Ağrıdır-qaynar suyu ayağına tökürsən və bütün gecəni dişinlə yastığı didişdirirsən... dözmək üçün. Ağrıdır-atanı və ananı qucaqlaya bilmirsən...çünki onlar artıq yoxdurlar. Ağrıdır-gözünün qarşısında 5 yaşlı qızını maşın vurur...heç nə edə bilmirsən. Ağrıdır-bütün gecəni ağrıdan qovrularaq keçirən qadın yeni doğulmuş körpəsinin səsini eşitmir...təsəlli üçün söz tapmırsan. Ağrıdır-hər şeydən çox yaşamaq istəyən insan ölür...təslim olursan. Ağrıdır-sənin əzizinin uçduğu təyyarə qəzaya uğrayır...dəhşətə gəlirsən. Ağrıdır-əlin bircə hərəkəti ilə səni ömürlük əlil edirlər...heç nəyi dəyişə bilmirsən. Ağrıdır-oğlünü əsgərliyə yola salan ata onun əsir düşdüyü xəbərini alır...Vətən sağ olsun deyirsən. Ağrıdır-səhər təhsil ardinca gedən qardaş terrorun qurbanı olur...zamanı qaytara bilmirsən. Nə qədər belə misallar çəkə bilərəm. Agrıdır düzdür? Bu ağrılar həqiqidir, sənin içində ömürlük qalır. Qəlbinin lap dərinliyində... Indi də sən mənə cavabsız sevginin ağrılarından danış, ayrılıqdan danış, ümidsizlikdən danış. Danış!!! Nə dərəcədə haqlısan? O ağrıdan ki bir qutu siqaret və ya bir neçə tanış olmayan yeni əlaqələr onu sənə unutduqmağa qadirdir. Onu da ağrı adlandır.