Peyğəmbərimizin Şeytanla Söhbəti.

Müəllif: Mr. OffiCeR
Şərhlər: 3
Baxılıb: 3 352
Səs ver:
(səs: 4)
Şeytan ÖZÜ HAQQINDA DANIŞIR.
İbn-i Abbas (r.a.) həzrətlərinə canlı Muaz b. Cəbəl (r.a.) rəvayət edir:
- Bir gün Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm ilə bərabərdik. Ənsardan birinin evində toplanmışdıq. tam bir camaat olmuşduq.
Söhbət edirdik. Bu vaxt çöldən bir səs gəldi:
- Ev sahibi. Içindəkilər. evə girməyim üçün mənə icazə verə bilərsinizmi? Mənim sizdən bir diləyim var, görüləcək bir işim var.
Bunun üzərinə, hər kəs Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm əfəndimizin üzünə baxmağa başladı. Artıq və hər vaxt böyük oydu. icazə ondan çıxacaqdı. Rəsulullah vəziyyətə vəqf oldu və:
- Bu səslənən kimdir, bilərsinizmi? buyurdu. Biz hamımız birdən söylədik:
- Ən yaxşı bilən Allah və Rəsuludur.
Bunun üzərinə Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm əfəndimiz:
- O, lain iblisdir-şeytandır-. Allahın lənəti onun üzərinə olsun. Buyurunca Hz. Ömər:
- Ya Rəsulullah, mənə icazə verin onu öldürüm, dedi. Rəsulullah əfəndimiz bu icazəni vermədi; belə buyurdu:
- Dayan ya Ömər, bilirsənmi ki; ona müəyyən bir vaxta qədər möhlət verilmişdir. Öldürməyi burax.
Sonra da belə buyurdu:
- Qapını ona açın gəlsin. O, bura gəlmək üçün əmr almışdır. Deyəcəklərini anlamağa çalışın, diqqətlə dinləyin.
Bundan sonrasını ondan dinləyək; 
- Qapını ona açdılar. Içəri girdi o bizə göründü. Bir də baxdıq ki insan şekli belədir: Bir qoca, çəp, eyni zamanda kosa, çənəsində alti ya da yeddi tük yellənir, at tükü kimi. Gözləri yuxarı açılmış. Başı böyük bir fil başı kimi. dodaqları da bir mandat dodağına bənzəyirdi. Sonra belə bir salam verdi:
- Salam sənə Məhəmməd; salam sizə ey camaat-i müslimin.
Onun bu salamı üzərinə Peyğəmbər əfəndimiz bu cavabı verdi:
Salam Allahındır ya lain. Sonra ona belə buyurdu:
Bir iş üçün gəldiyini eşitdim. Nədir o is?
Şeytan belə izah etdi:
Mənim bura gəlişim öz arzumla olmadı, məcbur olaraq gəldim.
Rəsulullah Əfəndimiz:
- Nədir o məcburiyyət?
Şeytan izah etdi:
- İzzət sahibi Rəbbin qatından mənə bir mələk gəldi. Və dedi ki: "Allah Təala sənə əmr verir; Məhəmmədə gedəcəksən. Amma aşağı və zəlil bir halda. Təvazö ilə.
Ona gedəcəksən və adəm oğullarını necə aldatdığını izah edəcəksən. Onları necə aldatdığını bir bir söyləyəcəksən ona. Sonra o, nə soruşsa doğrusunu deyəcəksən. Sonra. Allah Təala buyurdu ki; "Söylədiklərinə bir yalan qatarsansa, doğrunu söyləməzsənsə. səni kül edərəm; külək sovurar. düşmənlərni önündə səni rüsvay edərəm. "Bax belə ya Məhəmməd, o əmr üzərinə sənə gəldim. arzu etdiyini məndən soruş. əgər məndən soruşduqlarına doğru cavab verməzsəm; düşmənlərim mənimlə əylənəcək. şübhəsiz ki, düşmənlərimin əyləncəsi olmaqdan daha çətin bir şey yoxdur.
Bundan sonra, Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm əfəndimiz belə soruşdu:
- Madam ki, sözlərində doğru olacaqsan. O halda mənə izah et; Xalq arasında ən çox sevmədiyin kimdir?
