Ənə güzgülərdə tapma (fala baxma) qorxunc və təhlükəli hesab edilirdi. Gənc qız biri tənha yerdə (yerləşdirmədə) bağlanırdı, şamları yandırırdı, masanı süfrəylə örtürdü və ona qonaqlığı qoyurdu. Dost əksinə (qarşısında) dost o beləliklə iki güzgü qururdu ki, onlar, bir birində əks edərək (təsir edərək), güzgü qövslərinin anfiladasını yaradırdılar. Sözlərdən sonra: "Mənim nişanlım, bəzənmiş, mənə şam etməyə gəl!" - o əyləşirdi və dəhlizin uzununa baxmağa başlayırdı, hansı ki, güzgülərin əks edilməsiylə yaranır. Uzaqda, özündə dəhlizin sonu qızın gələcək xanımları çıxmalıdır, hansı ki, yaxşıca onun yaxınlaşması müddətində ayırd etmək və hətta onun adını bilmək (tanımaq) olar. Amma bir halda ki, (çünki,) nişanlının obrazı "cin" qəbul edir, güzgünü dəsmalı örtüb və ən sözləri deyib vaxtında fala baxmanı qurtarmağa vaxt tapmaq lazımdır.

Yayılmış milad tapması (fala baxması) idilər və belələr – qız balışın altında darağı gizlədirdi və gəlmək və onu daramaq xahişiylə nişanlıya müraciət edirdi. Bəzən yuxudan əvvəl o çox duzlu yeyirdi və adaxlıdan onun suyuyla içirtməyi xahiş edirdi. O, kimi o yuxuda gördü və gələcəkdə onun əri olmaq idi məcburdur.

Və (amma) əgər evdə adaxlı üçün darağı (pipiyi) qoymaqsa, onda o onda bir neçə (bir qədər) tük qoyub (tərk edib) hökmən daranacaq. Beləliklə gələcək ərin saç rəngi haqqında tam (dolu) təqdim etməni (təsəvvürü) almaq mümkün olacaq.

Hiyləgər gəlinlər budaqcıqlardan körpüləri öz çarpayısının altında qaydaya salırdılar və nişanlıdan onları coşqun çay vasitəsilə köçürməyi (tərcümə etməyi) xahiş edirdilər.

Qız güzgüdən (otaqda başqa insanların susqun olmasını buraxılırdı) əvvəl (qarşısında) əyləşirdi, doqquz hissəyə almanı kəsirdi, onlardan səkkizi o yeyirdi, və (amma) doqquzuncu tikə sol çiyin vasitəsilə atırdı və güzgüdə öz təsvirinə diqqətlə baxmağa başlayırdı, hansı ki, tədricən dəyişərək, nişanlının simasını əldə edirdi.

Milad bayramı günlərlərinin sehrli vaxtına hətta sadə hasar tapmalarda (fala baxmalarda) köməkçi olurdu. Onun uzununa gedərək və payaları seçərək, qız məhkum edirdi: "Zəngin, kasıb, dul kişi, xolostes". Kimdə dayanırdı, o və gələcəkdə onun gəlinlərinə olurdu.

Hətta bizim oxumuş vaxtımıza xalqda (camaatda) tapmaya (fala baxmaya) maraq sönmədi, axı həmişə bilmək istəyir, kim və səni növbəti həyat döngəsi üçün (arxasında) gözləyir.