Ana! söyləyəndə tez qalx ayaga,
Ana hörmetini qaldir o daga.
Onda söykənərsən böyük dayaga,
En böyük sirdasin anadir, Ana!

Anadir, çinar tək hər gün ucalir,
Ona qəbahətdir demək qocalir.
Tanridan bilinmir, nə vaxt güc alir,
Gücünü övlada sərf edir Ana!

Iki gözün isigini əridir,
Övladin canina can da yeridir,
Candaki qanlari Xaliq zəridir,
Zərləri qoruyan, Anadir, Ana!

Qaytara bilmərik Ananin borcun,
Gözü var, yeritse bala öz borcun.
Zərrə-Zərrə, qiram-qiram verəndə borcun.
Sevincin bölüsər “Zəhrayla” Ana!

Peygəmbərimiz kəlamlari söyləyib,
Cənnətin yolunu qisa eyləyib.
“Ana” ayaq altina cənnət eyləyib.
Gör necə Allaha yaxindir Ana!