Dostum,bir təksən anlayırsan məni.
Bu şərab deyil,dostum,
Bir daş ürəyin yaraladığı sevgimin al qanıdır..
Çəkdiyim isə tənhalığın nazıdır.
Bu dumanı da dağlar göndərib mənə.
Özləri gələ bilməyən dağlar
Arxa-dayağımdı,dostum-
Onlara söykənib ayrılığa dözəcəyəm.
Bir azdan dumanları dağlara qovacam başımdam,
Bir az da göylərə verəcəm göz yaşımdam.
Yenə başıma düşən , sümüyümə düşməyən, bu sevda havasına oynamaq çətin,dostum.
Bilirəm,sonu yoxdu bu məhəbbətin,dostum...