Telefonumda “Göhkan Tepenin Annem Annem” mahnısı.. gözələrimdə isə yaş.. Çünki anam 1 ildən çoxdu vefat edib. Atamın o varı dövləti mənim anamın canın sağalda bilmədi. Adım Ramaldı 22 yasim var Bakı universitetlerin birində oxuyuram. Əvvələr şən, deyib gülən hər şeyin yerin həddin bilən biri idim. Varımla dövlətimlə heç vaxt qurür duymazdım atam amaa əksinə idi. Həmişə insanları özündən aşağı bilərdi. Sırf şirkətleri pulu var deyə. Anamın heç ili çıxmamış atam yenidən evləndi bununda başında mənim nənəm dururdu, əmimin ailəsidə bu fikirə destey çıxdı. Ve men o günden ailəmə nifrət etdim. İçimdə daima bir kin var olara qarşı, nəyinki ailəmə bütün insanlara qarşı.. Artıq içimde bir kin bəsləyirəm.. günü gündən insanların varlıqlarına nifrət edməyə başlayıram bir əek 18 yaşlı bacım birdə dostum Vüsal var. Qalan heç bir insanın mənim üçün önəmi yoxdur.

Mən Nəzrin. Bakı Universitetlerin birində 3cü kursda oxuyuram. Olduqca gülərüz, mehriban şən bir qızam. Saçlarım qıvırcıq, gözlərim qara, boyum isə 1. 70di. Dünya gözəli deyiləm amaa özümə mexsus gözəlliyim var. Ailəmlə hemişə qurur duymuşam. Atam gül çiçək mağazaıi işlədir çox vaxt unidən çıxıb ona kömək edmeyə gedirem. Atamın sevimli qızıyam. Çünki evin tək usağıyam. Atamda anamda məni sevgi dolu böyüdüblər. Anam isə mektəblərin birində müəllimədi.

Ve bu gün. Yenə Unidən çıxıb atamın yanına getdim. Çünki bu gün anamla bərabər kəndə qohumları gilə baş çəkməyə gedəcəkdilər. Şənbə bazara düşdüyü üçün 2 gün qalacaqdılar. O zamanlarda dükkan mənə əmanet idi. Həyatımında dəyişdiyi bir gün.... Dükkana 1. 80 boylarında əsmer olduqca yaraşaqlı bir bəy daxil oldu gözündəki eynəyi havalı bir şəkilde çıxardıb güllərə baxdi. 10 deqiqədən çox olardıkı dükkanda idi. Güllərə baxırdı amaa əe isdədiyin demirdi. Son olaraq gözümü ondan çəkib buyurun nəsə isdemişdiz dedim. Valeh edici ses tonu ilə yasəmən gülü deyəsən yoxdu dedi. Ətiri hiss olunmur. Düz bildiz dedim basqa güllerimizdə var sizə nece kömek edə bilərəm. Yasəmən gülü yoxdusa heç cürə.. Birdən içəri bir oğlan daxil olub `Ramal deyə səsləndi. Yarım saatdı hardasan.?
Ramal: gəlirdim məndə gül yoxdu onsuz. (Ramal hər 5 ci gün dərsdən çıxıb anasının məzarının üsdünə baş çəkərdi.)
Vüsal: başqa bir yerə gedəy taparıq kefini pozma.
Nəzrin: isdəyirsinizsə başqa gül verə bilərəm.
Ramal: xanım qız lazım olsayd, özüm deyərdim.. Özünü agıllı gösdərmə bir 10 manatlıq gülə görə.
(Nəzrin heqiqətən pis oldu cünki meqsedi kömek edmek idi pula görə edmirdi) yaxşı onda axdardığınız gül burda yoxdusa çıxa bilərsiz.
Ramal: müştərini qovursan?
Vüsal: qardaş söhbəti çox böyütmə qız elə demək isdəmədi.
Ramal: dua ele işim var yoxsa, bu söhbət burda qalmazdı deyib cıxdı. Nəzrin öz özünə yaraşıq varda amaa davranış qaydası yoxmuş dedi. Axsam idi. Ramal məzarı ziyarət edib gəlirdi maşını yolda xarab olumuşdu. Vüsala ne qədər zeng edsədə telefonu sesizdə olduğundan eşidmirdi. Qaldım yolun ortasında hamsı O uğursuz qıza görə oldu, yasmən gülü olsaydı belə olmazdı. Çarəsiz qalsada əmisi oğlu Azada zeng elədiki gəlsin onu götürsün. Çünki onada nifrət edirdi. Məktəb vaxtı uşaqlıq sevgisin əlindən almışdı son zengdə isə qızdan ayrılmışdı. Artıq sabah açılmışdı. Ramalın otağının qapısı döyüldü.
Nuray: girə bilerəm.
Ramal: gir başımın bəlası.
Nuray: tembəl yatmısan helə sən? Gör nə qeşəy günəş çıxıb dur gedəy gezəy.
Ramal: birazda yatım sonra.
Nuray: bax suyu tökəcəm üzünə dur dedim bacını üzmə.
Ramal: gel bura görüm mən səni heç üzərəm (alnından öpür).
Her kes aşağıda idi. Əmim Səfər bəyin ailəsi də bizimlə birgə yaşayırdılar. Əmimin məni yaşlarda bir oğulu məndən 2 yaş balaca bir qızı, birdə 16 yaşlı ogulu vardı.
Azad: Salam yoxdu Ramal.
Ramal: sabah sabah başının bəlasını axtarma.
Nuray: yaxşı ne olar dava etməyin.
Nazakət(nenə): hara gedirsiz səhər vaxtı.
Nuray: hava almağa..
Zümrüd(analığl): burda hava yoxdu bəyəm..? Sən qal səninlı işim var.
Ramal: sən kimsən hə belə danşırsan?!.
Nəzaket: səsini yüksəltmə.
Ramal: yüksəldərəm o tərəfədə keçərəm! Mənim bacımla sənin heç bir işin ola bilməz bunuda belə bil Zümrüd xanım!

Müəllif: İ. Qönçə (Lusi)