Şeytan bu cavabı verdi:
- Sənsən, ya Məhəmməd. Allahın yaratdıqları arasında səndən daha çox sevmədiyim kimsə yoxdur. Sonra, sənin kimi kim ola bilər ki?
Rəsulullah Əfəndimiz soruşdu:
- Məndən sonra ən çox kimləri sevməzsən?.
Şeytan izah etdi:
- Müttəqi bir gəncə ki. varlığını Allah yoluna vermişdir.
Bundan sonra sual cavab aşağıdakı şəkildə davam etdi. Rəsulu Əkrəm Əfəndimiz soruşdu; seytan izah etdi:
- Sonra kimi sevməzsən?
- Özünü səbirli bildiyim, şübhəli işlərdən çəkinən alimi.
- Sonra?.
- Təmizlik işində. yuduğu şeyləri üç dəfə yumağa davam edən kimsəni.
- Sonra?.
- Səbirli olan kasıbı ki; ehtiyacını heç kimə izah etməz. halından şikayət etməz.
- Yaxşı, bu kasıbın səbirli olduğunu hardan bilərsən?.
- Ya Məhəmməd, ehtiyacını özü kimi birinə açmaz. Hər kim ehtiyacını özü kimi birinə üç gün üst üstə izah etsə, Allah onu səbr edənlərdən yazmaz. Səbirli kəslərin işi buna bənzəməz hasil onun səbrini; halından, rəftarından və şikayət etməyişindən anlayaram.
- Sonra kim?.
- Şükür edən zəngin.
- Yaxşı, amma o zənginin şükr edən olduğunu necə anlayarıq?.
- Onu görsəm ki, aldığını halal yoldan edir və məhəllinə xərcləyir. Bilərəm ki, o, şükr edən bir zəngindir.
Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm Əfəndimiz bu dəfə mövzunu dəyişdirdi və ona başqa bir sual soruşdu:
- Yaxşı, ümmətim namaza qalxınca, sənin halın necə olar?.
- Ya Məhəmməd, məni bir qızdırma tutar. Titrəyərəm.
- Niyə belə olarsan; ya lain?.
- Çünki bir qul, Allah üçün səcdə edincə bir dərəcə yüksələr.
Yaxşı, oruc tutduqları zaman necə olarsan?.
- O zaman da bağlanaram. Ta onlar iftar edənə qədər.
- Yaxşı, həcc etdikləri zaman necə olarsan?.
- O zaman da dəli olaram.
- Yaxşı, Quran oxuduqları zaman necə olarsan?.
- O zaman da əriyərəm. Eynilə atəşdə əriyən bir qurşun kimi əriyərəm.
- Yaxşı, sədəqə verdikləri zaman halın necə?
O zaman halım çox yaman olar. sanki sədəqə verən, bir mişar alar əlinə və məni ikiyə bölər.
Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm Əfəndimiz səbəbini soruşdu:
- Niyə elə mişar ilə ikiyə bölünərsən, ya Ebamürre?
Bunun üzərinə İblis:
- Onu da izah edim, dedikdən sonra izah etməyə başladı: Çünki sədəqədə dörd gözəllik vardır. belə ki:
1 - Allah Təala, sədəqə verənin malına bərəkət ehsan edər.
2 - O, sədəqə verən kimsəni xalqına sevdirər.
3 - Allah Təala, onun verdiyi sədəqəni, cəhənnəmlə arasında bir pərdə edər.
4 - Allah Təala, bəlanı, və ahları ondan dəf edər.
Bundan sonra Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm Əfəndimiz səhabələri haqqında ondan bəzi suallar soruşdu:
- Əbu Bəkr üçün nə deyərsən?.
İblis buna bu cavabı verdi:
- O mənə, cahiliyyə dövründə belə itaət etmədi. Islama girdikdən sonra necə mənə itaət edər?
- Yaxşı, Ömər b. Hattab üçün nə deyərsən?.
İblis buna bu cavabı verdi:
- Allaha and olsun ki; hər gördüyüm yerdə ondan qaçdım.
- Yaxşı, Osman b. Affan üçün nə deyərsən?.
