Aqape- fədakar sevgi. Bu halda sevən insan sevgilisi üçün xoş olsun deyə, hər şeyə qadirdir. O, hissinin müqabilində heçnə istəmir və qarşı tərəfə görə hər şeyini qurban verməyə hazır olur..
Lüdus- sevgi oyundur. "Siz gözəlsiz, mən də yaraşıqlıyam, vaxtı itirməyək"- cümləsi sevginin bu növünü yaxşı xarakterizə edir. Eyni zamanda demək olmaz ki, bu, sadəcə oyundur- partnyorlar həqiqətən bir-birini sevir, amma müəyyən vaxta qədər : oyundan bezənə və ya təzə birini tapanadək...
Eros- hissiyatlı sevgi. O, ilk növbədə etibarlılığa, sonra isə ehtirasa əsaslanır. Sevginin bu növünün ömrü uzundur...
Maniya- sevgi mübtəladır. Bir qayda olaraq ehtiras və qısqanclıq üzərində qurulur. Bu, partnyora sevgi yox, özünü qiymətləndirməməyin nəticəsidir. Münasibətlər tərəflərdən birinin bezməsinə qədər davam edir..
Praqma- şüurlu sevgidir. Tanışlıq zamanı o, ilk olaraq məişət, sonra isə başqa tərəfləri öyrənir. Münasibətərin davamlılığı ikinci tərəfin bu situasiya ilə nə dərəcədə razılaşmasından asılıdr...
Storge- sevgi dostluqdur. Partnyorlar bir-birilə hər şeyi bölüşürlər. Bu halda hər gün inkişaf etmək lazımdır ki, partnyor qarşı tərəfdə nə isə yenilik tapsın...