Rusiya. Moskva. Gecə klubu. Bədbəxtlərin ünvanı. Lalə və Əfşan bir yerdə oturub söhbət edirdilər. Əfşan Anarın Moskvada oldugundan xəbərsiz idi. Anar bilərəkdən xəbər verməmişdi çünki aganın verdiyi tapşırıqla baglı gəlmişdi. Aganın verdiyi tapşırıgı yerinə yetirmiş İlyası öldürmüşdü. İlyası öldürməklə tək Aganın tapşırıgın deyil həmdə Əfşanın qisasını almışdı. Bu qisas 6 il bundan öncə Əfşanı İlyasın fahişəxanasından tapmagın, Əfşanı hələ 13-14 yaşında fahişə etməyin qisası idi. İntiqamını alan Anar hələdə Moskvada idi. Anarda Əfşanla eyni məkanda **** gecə klubunda idi. Namiqlə birgə oturub içki şüşələrinə başı qarışan Anar və Namiqi Lalə görür. Anarı tanımasada Namiqi tanıyır.
Lalə. Oo Namiq səndə burdasan?
Namiq. Salam Lalə xanım
Lalə. Salam Namiq necəsən neynirsən sən hara buralar hara?
Namiq. Yaxşıyam çox sagolun siz necəsiz?
Lalə. Yaxşıyam çox sagol. (Anara baxaraq) bu yaraşıqlı bəyimiz kimdi?
Namiq. Ayda mən sizi tanış etməmşəm heç tanış olun Lalə xanım Tiqran bəy , Tiqran bəy tanış olun Lalə xanım
Anar. Tanışlıga şadam Əfşan telefonuna gələn zənglə baglı küçəyə çıxmışdı. Telefonla danışıgını sonlandıran Əfşan içəri oturduqları masaya yaxınlaşır və Lalənin yanında Anar və Namiqi görüb təəccüblənir. Lalə və Namiqin yanında təəccübünü gizlədir.
Lalə. Nəzrin xanımımızda təşrif buyurdu. Tanış olun Nəzrin xanım Tiqran bəy
Əfşan. Tanış olmagma şadam
Anar. Məndə Nəzrin xanım
Lalə. Namiqlə artıq tanışsanda (Anar Lalənin qəfil deyilən sözünə çox əsəbləşdi əlini yumruq kimi sıxdı. Əsəbini gizlətməyə calışsada bu Əfşanın gözündən yayınmadı. Laləylə Namiqin başı söhbətə qarışdıgından Anarın əsəbi oldugunu anlamamışdılar. Bir deyli vaxt keçmişdi artıq)
Əfşan. Mən artıq gedim gecdi
Anar. Məndə gedrem Nəzrin xanım sizi evə kimi ötürə bilərəm
Əfşan. Ehtiyac yoxdu özüm gedərəm
Anar. Yolumuz birdi Nəzrin xanım (Lalə və Namiq içkidən sərxoş olduglarından Anarın "yolumuz birdi" sözünün fərqində olmamışdılar) Anar və Əfşan bir yer klubdan çıxdılar. Maşına əyləşib Əfşanın evinə dogru yol aldılar. Bir neçə dəqiqəlik susqunluqdan sonra Əfşan Danışmaga başladı.
Əfşan. Niyə gələcəyini demədin?
Anar. Sənə açot vermirəm
Əfşan. (Təəccüblə) bagışla
Anar. -----(susur)
Əfşan. Niyə susursan?
Anar. Məncə belə yaxşıdı
Əfşan. Anar sənə nə olub axı?
Anar. Heç nəsə olmalıydıki?
Əfşan. Anar bəsdir bir həftə bundan öncə sən belə deyildin axı?
Anar. Mən necəydimsə indidə eləyəm cəmi 3 gün görmüsən məni daha yaxından tanımamsan yəqnki
Əfşan. Saxla maşını mən düşürəm
Anar.anlamadım
Əfşan. Eşitmədin məni saxla maşını
Anar. Saxlamıram
Əfşan. Saxlamırsanki? Yaxşı
Əfşan maşının qapısını açıb çölə atılmaq istəyəndə Anar onun qolundan tutub saladı.
Anar. Dəli olmusan sən?
Əfşan. Hə dəli olmuşam. Bir həfdə bundan öncə gördüyüm Anarı tanımıram buda məni dəli edir ( aglamaga başlayır) Onun bu halına dözə bilməsə də biruzə vermirdi susurdu. Bunu görən Əfşan dahada əsəbləşir əsəbini aglamaqlaəvəz edir. Evə çatdılar. Əfşan getmək istəyəndə
Anar. Gözlə məndə gəlirəm
Əfşan. Anlamadım
Anar. Kar olmusan?
Əfşan.(vecinədə almır)
Anar. Gözlə dedim (Əfşanın qolundan tutub sıxır) səninləyəm axı?
Əfşan. Ola bilər
Anar. Elə Əfşan xanm?
Əfşan. Həə
Anar. Yaxşı gəl sən evə gedək gör başına nə oyun açacam sənin
Əfşan. (Agzını büzərək) hm
Evə çıxdılar. Əfşan açarla qapını açan kimiAnar evə daxil oldu. Əgşan tək yaşadıgı üçün Anar və Əfşan evdə tək idi.
