Bu çox diqqət edilməsi lazım olan bir vəziyyətdir. Çünki körpələr əşyalara toxunaraq və bir şeylər edərək öyrənərlər. Bu körpələrin 0-2 yaş dövründə yaşanan sensorimotor dokunsal və algısal bir mərhələdir. Bu dövrdə körpəs(n)i göstərdiyi hərəkət olduqca əhəmiyyətlidir. Televizor passiv öyrənilən bir hərəkət olduğundan körpənin inkişafından bir çox şeyi oğurlayar.

Körpəni sabit bir şəkildə sabit vizual şeylər öyrənməyə çəkər. Bu səbəblə də televizor 0-2 yaş arasında qətiliklə körpənin həyatında iştirak etməməlidir. Körpənin televizorun  yalnız səsini eşitməsində hər hansı bir qorxu yoxdur. Lakin elektromaqnetik sahələrin təsirlərin zərərindən bəhs edilməkdədir. Körpənin bu dövrdə həm zehni, həm də ümumi inkişafı sürətli olduğu üçün elektromanyetiğin də bu vəziyyəti mənfi təsir etdiyi həqiqəti getdikcə yayılmaqdadır. Bu səbəbdən ötəri də körpənin olduğu mühitdə mümkünsə heç televiziya olmamasında fayda vardır. Bunun yerinə bol bol musiqi dinlə idilə bilər.

Ancaq 2 yaşından sonra körpənin həyatına televizor  girə bilər. O da çox nəzarətli və 1 saatı keçməmək şərti ilə baxıla bilər. Ana və atalar körpə televizora baxərkən  onunla danışıb müzakirəli etməli ki, televizor  körpə üçün baxıcı vəziyyətində olsun.

Körpələr üçün ən ideal fəaliyyət onlara kitab oxunub, musiqi dinlədib, inkişafına görə oyunlar taparaq keyfiyyətli zaman keçirməkdir.