Rusiya. Moskva. Gecə klubu. Bədbəxtlərin ünvanı. Lalə və Əfşan bir yerdə oturub söhbət edirdilər. Əfşan Anarın Moskvada oldugundan xəbərsiz idi. Anar bilərəkdən xəbər verməmişdi çünki aganın verdiyi tapşırıqla baglı gəlmişdi. Aganın verdiyi tapşırıgı yerinə yetirmiş İlyası öldürmüşdü. İlyası öldürməklə tək Aganın tapşırıgın deyil həmdə Əfşanın qisasını almışdı. Bu qisas 6 il bundan öncə Əfşanı İlyasın fahişəxanasından tapmagın, Əfşanı hələ 13-14 yaşında fahişə etməyin qisası idi. İntiqamını alan Anar hələdə Moskvada idi. Anarda Əfşanla eyni məkanda **** gecə klubunda idi. Namiqlə birgə oturub içki şüşələrinə başı qarışan Anar və Namiqi Lalə görür. Anarı tanımasada Namiqi tanıyır. Lalə. Oo Namiq səndə burdasan? Namiq. Salam Lalə xanım Lalə. Salam Namiq necəsən neynirsən sən hara buralar hara? Namiq. Yaxşıyam çox sagolun siz necəsiz? Lalə. Yaxşıyam çox sagol. (Anara baxaraq) bu yaraşıqlı bəyimiz kimdi? Namiq. Ayda mən sizi tanış etməmşəm heç tanış olun Lalə xanım Tiqran bəy , Tiqran bəy tanış olun Lalə xanım Anar. Tanışlıga şadam Əfşan telefonuna gələn zənglə baglı küçəyə çıxmışdı. Telefonla danışıgını sonlandıran Əfşan içəri oturduqları masaya yaxınlaşır və Lalənin yanında Anar və Namiqi görüb təəccüblənir. Lalə və Namiqin yanında təəccübünü gizlədir. Lalə. Nəzrin xanımımızda təşrif buyurdu. Tanış olun Nəzrin xanım Tiqran bəy Əfşan. Tanış olmagma şadam Anar. Məndə Nəzrin xanım Lalə. Namiqlə artıq tanışsanda (Anar Lalənin qəfil deyilən sözünə çox əsəbləşdi əlini yumruq kimi sıxdı. Əsəbini gizlətməyə calışsada bu Əfşanın gözündən yayınmadı. Laləylə Namiqin başı söhbətə qarışdıgından Anarın əsəbi oldugunu anlamamışdılar. Bir deyli vaxt keçmişdi artıq) Əfşan. Mən artıq gedim gecdi Anar. Məndə gedrem Nəzrin xanım sizi evə kimi ötürə bilərəm Əfşan. Ehtiyac yoxdu özüm gedərəm Anar. Yolumuz birdi Nəzrin xanım (Lalə və Namiq içkidən sərxoş olduglarından Anarın "yolumuz birdi" sözünün fərqində olmamışdılar) Anar və Əfşan bir yer klubdan çıxdılar. Maşına əyləşib Əfşanın evinə dogru yol aldılar. Bir neçə dəqiqəlik susqunluqdan sonra Əfşan Danışmaga başladı. Əfşan. Niyə gələcəyini demədin? Anar. Sənə açot vermirəm Əfşan. (Təəccüblə) bagışla Anar. -----(susur) Əfşan. Niyə susursan? Anar. Məncə belə yaxşıdı Əfşan. Anar sənə nə olub axı? Anar. Heç nəsə olmalıydıki? Əfşan. Anar bəsdir bir həftə bundan öncə sən belə deyildin axı? Anar. Mən necəydimsə indidə eləyəm cəmi 3 gün görmüsən məni daha yaxından tanımamsan yəqnki Əfşan. Saxla maşını mən düşürəm Anar.anlamadım Əfşan. Eşitmədin məni saxla maşını Anar. Saxlamıram Əfşan. Saxlamırsanki? Yaxşı Əfşan maşının qapısını açıb çölə atılmaq istəyəndə Anar onun qolundan tutub saladı. Anar. Dəli olmusan sən? Əfşan. Hə dəli olmuşam. Bir həfdə bundan öncə gördüyüm Anarı tanımıram buda məni dəli edir ( aglamaga başlayır) Onun bu halına dözə bilməsə də biruzə vermirdi susurdu. Bunu görən Əfşan dahada əsəbləşir əsəbini aglamaqlaəvəz edir. Evə çatdılar. Əfşan getmək istəyəndə Anar. Gözlə məndə gəlirəm Əfşan. Anlamadım Anar. Kar olmusan? Əfşan.(vecinədə almır) Anar. Gözlə dedim (Əfşanın qolundan tutub sıxır) səninləyəm axı? Əfşan. Ola bilər Anar. Elə Əfşan xanm? Əfşan. Həə Anar. Yaxşı gəl sən evə gedək gör başına nə oyun açacam sənin Əfşan. (Agzını büzərək) hm Evə çıxdılar. Əfşan açarla qapını açan kimiAnar evə daxil oldu. Əgşan tək yaşadıgı üçün Anar və Əfşan evdə tək idi. Anar. Sən Namiqi hardan tanıyırsan? Əfşan. 