini göstərən siqnallar nələrdir?

Yoldaşınızın gözünün içinə baxmadığınızı ya da onun gözlərini sizdən qaçırdığını fərq edirsinizsə həyəcan oğurlamağa başlamışdır. Bu yazını oxuyan evli fərdlər bir an dayanıb düşünsünlər, ən son nə vaxt yoldaşlarının gözünün içinə sevgiylə baxdıqlarını xatırlamağa çalışıb dürüstcə cavablasınlar. Nəticə çox ürək açan olmaya bilər.