Hərdən sevə-sevə, guya sevildim
Bir sevgi uydurdum özüm-özümə
Atlı şahzadəydin düşdün izimə
Bir nağıl uydurdum özüm-özümə

Bəzən sevinərək, bəzən gülərək
Xoshbəxt sanıb güldüm özüm-özümə
Bəzən ağlayaraq, kədərlənərək
Bədbəxt sanıb yandım özüm-özümə

Kimsə duymayacaq, heç bilməyəcək
Nə dağlar çəkirəm özüm-özümə
Kimsə ah-naləmi eşitməyəcək
Yalnız mən həyanam özüm-özümə.

Tənhalıq yamandır, dedim özümə
Vəfalı yar gəzdim özüm-özümə
Bir həmdəm tapmışdım sanki özümə
Onu da çox gördüm özüm-özümə

Bütün günahları aldım üstümə
Hamını güldürdüm özüm-özümə
Bağışlamır məni bircə sözümə
Bağışlarmı ölsəm özüm-özümə

Səni incitmişəm haqqı deməklə
Kimsə dinləmir ki, sözüm-özümə.
Məni küsdürmüsən sərt bir sözünlə
Yalnızam dünyada təkəm özümlə.

Bunla nağıl deyil, real həyatdır
Sevgim yalan deyil, dərddir özümə
Ölüb-dirilirəm özüm-özümə
Bir həyat uydurdum özüm-özümə.

Ellər qınamasın, unutmuramsa,
Bir qara sevdadır baxmır sözümə
Heç kim qınamasın, tənha qaldımsa,
Artıq sevgim yalnız, mənim özümə!