Bir gün iki qəlb sahiblərindən xəbərsiz söhbət edərlərmişlər.Bunlardan biri oğlan biri isə cavan bir qız qəlbi imis.Bunlar vəfasızlıq mövzusunda mübahisə edirdilər,o bu qəlbə deyir ki,qızlar vəfasız olur,bu qəlb ona deyir ki,yox oğlanlar vəfasiz olur.Bu iki qəlbin ayrı ayrılıqda öz sevdikləri vardı,belə qərara gəlirlər ki,gəl biz bu movzunu özümüz araşdıraq görek  kim haqlıdır.Bu iki qəlb ayrı ayrılıqda öz sevgililərinə qarşı plan cızırlar görək kimin sevgilisi əziyyətə qatlaşıb sevdiyi üçün çox göz yaşı tökəcək və ya kimin sevgilisi üç günlük ayrılıqdan sonra unudub gedəcək.Deməli bu iki qəlb bu şərti qoyub,oz sevgililərinin yanına gedir.Qız gəlib öz yarına bunu deyir mən səndən ayrılmaq istəyirəm.Sevgilisi təəcüblü halda deyir : Neyçün?Qız qəlb nə bilim sən mənim istədiyim biri deyilsən,yaşa dolduqca ağlım mənə sübut edir ki,mənim sevgimə layiq olan sən yox başqa biridir.Sevgilisi əsəbi halda onun boğazından tutur və deyir sən dəli olmusan bu nə etirafdır,başın xarab olub bunu mənə deyirsən.Qız qəlb çətində olsa bu etirafın arxasında durur və sevgilisinə yalandan sözlər uyduraraq onu inandırır.Sevgilisi isə bir an belə özünü sındırmadan durub çıxır gedir.Oğlan qəlbdə nəhayət bu yalan etirafı çətində olsa sevgilisinə bildirir,sevgilisi bunu esidib havalı halda deyir sən nə danışırsan.Oğlan qəlb də çətin bir halda dilinə bu yalan  etirafı gətirərək qızı inandırır ki,mən həqiqətən başqa bir qızı sevirəm istəyirsən inan istəmirsən inanma,bunu deyir sevgilisindən ayrılır.Sevgilisi ağlayaraq yerə diz çökür ağla ha ki,ağla,nə gecəsi oldu ağlamaqdan nə də ki,gündüzü.Qız qəlbin sevgilisi isə qoşularaq dostlarına o kafe mənim bu kafe mənim icib gəzib veyillənirdi ki,sevdiyi qızın bütün sözlərini unutsun amma ki,unuda bilmirdi ki,bilmirdi.Tam içkili halda oğlan oturur sükan arxasına və onla birgə üç -dört dostuda oturur,yazıq dostlar nə bunun halından nə də ki,əhvalından xəbərsiz deyə gülə maşına əyləşirlər.Səs küylü dostlar,qəmli musiqi,içkili başlı həmdə xəyallı olan oğlan sevdiyinin ətrafını düşünə- düşünə güc verir sürətə,özünü salır cəngələ,salır maşınını avariyaya özüylə birgə dostlarını həyatlarını məhv edir.O dostlar ki,onlarında bu həyatda sevgililəri vardı,toyları olması üçün nələr -nələr arzulardı.Oğlan qəlbin sevgilisi isə nə yeyərdi nə içərdi qəlbi hər gün şam kimi həsrətdən əriyərdi.Ağlamaqdan nə gözündə nur qalmışdi,nə də ki,canında qüvvə.Bu halda olan qız tək çıxış yolunu ölümdə gördü,özünə zülm etməkdə gördü,əl atdı zəhərə çıxmadı heç yazıq qız səhərə.Beləcə bu iki qəlb öz sevgiləri üzərində sübut etdilər ki,bu dünyada əsil sevgi deyilən qüvvə istər qadında olsun istər də kişidə ,ikisidə sevsələr əsildən sevə bilərlər.Vəfasız nə qızdır nə də ki,oğlan vəfasız olan dövrandır dövran.

Ey sevgi

Ey sevgi sən nəsən və ya kimsən?!

Adını kim qoymuş məhəbbət sənin.

Kimə sirin olursan kiməsə acı,

Kiminə dərd olursan,kiminəsə baş tacı

 

Ey sevgi sən ürəksən yoxsa ki,ağıl

Sevəndə ürək güldürürsən,ağladanda ağil.

Ya yazda gəlirsən,yada ki qışda,

Gələndə gedəndə,bircə dəfə də olsa soruşda.

 

Ey sevgi sevirəm dünyalar qədər,

Sevgimə şahitdir,gündüzlü-gecəli uzuca illər

Mən onu dilədim böyük TANRIDAN.

Sən kimsən ey sevgi alasan məni yarımdan.