Gecənin yarısı... Üşüyür içim,
İllərin bitməyən soyuqluğunda.
Söylə, sevgidənmi, səndənmi keçim,
Otağın tərlədən isti buğunda.

Bil ki, daha mənə gərək deyilsən,
İzn ver eşqimlə qalım baş-başa.
Ətrinə öldüyüm çiçək deyilsən,
Get, özgə bağında solaraq yaşa.

Qeys Məcnun adlandı, bilirsən niyə?
Hicranı vüsaldan üstün tutdu o.
Düşüb səhralara yar deyə-deyə
Sevdi... Unutmağı hey unutdu o.

Yox, mən Qeys deyiləm, Məcnun deyiləm,
Tərtəmiz adım var, götürməz ləkə.
Çətin dərd önündə sınam, əyiləm,
Kişi gərək dərdi gizlində çəkə.

Gecənin yarısı məni üşüdən,
Şaxta, sazaq deyil, o soyuq eşqin.
Get, soyuq sevgini istəmirəm mən,
Söz verirəm, sənə bəsləmərəm kin.