Bir zamanlar iki qonşu şəkərci vardı. Hər ikisinin də qazancları çox yaxşı idi. Bunlardan biri hər axşam dükanını bağladıqdan sonra qazancı üçün şükrederken digəri hər axşam dükanını bağladıqdan sonra, qapısının önünə çıxır, səmaya baxaraq, əlləriylə dizlərini döyüb, "Ahh ... Bu gün yenə itirdim" deyə hayıflanıyordu.
Qonşusu onun bu hayıflanmasından narahat olurdu. "Görəsən hesabı mı çaşır, çox kreditlə mi var, yoxsa ac gözlü müdir?" Deyə düşünürdü.
Ertəsi günü qonşusu bir az daha qazansınlar deyə müştərilərinin bir qisimini, "Mənim dükkânımda qalmadı, Qonşuda vardır" deyərək onun dükanına göndərərək reaksiyasını ölçmək istədi.
Axşam olunca yenə əllərini dizlərinə vurub, "Ah ... Yenə itirdim ..." dedi qonşusu.
Bunun üzərinə dözə bilməyərək soruşdu bəridəki:
"Nədir Allah xatirinə bu qədər itkinin?"
Qonşusu gülümsəyərək cavab verdi:
"Mən pul və ya mal itirdim deyə Üzülmüyorum; yenə axşam oldu və ömrümdən bir gün daha keçdi deyə heyiflənirəm. "
 
"Həyatınızı dəyişdirəcək Müdriklik Əhvalatları" kitabından alıntıdır.
Yığan: Dr. Yaşar Ateşoğlu
Səhifə: 99