Anar. Sən Namiqi hardan tanıyırsan?
Əfşan. 2 gün bundan öncə Lalə tanış etdi təşkilatda
Anar. Bəs mənə niyə deməmisən?
Əfşan. Əsəbi olmagının səbəbi bu idi?
Anar. Əfşan sualıma cavab ver
Əfşan. Yadımdan çıxıb
Anar. Əfşan necə yəni yadmdan çıxıb ( qışqıraraq) mən sənə deməmişəm hər hərəkətindən xəbərim olacaq! Əfşan. (Anarən əsəbi oldugunu vecinə brlə almadan) başa düşmədim sevgilimsənki? Sən kimsənki mənə zakon qoyasan? Anar. (Təəccüblənsədə təəccebünü gizlədib) xeyir Əfşan xanım zakonda qoyaram hələ üstünəndə keçərəm
Əfşan. Elə?
Anar. Həə ( Əfşanı özünə tərəf dartır)
Əfşan. Neynirsən?
Anar. Bax gör ( eyib Əfşanın dodaqlarına qonur onunla öpüşməyə başlayır və səssizcə) səni sevirəm Əfşanım Əfşan. (Əfşan key kimi qalmışdı birdən özünə gəlib Anarı itələyir) nə cürətlə bunu edirsən Anar. Sevdiyim qadını öpməkdə kimdənsə icazə almalıyam?
Əfşan. Necə sevirsənki gah üstümə qışqırırsan gahdakı qolumu sıxıb məni incidirsən sənin sevgin budu? (Bayaqdan Anara qaeşı yıgılan əsəbini incikliyini göz yaşlarıyla ifadə edir)
Anar. (Onun aglamagına dözə bilməyib onu qucaqlayır və Əfşanın qulagına pıçıltıyla) şş sakitləş məni anla Əfşanım səni qorumaq üçün belə edirəm. Mən sənin hər bir hərəkətini bilməliyəm sənin təhlükəsizliyin üçün
Əfşan. (Aglamagını saxlayıb körpə uşaq tək) mən özüm özümü qoruyaram
Anar. (Əfşanın bu hərəkəti Anarın xoşuna gəlir körpə uşagı əzizləyən kimi onu əzizləməyə başlayır) caan mənim balacam özün qoruyarmışda
Əfşan. Hə bə nə indi bilirsən
Anar. Yox əşi bilurdim sadəcə bikməmiş kimi göstərirdim
Əfşan. Hə lap yaxşı bax aa mən Gürzəyəm özünü məndən qoru yoxsa sancaram
Anar. Məndə Qafqaz pələngiyəm sən sancarsan məndə parçalayaram
Əfşan. Mənidə parçalayarsan?
Anar. Sənə zərər verənləri
Əfşan. (Əfşan bu sözə sevink şəkildə Anarı qucaqlayır və pıçıltıyla) səni sevirəm
Anar. Məndə ay dəlim

Xarabalıq kimi yarımtikili bina. Qaranlıq uçuq zirzəmi və 3 aydı burda əsir olan Ayşə. Əlləri ayaqları baglı üzü gözü qan içində Ayşə və Əşrəfin adamlarından biri
Ayşə. Nə olar buraxın məni
Naməlum. Yalvarma boşuna
Ayşə. Allah eşqinə buraxın çıxım gedim heç kiməheç nə demərəm
Naməlum. Hələ duxunda var kiməsə nəsə deməyə
Ayşə. Axı mən nə etmişəm sizə?
Naməlum. (Təəccüblə) bizə heç nə əmr belədi səni burda saxlamalıyıq
Ayşə. Neynəmişəm axı mən ?
Naməlum. bilmirəm
Əşrəf uçuq yarımtikili binaya daxil olur və üzünü Naməlum insana tutub danşır.
Əşrəf. Nə olub burda?
Naməlum. Aga qız qışqırıb aglayır yalvarırki məni buraxın
Əşrəf. Qələt edir. (Ayşəyə tərəf çevrilərək) ay qız nə çərənləyirən burda
Ayşə. (Əşrəfi görən kimi tanıyır və təəccüb içərisində) səən?
Əşrəf. Hə mən nə olubki?
Ayşə. Mənə etdikləriiz bəs etmədi ?
Əşrəf.yox bəs etmədi
Ayşə. Niyə axı? Mən nə etmişəm sizə?
Əşrəf. (Ayşənin çənəsindən tutaraq) Reyhanımında günahı yox idi bilursənmi bunu? Yox axı hardan biləsən sənki mən yaşadıqlarımı yaşamamsan sənki 3 aylıq körpə balanı, Reyhanını diri diri yanan görməmisən ( dahada qışqıraraq) hardan biləsən axı? Bax necəki Reyhanım diri-diri gözümün qarşısında yandırdılar məndə hər kəsin külünü göyə sovuracam!!!
Ayşə. (Qorxaraq yalvarışlı bir səs tonuyla) axı mənim nə günahım var?
Əşrəf. ( gülərək) sənin günahın var gözəlim özüdə ən böyük günah sənindi
Ayşə. Nə axı
Əşrəf. Əfşanın yanında olmagın