Bir insanın ağlı və ürəyi arasında qalması nə qədər də ağrıdıcıdır, elə deyilmi?!

Can yorulur, acı çəkir, ağıl bir yola çəkir, ürək digər. Hər ikisi ona yaxşılıq edirmiş kimi, özlərinə bəraət qazandırmağa çalışırlar.

Ürək sevəcəksən, seviləcəksən, xoşbəxt olacaqsan deyir, ağıl isə dinləmə onu, qısa olacaq sevgiyə, xoşbəxtliyə gorə özünü hədər etmə, incitmə deyir...

Bəs can neyləsin? Hansı birini dinləsin? Sevmək istəyir, amma incilmədən...

Xoşbəxt olmaq istəyir,amma qısa sürmədən. Ilk dəfə yaşamış olacağı sevgisində həm ağlının, həm də ürəyin olmasını istəyir. Amma bunların bir arada mümkün olmadığını, yalnız birini seçmək şansının olduğunu da qəbul edir.

O zaman hansı birini seçsin: ağlını dinləyib, sevgisiz heyatı, yoxsa ürəyini dinləyib, qısada olsa, özünə xoşbəxt olmaq şansını versin???
Buyurun fikirlerinizi gozleyirem.