İnsan ömrü bir agaca bənzəyir. Hər yarpaq bir günü hər yarpagın saplagı bir ayı hər budaq bir ili bir agac gövdəsi isə bir ömrü ifadə edir, yəniki yarpaq düşəndə gün, bir saplaq düşərsə ay bir budaq qırılarsa il bir agac gövdesinin məhvi isə insan ömrünün sonunu gösdərir. Həyatımızda yarpaqlar saplaqlar budaqlar qırılıb tökülməkdə davam edir. Həyatımızdakı hər yeni bir gün eyni şəkildə bitməkdə davam edir.
Yenə adi günlərdən biri yorucu universitet həyatı və ev. Həyatı əvvəlki kimi olmasada ama yenədə keçmişi unutmamışdı daha dogrusu unutmaq isdəmirdi. Əgər unutsaydı o zaman keçmişindən intiqam ala bilməzdi. Yenə həmşəki kimi kimsəsiz otaq çarpayıda uzanıqlı şəkildə qulagnda qulaqcıqlar qəmli mahnının notları göz yaşları və keçmiş xəyallarla üz-üzə Əfşan:
-Beş yaşıma kimi nənəmin himayəsində böyümşəm nə atamı nədə anamı heç görməmişəm. Olar haqda elədə çox məlumatım yoxdu tək bildiyim 2 qardaşım 1 bacımın olmasıdır. Onlar məndən fərqli olaraq dünyaya normal gəlmişdilər və sevilirdilər. Mənsə onlardan uzaqda nənəmin dayımın himayəsində böyüyürdüm. Dayım heç vaxt məni öz uaqlarından ayırmayıb. Məni çox sevirdi. Onların yanında yaşayanda çox xoşbəxt olsamda bir şeyi anlamırdım "niyə mən ailəmin yanında deyiləm? Niyə onları heç vaxt görməmişəm? " bu kimi suallar həmişə beynimdə canlanırdı. Həmişə nənəmgilin evi qonaqlı-qaralı olursdu. Bu gün evdə telaş vardı qonaq gələcəkdi. Elədə oldu qonaq qismində bir kişi gəldi. Gələn qonagı tanımadıgım üçün o olan otaga keçmədim. Otaqda çoxlu söbət gedirdi. Birdən dayım mən olan otaga gəlib əlimdən tutaraq məni qonaq olan otaga apardı. Hər kəs məni görən kimi aglamaga başladı hətta bizə qonaq qismində gələn kişi belə. Axı bayaqdan söhbət edirdilər yaxşı bəs indi niyə aglayır hamı? bəs bu kişi niyə aglayır? Kimdi axı bu kişi?-yenə cavabsız suallar fikrimdən keçirdi. Amma bu dəfə sualımın cavabı verildi. Bu cavabsa nənəmin mənə ünvanladıgı " balamın atası gəlib " ifadəsi oldu. Yenədə anlamırdım nə ata? kimin atası?. Birdən kişi məni qucagına alaraq:
- körpə quzum bagışla məni sən atalıq etmədim ifadəsi mənə hər şeyi anlatdı. Bəli bu kişi mənim atam idi o atam idiki şikəst dogulduguma görə öz nüfuzu ümün anasının sözüylə məndən imtina edən atam.
Həmişə oldugu kimi yenədə onu xəyallardan nəsə azad etd. Bu dəfə qapı zəngi idi. Qapını açdı ona nəsə baglama gəlmişdi. Təəccüb içində baglamanı açdı kim tərəfindən göndərildiyi bilmədi. Baglamada onun rəssam tərəfindən çəkilən şəkli var idi. Baglamanı otagına qoyub evdən çıxdı. Həmşəki kimi eyni ünvana **** gecə klubuna ynəlmişdi. Yenə tək bir seçib əyləşdi. İçki sifariş edib gic kimi atlıb düşən iyrənclərə baxmaga başladı.
- necədə glünc görünürlər. Özlərinj xoşbəxt hesab edirlər amma bədbəxt olduqlarının fərqində belə deyillər. Bəlkədə çoxunuz fikirləşirsinizki bədbəxt olduqlarnı hardan bilirsən? Sizcə gecənin bu vaxtı hansısa gecə klubunda içkidən sərxoş olub gic kimi atlıb düşən insan xoşbəxtdirmi? Artiq sifarişi gəldi və içməyə başladı. O anda Lalə xanım təşrif buyurdu:
- ifritə niyə xəbr etmirsən gələndə
+Lalə guya burda olmayacaqdınki?
-yaxş çoxbilmiş Nəzrin xanım susduq
+ şükür
-pah minnətə bax ee
+hmm
- xəbərin olsun Sisaydi burdadı
+ burdadı burdadıda məyər öldürəcək məni?
-yox öldürməz sən onun sevimlisisən
+vaxtında aglın olardı sən sevimlisi olardın
-həmişə səni bizdən üsdün tutur
+bənə elə olmalıdıda
- Allah mehriban etsin
+sagol canım
-görüəcəksən bu gün
+ axot yoxdu sabaha qalsın
- da özün bil ama səni soruşurdu
+ neynirki məni
- yəqin iş tapşıracaq
+ hm mən getdim sabah görşəcəm sagol
-bay bay
Ordan uzaqlaşıb evə gəldi. Özünü güclə çarpayıyıa atdı yatmaq isdədi bacarmadı. Çünki gözünü yuman kimi keçmiş onu rahat buraxmırdı.
- atamla qarılaşdıgım o gün ən xöşbəxt günüm idi atamla heç ünsiyət belə qurmamışdım. Çünki utanırdm. Cəsarətimi toplayıb atama bir sual verdim " anam niyə gəlməyib? Amma sualım cavabsız qaldı.