Bəli artıq əsgərəm. Artıq vətəni qorumaq mənədə qismət oldu. Amma bir il men səni qoruya bilməyəcəm.
Düzdür hardasa təskinlik tapıram ki vətəni qoruduqca sənidə qorumuş oluram. Amma yenədə nəsə catışmır. Deyirdilər ki, hərbidə insanın fikri alt-üst olur.
İnsan darıxır. Ancaq bu belə deyil. Düzdür sənsiz çox darıxıram, kənara çəkiləndə inan ki, hər şeyi daha yaxşı anlayır, düşünür və ən əsası səni nə qədər
çox sevdiyimi dərk edirdim. Bəli artıq səndən ayrıyam  hərbiyə gəldiyim ilk gündən bəri heç ağlımdan çıxmırsan.
Sənin mənim üçün nə qədər qiymətli olduğunu dahada dərk edirəm. Hərbinin çətinlikləri insanı yorsa belə inan hər an səni düşünməyim sanki hər an yanımdasan deyə qəlbimin dərinliyinde yalnız səninlə olan anlarımın özəlliyini dərk edərək qəlbimə qazımağım mənə güc verir. Gülüm burda sənsizliyin acısını çəkirəm. Düz bir il bu acıya qatlanacağam. Sənsiz olan hər anım, hər saniyəm mənə bir ilə bərabərdir. Sənə eəlim çatmır,gücümm yetmir.Gündüzlər küləklə,günəşlə,gecələr ayla,ulduzla sənə sevgimi çatdiriram.Yəqinki onlar sənə əenim necə olduğumu deyəllər.Bilirəm düşünürsən görən mənim sevgilimin vəziyyəti necədir? Amma bil ki,hər şey əladı.Sənin mənə olan sevgin inan ki,mənə ən böyük dayaqdır.Eh bir bilsən səni nə qədər çox sevirəm. Burda həsrətinlə yanıb-tutuşuram.Səninlə olan günlərim gözümün onündən getmir.Gülüm sənə yaxın olduğumu bil. Əgər səhər gül üzünə sərin meh deysə bilki,sənin gül üzündən öpürəm.Gündüzlər günəşlə sənə qəlbimin istisini qəlbinə göndərirəm. Sən hər an qəlbimdəsən.Gecələr yatanda ulduzlara bax,aya bax bilki həsrətlə sənin gözlərinə ,gözəl gözlərinə baxıram. Amma ne fayda burda sensizliyin acısını çəkirəm