İlahi mərifətdən bixəbər olmağımız biz çox mövzularda bizi yanlış istiqamətlərə yönəldir. Bunlardan biri də məhz Rəbbimizə edə biləcəyimiz müraciətlərlə bağlıdır. Rəbbimizin mübarək adları bizə müraciət ünvanlarına istiqamətlərimizi təyin etməyimizə yardım edir. İmam Əli (ə) “Kumeyl” duasında bizə bu ünvanlardan birini tanıtmaq istəyir.

“Rübubiyyət məqamını vəsilə edərək, Sənə əl açır”.

Bu cümlə özündə çox mübarək məsələləri cəm edir. İlk olaraq İmam Əlinin (ə) məhz rübubiyyət məqamını vəsilə etməsinin səbəblərini anlamağa çalışaq. Rübubiyyət – idarə edən, tərbiyə edən, vücud verən və s. kimi mənaları uyğun olaraq ifadə edilir. Alimlər “İnfitar” surəsinin 6-cı ayəsində zikr edilən “Ey insan, səni Kərim olan Rəbbinə qarşı məğrur edən nədir?! (ki, Onun tanrılığına qarşı küfr, kərəminə qarşı isə nankorluq etdin)?” mövzu ilə bağlı maraqlı açıqlama verirlər. Bu ayədə verilən sualın cavabının elə ayənin özündə olduğunu qeyd edirlər. Belə ki, məhz Rəbbimizin Kərim olması, insanı bu qədər məğrur edir. Kərim olan Rəbbimiz bizimlə əməllərimizin qarşılığı olaraq deyil, məhz Öz Kərəminə uyğun olaraq davranır.

Həzrət Əlinin (ə) vəsilə olaraq rübubiyyət məqamını seçməsinin çox mübarək bir cəhəti var. Əziz İmam (ə) insana anlatmağa çalışır ki, Allahla münasibətini belə qursun: “İlahi, tərbiyə edən Sənsən və məni də bu cür tərbiyə etmisən. Məni nemətinə, mərhəmətinə, etdiyin lütflərə qərq etmisən. Mən də Sənin ehsanlarının içində həmişə Sənin rəhmətini, qəzəbindən üstün bilmişəm. Bu cür tərbiyə olunan birisi bəzən Sənə qarşı getmək məqsədi ilə deyil, qəflət etdiyindən müəyyən səhvlərə də yol verə bilər. Bu cür tərbiyə etdiyin birisini qəzəbinə düçar edərsənmi?”.

İmam Əli (ə) bu cümlədə Rəbbinə əl açmasının növbəti səbəblərindən birini də izah edir. Belə ki, rübubiyyət məqamının özü də bəndənin etdiyi səhvlərin, günahların müqabilində yaradılmışın Yaradana əl açmasını labud edir. Biz etdiyimiz səhvlərin müqabilində bizi tərbiyə edən birisinə doğru yönəlməliyik. Çünki, halmızı dəyişməyə gücü yetən, yenidən tərbiyə edib Özünə layiq bəndə halına gətirməyə yenə də O, özü qadirdir. Çünki, rübubiyyət məqamı məhz bunu deməyə əsas verir.

Sonda isə Əmirəlmöminin (ə) bəyan edir ki, etdiklərimiz asiliklər bizi Onun qapısından uzaqlaşdırmamalı, hətta əksinə – bizim o qapıya daha sıx bağlanmağımıza səbəb olmalıdır. O qapıdan başqa hansı qapı, bizi bu qədər etdiklərimiz asiliklər müqabilində qəbul edər?

Allah bizə o qapını kamil tanımağı nəsib etsin.

Mətləb Həmzəli

İmam Sadiq (ə) adına İslam Maarifi Akademiyası

«Dəyərlər» Jurnalistika Məktəbinin məzunu