Heç yaşanmamış olsaydı daha çox incidərdi bəlkə, heç anlamazdim hər kəsin "sevgi"-dediyi sehri bəlkədə xəyal belə qurmazdim iki nəfərlik, bəlkə də hər gecənin tək açılardı səhəri...Hardan başlayim cümləmə bilmirəm düzü.O balaca xəyallarımın ərkəsöyün qızıdı.Nə diyim nə danışım, sənki bilirsən dost o mənim alnıma yox dərimə cızılmış yazımdı.Həm payızım həm yazımdı, həmdə qışım.Həm gözümün nuru həmdə qaranlığım, həm gülüşüm həmdə hüznüm..O mənim hər baxanda yanaglarimi qızardan utancağlığımdı...Ona görə ölərəm mən çox ciddiyəm onu ölümünə sevdim mən onunla çox ciddiyəm."Ona görə ölərəm mən"-dedim yanlış anlama dost, ona görə ölsəm olmaz, onsuz ölərəm mən......Hər yaşanan sevgi nağıl deyil unutma dost.Mən yaşadım bilki nağıl deyil......Onu gorduyum ilk gün mən doğurdanda ilk yaşadım.Elə gəldiki onu mən yox yetimliyim qarşıladı.Sanki ondan öncəsi yox, sanki kimsəsizmişəm, deyəsən hər sevgini nağıl başa düşmüşəm...O qədər içdən gülürki gözləinin içi, sanki günəş rəngini al yanağlarından seçib.Qıvrılıb dizlərində yatıb gecə, ayağa qalxsa diksinib...Birisini o qədər sevərsənki o sənə yer üzündəki cənnət olar, süddən bulaqları, şirin meyvələri olan Cənnət dediyin şeyin təsviri varsa əgər dost mən ona cənnət desəm inanki yalan olar.Nəyi necə təsvir edim mən?..Yaradan belə yaradıb və O cənnəti ayağları altına alandı..Onun və mənim canımdan bir parça yaşandığını görsəydim dost dünyalar mənim olardin gereK