Psixoloji müddət bucağından baxıldığında normal sərhədlər xaricinə çıxmış cinsi meylliliklər, qeyri- təbiilik, anormallıq olaraq
adlandırılır. Amma psixoloji baxımından rahatlaşdırıcı düstur budur:
Etdiyiniz,
seçdiyiniz üsul - mövzu nə olursa, olsun, işinizə yarayırsa və uzun
vədədə sizə və içində olduğunuz cəmiyyətə zərər vermirsə, sizin üçün
ortalama doğrunu təmsil edər. Lakin etdikləriniz, seçdikləriniz
başlanğıcda sizə sonra ətrafınıza və ətrafınızla qurduğunuz əlaqəyə
zərər verirsə, yaxşı seçilmiş bir rəftar deyildir. Virtual seks başlanğıcda insanı guya zirvələrə çıxardığı və qarşılıqlı kimsədən
kimsəyə zərər vermədiyi üçün tərcih edilir. Qadınlar və kişilər bir-
birilərini heç tanımadan, virtual aləmdə bəxtəbəxt tapırlar və bir müddət söhbətdən sonra başlayırlar...
Təhsilli,
təhsilsiz, evli, subay, yaşlı, gənc- fərq eləmir. Bir çoxu fərqli bir
şəxsiyyətə bürünüb, öz gerçək şəxsiyyətini gizlətdiyi üçün, monitor
arxasında rahatca bir şeylər yaşaya bilirlər.
Axmaqlıq deyilən şey bax işin bu hissəsində başlayır əslində...
Çünki
başlanğıclarda işlərinə gələn bu vəziyyət, zaman keçdikcə psixolgiyanın
pozulamsına səbəb olur. Edilən davranış, öz içində nizamlı və tarazlı
bir biçimdə olmadığı üçün, iləriləyən vaxtla birgə, ən yüngülündən
"özünü günahkar hiss etmək, peşmançılıq" psixologiyasına səbəb olur.
Niyə günahkarlıq psixologiyası?
Çünki nə qədər virtual olursa, olsun hər kəs yaxşı bilir ki, etdiyi iş "qadağan əlaqə", zina və s. Qeyri- qanuni bir əlaqədən qabaqcıl bir şey deyil.
Gündəlik həyatda "namus simvolu" ədası ilə gəzən bu insanlar öz virtual aləmlərində ağızlarına belə
almaq istəmədikləri kəlimələri özlərinə yaraşdırdıqlarını anlayırlar. Bu
səbəblə şüur altı vicdan dövrəyə girir və "sən nə edirsən?" deyir. Hətta həmsöhbətinin kim olduğunu bilmədən. Bəlkə heç özü belə
bilmədən, dostunun yoldaşı ilə edir bunu, bəlkə də realda çox yaxın
olduğu bir insanla və s.
Halbuki sağlam cinsi həyatda insanların bir-
birini görməsi və onunla qarşılıqlı olması lazım gələr. Virtual
əlaqələr deyildiyi kimi, virtual olduqları üçün doyum sonluqlarını da
şişirdilmiş bir formada yaşamağa səbəbdir.
Gündəlik həyatı da təhdid
edir. Virtual aləmdə virtual əlaqə yaşayan yaşayan gənclər,
evliliklərində də axtardığı potensialı tuta bilmirlər. Evli olanlar, öz
yoldaşlarına xəyanət etmiş olmağın yaratdığı narahatçığı, evlilik
müddətlərinə əks etdirməyə başlayırlar. Və ya ekran qarşısında təmin
olunduqdan sonra, yoldaşı ilə əlaqədə olmaq istəmir və ya yoldaşının özü
üçün kifayət qədər cəzb edici olmadığını düşünməyə başlayır. Beləliklə
evlilik yıxılma istiqamətində irəliləyir.
Bunlardan əlavə, virtual əlaqənin gələcəkdəki cinsi həyatınız üçün mənfi təsirləri vardır:
Yaşadığımız
dövrdə həya, ar, namus kimi anlayışlar çox yalnış yerlərə sıxışdırılıb.
Bu səbbədən də belə axmaqca meylliliklər yaşayırıq.
Çoxu insan namusu bakirəlikdə, əl dəyməmiş bədənlərdə axtarır...
Həqiqət
bu ki, ədəb, namus deyilən şey ilk öncə insanın beynində, ruhunda və
prinsiplərində olduğunu düşünsək, bunun ruhu pozğunluq olduğunu bilmiş
olarıq. Psixoloji baxımdan isə ruhi pozğunluqdur.
İnsani bir məlumat olması baxımından da bunlar söylənilməlidir ki:
Allah
yaratdığı insanı həqiqətən də çox yaxşı tanıyır. Bu və buna bənzər
vəziyyətlər üçün "haram" anlayışını insanlıqla tanışdırır.
Buyurur ki, haram çuxurunun ətrafından gəzməyin. "Haram işləməyin" demir, harama yaxınlaşmayın deyir.
Necə başlayır ilk öncə- maraq duyğusundan...
O
halda insan gərək maraq duyğularını belə düzgün məsələlərdən seçsin.
Hər şey "bunu etsəm görəsən necə olacaq" marağı ilə başlayır.
İnsan gərək öz sərhədlərini qoruyub, saxlaya bilsin.
P.S. Bəs sizin buna münasibətiniz necədir?