- Ondan utanaram. həm də çox. necə ki, Rəhmanın mələkləri də ondan utanırlar.
- Yaxşı, Əli b. Əbu Talib üçün nə deyərsən?.
- Ah, onun əlindən bir xilas olsam. O, öz başına qalsa, mən də öz başıma qalsam. O, məni buraxsa. mən də onu buraxsam. Mən onu buraxaram, amma o məni buraxmaz.
Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm Əfəndimiz, yuxarıdakı sualları soruşduqdan və şeytanın verdiyi cavablar da qismən bitdikdən sonra, belə buyurdu:
- Ümmətimə səadət lütf edən; səni də , müəyyən bir vaxta qədər saqi edən Allaha həmd olsun.
Rəsulullah Əfəndimizin bu cümləsini eşidən lain İblis belə dedi:
- Əfsus, əfsus. Ümmətin səadəti harada? Mən, o müəyyən vaxta qədər diri qaldıqca, sən ümmətin üçün necə fərah eşidərsən?. Mən, onların qan macəralarına girərəm. Ətlərinə qarışaram. Amma onlar, mənim bu halımı görməz və bilməzlər. Məni yaradan və Baas gününə qədər mənə möhlət verən Allaha and içərəm ki; onlarin hamısını azdıraram. Cahillərini və alimlərini. Ümmilerini və oxumuşlarını. Facirlerini və abidlerini. bunların heç biri əlimdən xilas ola bilməzlər. Lakin. Allahın xalis qullarını. Bəli, bunları azdıra bilmərəm.
Bunun üzərinə Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm Əfəndimiz soruşdu:
- Sənə görə ixlas sahibi olan muhlis qullar kimlərdir?.
Məgər sən bilmirsən? ya Məhəmməd, bir kimsə ki, dirhəmini və dinarını sevər. O Allah üçün bir ixlasa sahib deyil. Bir kimsəni görsəm ki; dirhəmini və dinarını sevməz. Təriflənməkdən məth edilməkdən xoşlanmaz. bilərəm ki o, ixlas sahibidir. Dərhal onu buraxar, qaçaram.
Bir qul, maliyyə və təriflənməyi sevdiyi müddətcə; ürəyi də dünyaya bağlı qaldığı müddətcə, o sizə xüsusiyyətini etdiyim kəslər arasında mənə ən çox itaət edəndir.
Məgər sən bilmirsən ki; mal sevgisi, böyük günahların ən böyükləri arasındadır. Məgər sən bilmirsən ki; ya Məhəmməd, baş olma sevgisi yenə böyük günahların ən böyükləri arasındadır.
İblis izah etməyə davam etdi:
Ya Məhəmməd, Məgər sən bilmirsən?. Mənim yetmiş min dənə uşağım var. Bunların hər birini bir başqa yerə təyin etmişəm. Sonra. o hər uşağımla birlikdə yenə yetmiş min dənə şeytan vardır.
Onların bir qisimini üləmaya göndərdim.
Bir qisimini gənclərə göndərdim.
Bir qisimini də, şeyxlərə göndərdım.
Bir qisimini də, qoca qadınlara müsəllət etdim.
Gənclərə gəlincə; aramizda heç bir anlaşılmazlıq yoxdur. Onlarla çox yaxşı dolanarıq.
Uşaqlara gəlincə. onlarla da, bizimkilər istədikləri kimi birlikdə oynayarlar.
Bizimkilərin bir qismini da Abidlərin başına dərd etdim. Bir qisimini də zahidlərin. Onlar, bunların yanına girər; haldan hala salarlar. Bir təpədən o birisinə, həmişə gəzib dayanarlar. 
beləcə, onlardan ixlası alaram. Onlar, bu halları ilə, etdikləri ibadəti, ixlassız edərlər. Amma, bu hallarının fərqində ola bilməzlər.

P.S  Bu söhbətin bura qədər olan hissəsini yazı halında tapdım ardı var və çox maraqlı məqamlara toxunulub onuda hazırlayıb təqdim edəcəm.
Allah hər birimizi Şeytandan hifs etsin  Amin !
(səs: 4)
Şərhlər: 3
Baxılıb: 3 352
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri