"Niye belesen?" tipli suallara özümde de cavab tapa bilmirem. Mene ne olmalıdı ki? Belke de verdikleri xoşbextlik boğazımda qalmışdı, ona göre küreyimden vurdular. Bilmirem. Bildiyimde heç ne yoxdu belke de. Qeribesi de odu ki, men bu monton heyata öyreşmişem artıq. Yıxıldığım yerden qalxmaq bele istemirem bezen..!
İnam?!
He men artıq hamıya qarşı inamımı itirmişem. Bu artıq heddi keçir. Her gürdüyüm simada ikinçi üzü axtarıram. Bu menmiyem?! Men artıq insanların hereketlerinde mena axtarmıram. Sanki her şey planlaşdırılmış kimi avtomatik heyata keçirilir, bu sebebden deyilen çox sözleri takmıram artıq. Heyatı akışına buraxmışam..)