4 il əvvəl nişanlananda Ləmanın 20 yaşı var idi.

"Vaxtın keçir, ailə qurmaq lazımdı" sözü "axı onu heç tanımıram" deməsini eşidilməz edirdi. "Sonra tanıyarsan, sonradan sevərsən dəə". Sonradan bildi ki, nişanlısı da anasının təkidi ilə evlənməyə razılıq verib.

4 il ərzində hər bəhanə ilə toyun vaxtını uzadırdı. "Nişanı qaytarsan hamı sənə pis baxacaq". Artıq ayrılmaq da istəmirdi, öyrəşmişdi, sevməyə başlamışdı... amma sevilmirdi... bunu hər etdiyi zəngdə başa düşürdü... Əvvəlcə "işim var" bəhanələri, sonra isə zəng çatmayan telefon...

Sevgisizlik dəhşətli 1 duyğudu.

Rəfiqələri, qonşuları, qohumları hər dəfə "toyun nə vaxtdı?" deyəndə, başa düşürdü ki, bunun axırı toy da olsa, boşanma ilə bitəcək...

O qədər uzaqlaşmışdı ki, nişanlısından onun ZAQSa nə vaxt ərizə verdiyini, aprelin 9-da başqa 1 qızı qaçırtdığını 4 gün sonra qonşularından eşitdi...

Sevdiyin birinin başqası ilə evlənməsi... Bu hissi ancaq yaşayanlar bilə bilər...

Amma nişanlının başqası ilə evlənməsi... hər kəsin içində biyabır olmaq hissi... bunu heç kimə arzulamaram....

Qapını arxadan bağlayıb, kəndirdən özünü asdı...

Anası səhər xəbər tutdu... Deyəsən gec idi.. həm də 4 il gec

P.S. 13 aprel 20011-ci ildə axşam saatlarında Binəqədi rayonun Rəsulzadə qəsəbəsi, Musabəyov küçəsi ev-2, mənzil-24-də ünvanında yaşayan 24 yaşlı Ləman Əbülfəz qızı Sadıqova yaşadığı mənzildə özünü çılçıraqdan asaraq intihar edib.