Həyata daim gülümsəki gülən üzün solmasın. Sev ki ürəyin hüzünlə dolmasın.Ümid et ki ruhun bədənini satmasın.
Və həmişə xoşbəxt ol ki, aglım səndə qalmasın
Gün necə işıqlanar
necə batar günəş qəflətən
vaxtsızlıqlardan çıxıb gəlinən anlar vardır
köhnə bir pəncərənin çarpması kimi çarpar üzünə
külək girər aralıqlardan içəri
üzün yanar soyuqdan
gözləyərsən son yarpağın enişini
saralarkən üfüqdəki günəş
bir qaranquş qanadlanar səmaya
və son qalan bir ağcaqanad vızıldayar qulağına
diksinərsən itkin şəhərlərin ürküntüsündə
qorxularınla tərk edib gedərkən zaman
pəncərəndən səni
kimə məğlub olduğunu bilə bilmədən
məğlub ayrılarsan
qırıq pəncərədən içəri
son dəfə eşidərsən çarpışını pəncərənin
qaranlıq koridorlara dalayarkən
vaxt
getmə vaxtıdır
vaxt getmək vaxtıdır.
Sevdiyimdən bu yana hər ağrını daddım hər əziyyətə alışdım, tək sənin yoxluğuna alışa bilmədim. artıq anlayıram həsrətdən, gözyaşından başqa bir şey verməmisən mənə.