Canim mənim sənsizlik çox çətindi. Amma mən birtəhər dözürəm... Nə çekdiyimi bilsən bəlkə sənində.gözlərindən yaş gələr ! Sənin şirin sözlərin,gülər üzün,qara gözlərin ücün çox darixiram . Nə olsun bir vaxt səninlə idim, sənsizliyin qorxusu var idi canimda amma indi sənsizəm sənli günlərim üçün cox darixiram. Düşünürəm ki , unudum sakitcə ağlimdan çixib gedərsən bəlkə ! Amma alinmir nə etsəmdə yenədə ağlımdasan və çixmirsan. Səninlə cox xoşbəxt idim... İstərdim yenə əvvəlki tək sevəsən məni. Səni bərk qucaglayardim öpərdim gözlərindən amma alinmir çünkü sən indi özgə qollarda özgənin qoynundasan. Bir vaxt mənə diyirdin səni sevirəm indi isə özgəyə axi ürəyin necə dözdü mənsizliyə.? Mən bu sözləri aglayaraq yaziram, sən bəlkədə məni yad əllərdə coxdan unudmusan ! Əgər birgün məni atacagdinsa niyə sevdin.? DE DE niyə könül verdin HƏ ! NİYƏ hisslərimlə oynadin.?! Axi günahdir ! mənki səni dəlilər kimi sevmişdim. Sən isə mənimlə oynamisan. Toyun olacaq yad biri ilə axi göz görə- görə necə dözüm bu dərdə. İndi nə sən nədə özgəsi. Yalniz yalnizligim və dörd divarim mənə sirdaş olacaq ! Sən xoşbəxt ol heç üzülmə yaraşmir kədər sənə. Qoy SEVİNC sənin KƏDƏR mənim olsun.