2 gün bundan öncə Lalə tanış etdi təşkilatda Anar. Bəs mənə niyə deməmisən? Əfşan. Əsəbi olmagının səbəbi bu idi? Anar. Əfşan sualıma cavab ver Əfşan. Yadımdan çıxıb Anar. Əfşan necə yəni yadmdan çıxıb ( qışqıraraq) mən sənə deməmişəm hər hərəkətindən xəbərim olacaq! Əfşan. (Anarən əsəbi oldugunu vecinə brlə almadan) başa düşmədim sevgilimsənki? Sən kimsənki mənə zakon qoyasan? Anar. (Təəccüblənsədə təəccebünü gizlədib) xeyir Əfşan xanım zakonda qoyaram hələ üstünəndə keçərəm Əfşan. Elə? Anar. Həə ( Əfşanı özünə tərəf dartır) Əfşan. Neynirsən? Anar. Bax gör ( eyib Əfşanın dodaqlarına qonur onunla öpüşməyə başlayır və səssizcə) səni sevirəm Əfşanım Əfşan. (Əfşan key kimi qalmışdı birdən özünə gəlib Anarı itələyir) nə cürətlə bunu edirsən Anar. Sevdiyim qadını öpməkdə kimdənsə icazə almalıyam? Əfşan. Necə sevirsənki gah üstümə qışqırırsan gahdakı qolumu sıxıb məni incidirsən sənin sevgin budu? (Bayaqdan Anara qaeşı yıgılan əsəbini incikliyini göz yaşlarıyla ifadə edir) Anar. (Onun aglamagına dözə bilməyib onu qucaqlayır və Əfşanın qulagına pıçıltıyla) şş sakitləş məni anla Əfşanım səni qorumaq üçün belə edirəm. Mən sənin hər bir hərəkətini bilməliyəm sənin təhlükəsizliyin üçün Əfşan. (Aglamagını saxlayıb körpə uşaq tək) mən özüm özümü qoruyaram Anar. (Əfşanın bu hərəkəti Anarın xoşuna gəlir körpə uşagı əzizləyən kimi onu əzizləməyə başlayır) caan mənim balacam özün qoruyarmışda Əfşan. Hə bə nə indi bilirsən Anar. Yox əşi bilurdim sadəcə bikməmiş kimi göstərirdim Əfşan. Hə lap yaxşı bax aa mən Gürzəyəm özünü məndən qoru yoxsa sancaram Anar. Məndə Qafqaz pələngiyəm sən sancarsan məndə parçalayaram Əfşan. Mənidə parçalayarsan? Anar. Sənə zərər verənləri Əfşan. (Əfşan bu sözə sevink şəkildə Anarı qucaqlayır və pıçıltıyla) səni sevirəm Anar. Məndə ay dəlim
Xarabalıq kimi yarımtikili bina. Qaranlıq uçuq zirzəmi və 3 aydı burda əsir olan Ayşə. Əlləri ayaqları baglı üzü gözü qan içində Ayşə və Əşrəfin adamlarından biri Ayşə. Nə olar buraxın məni Naməlum. Yalvarma boşuna Ayşə. Allah eşqinə buraxın çıxım gedim heç kiməheç nə demərəm Naməlum. Hələ duxunda var kiməsə nəsə deməyə Ayşə. Axı mən nə etmişəm sizə? Naməlum. (Təəccüblə) bizə heç nə əmr belədi səni burda saxlamalıyıq Ayşə. Neynəmişəm axı mən ? Naməlum. bilmirəm Əşrəf uçuq yarımtikili binaya daxil olur və üzünü Naməlum insana tutub danşır. Əşrəf. Nə olub burda? Naməlum. Aga qız qışqırıb aglayır yalvarırki məni buraxın Əşrəf. Qələt edir. (Ayşəyə tərəf çevrilərək) ay qız nə çərənləyirən burda Ayşə. (Əşrəfi görən kimi tanıyır və təəccüb içərisində) səən? Əşrəf. Hə mən nə olubki? Ayşə. Mənə etdikləriiz bəs etmədi ? Əşrəf.yox bəs etmədi Ayşə. Niyə axı? Mən nə etmişəm sizə? Əşrəf. (Ayşənin çənəsindən tutaraq) Reyhanımında günahı yox idi bilursənmi bunu? Yox axı hardan biləsən sənki mən yaşadıqlarımı yaşamamsan sənki 3 aylıq körpə balanı, Reyhanını diri diri yanan görməmisən ( dahada qışqıraraq) hardan biləsən axı? Bax necəki Reyhanım diri-diri gözümün qarşısında yandırdılar məndə hər kəsin külünü göyə sovuracam!!! Ayşə. (Qorxaraq yalvarışlı bir səs tonuyla) axı mənim nə günahım var? Əşrəf. ( gülərək) sənin günahın var gözəlim özüdə ən böyük günah sənindi Ayşə. Nə axı Əşrəf. Əfşanın yanında olmagın