Yardım istəmək və dua etmək ayrı-ayrı işlərdir. Cahil müsəlmanlar şəriətin hökmünün əksinə, qəbirdəkilərdən yardım istəyirlər.
Bütpərəstlər isə həm yardım istəyir, həm də tapınırlar.
Sitayiş etmək: Səcdə etmək, təvaf etmək, ona and içmək, adına heyvan kəsmək, "Onun quluyam deməkdir".

Yardım istəmək iki cür olur:

Birincisi, bir məxluqdan yardım istəməkdir. Bu şərtlər daxilində əmirdən, xülasə diridən, ölüdən yardım istəmək şəriətdə doğrudur.
İkincisi, Allaha məxsus yardımdır. Məsələn, uşaq vermək, uzun ömür istəmək, ruzi istəmək və s.
Dua edən Allahdan istəyir.
 Allahın çox sevdiyi və inandığı bir quluna səslənərək:
"Ey Allahın dostu, mənə yardım et. Mənim üçün dua et. Allahən istədiyimi verməsinə vasitə ol" deyir.
Diləyi yerinə yetirən yalnız, Allahdır. Ovliyada fanidir. Yox olacaqdır.
O, heç bir şey edə bilməz. Gücü çatmaz.
Diridən dua və ya bir şey istəmək, dinimizdə qadağan edilməmişdir. Həyata müstəhəb olduğu bildirilmişdir.
Buna inanmayan "öldükdən sonra kəramət qalmaz" deyərsə, və ya kəramətə inanmırsa, heç bir əhəmiyyəti yoxdur.
Bir cahil istədiyini Allahdan gözləməyib, "Ovliya yaradıb"deyərsə, bu haramdır.
Rəsulullah(s.a.v), qəbir ziyarəti zamanı ölüyə salam verirdi. Ölüdən bir şey istəməyi qadağan etmədi.
Ziyarət edənin və ziyarət olunanın hallarına görə bəzisinə dua edilir, bəzisindən isə yardım istənilir.