Bunu əsla unutmaq olmaz ki Şəfanı verən Allahu təaladır. Türbədən şəfa gözlənilməz; orada yatan övliya vasitəsiylə ancaq dua etmək və onlardan kömək istəmək lazım olduğunu Rəsulullah əfəndimiz demişdir. Buna xurafat və ya şirk demək, çox təhlükəlidir. İbni Macənin bildirdiyi hədisi-i şərifdə, özü də, (Ya Rəbbi, səndən istəyib də verdiyin şəxslərin xatiri üçün, səndən istəyirəm) deyə dua edərdi.
İki hədis-i şərif tərcüməsi də belədir:
(Səhrada yalnız qalan kimsə, bir şey itirsə, "Ey Allahın qulları mənə kömək edin!" Desin; çünki Allahu təalanın, sizin görə bilmədiyiniz qulları vardır.) [Taberani]
(Heyvanı qaçan, "Ey Allahın qulları mənə kömək edin, Allah da sizə acısın" desin!) [Hisni-ül Haşim]
Övliya, ənbiya yaradıcı deyil. Allahu təala istənilən şeyi, onların hörmətinə yaradar. Yəni onlar vəsilədir. Cənab-ı Haqq, hər şeyi yoxdan yaratdığı halda, yaratmasına bəzi şeyləri səbəb etdi. Abdülgani Nablus həzrətləri buyurur ki:
Ölülərdən bir şey istəyərkən, yəni səbəblərə tutunarkən; bu işləri səbəblərin deyil, Allahu Təalanın etdiyinə inanılmalıdır. (Hədiqə)
kabir Türbeye getmənin faydası
şeyxülislam Əhməd bin Kamal Paşa həzrətləri buyurur ki:
İnsanın ruhu, bədəninə aşiqdir. Ölüb, ruh bədəndən ayrılanda bu sevgisi yox olmaz. Ruhun bədənə olan bağlılığı öldükdən sonra yox olmaz. Ölünün sümüyünü qırmaq və qəbir üzərinə basmaq, hədis-i şərifdə buna görə qadağan edilmişdir. Bir kimsə, bir Vəlinin qəbirini ziyarət edirsə, ikisinin ruhu görüşürlər. Qəbir ziyarətinə icazə verilmiş olması, bu faydanın hasil olması üçündür. Qəbirdəkilərin ruhu ilə ziyarətçinin ruhu, bir ayna kimidir. İşıqları bir-birlərinə əks edər. Ziyarət edən, qəbirə baxıb, Allahu Təalanın qəzasına razı olub, ruhu bunu eşidincə, elmi və əxlaqı feyzlenir. Bu feyz, qəbirdəkiləri ruhuna əks edər. Meyyitin ruhuna, Cənab-ı Haqqdan gəlmiş olan elm və feyzlər də, ziyarət edənin ruhuna əks edər. (Şerh-ı hədis-i Ərbəin)