Neçe gün idi ki , Bahardan xeber ala bilmirdim . Men Baharın xestesi , vurğunu olmuşdum desem inanmayacaqsınız . Gizli aşiqler kimi profiline girib saatlarla onun profilinde qurcalanıram , ondan xeber tutmağa calışıram . Ona yazdığım mesajlar ve vatsat zengleri cavabsız qalırdı . Yaxında deyildi ki , durum ziyaretine gedim ,başına ne geldi deye xeber tutum. Yaxşı ki, bu arada Azerbaycandan gelen qardaşımın ailesi bizde qalırdı . Başımı balaca Nurlanan qatmışdım . Bu balaca varlıq kiçik canıyla bütün ruhumu özüne tabe etmişdi . Meni Baharsız darıxmağa qoymurdu .
Bir sabah yuxudan qalxdıgımda telefonuma gelen mesajı görünce yuxulu gözlerimı ovxalayıb tekrar mesaja baxdım . Mesaj Bahardan idi .
" Yes " deyib bağırmagımdan bütün ev ehli ayağa qalxdı , sanki komandir esgerlere " Qalx ! " emri vermişdi .
Demeyesen hesretle gözlediyim Bahar nece gün imiş möhkem xestelenib o yuzden yazmırmış . Bu hefte qrupumda paylaşdığım hekayenin oxucuların sebirsizliyi gizli izleyicimiz olan Baharımızı yeni bölüm üçün herekete getirib . Ehvalatı yaza bilmese de sesli danışıb mene yollayırdı .
İmkan tapan kimi masamın başına keçib Baharın sesini açırdım . Ele olurdu ki , bir epizodu yazmaq üçün onun sesine defelerle qulaq asmalı olurdum, onun sesini o qeder dinlemişdim ki , yatanda da qulaqlarımda cingildeyirdi .

... Esmer Asyanın inadından el çekmeyeceyini görüb ayağa qalxdı . Körpeni şala bürüyüb sobanın altında qurutduqları uşağın paltarlarından alıb başının qiyqacın açdı . Paltarları ora qoyub boxca düzeldib qolundan asdı . Qalın qoyun derisinden olan kürkünü çiynine asıb toxunma salını boyun boğazına sardı . Bütün bunları Asiya sükut içinde seyr edirdi
Daxalın içindeki yorucu sessizlik insanı darıxdırırdı . Hazırlaşıb körpeni qalın geydirenden sonra , uşağı qucağına aldı . Asyanın yanına geldi . Asya daş kimi quruyub yerinde qalmişdi . Kenardan baxan onu daşa dönmüş heykel sanardı . Bu heykelin sadece gözleri hereketde idi . Gözleri ile anasının bütün hereketlerini izleyirdi . Uşağın üzünü anasına tutub ;
- Qızım...
- Mene qızım deme ...
- Yaxşı demerem , mene hirsli ola bilersen . Senin bu hirsin esla balandan imtina etmeye haqq vermir .
- O menim balam deyil , seni tanıdığım bu güne qeder o körpe caresiz bir yetim , bir bic idi , ona sahib cıxdım , artıq onun sahibini tapmışam , hem bibisini , hem nenesini , al götür .
- Bu qeder qaba olma qızım , bu qeder qeddar olma . İnanıram ki bir gün bu dediklerine peşiman olacaqsan . O zaman indi sen meni bağışlaya bilmediyin kimi oğlun da seni bağışlamayacaq . Nece ki , bir şey bilmeden sen meni suçlayırsan , ele de oğlun senden nifret edecek .
- Ne üçün ?
- Sen onu atdığın üçün .
- sen de bizi atmışdın , tek meni yox bütöv bir aileni ...
- Men sizi heç zaman atmadım , tale ayırdı bizi , qara bextin , taleyin izi qara olsun ! Men sizin qoxunuzu almaq üçün xaraba qalmış yurdumdan herenizin bir yadigarını aldım , illerle o eşyaların qoxusuyla özüm özümü aldadıb , ovutdum .
Canı darlanmış Asya sebirsiz halda ;
- Ooff, offf , çıx daha seni eşitmek istemirem , cıx !..
- Meni görmek istemeye bilersen . Amma senin yaşadıqlarını bu körpeye çekdirmeye haqqın yoxdur .
- senin haqqın vardır sankı , Bes niye atırdın ?
- Men sizi bilerekden atmamışam , and içirem ki atmamışam .
- Uzatma !
- Bax qızım , vaxt olacaq bu körpe üçün burnunun ucu göyneyecek . Men gedirem , söz verirem bir daha gözüne görünmerem ama ne olur olsun balanı unutma .
- Yeter artıq cıx !- deye elleriyle qulaqlarını qapadıb bağırdı .
Esmer açıq qapıdan çıxıb geri boylandı , geride qoyduğu daş heykel helede yerinden terpenmirdi . Ağappaq qarın üstünde iz salan addımlar bir ananı qızından , bir balanı anasından ayırırdı ...

ARAZIN BU TAYI , MOSKVA .

Ulduz initsitutun 1 ci kursunda oxuyurdu ilk pratikasına getmişdi . Pratikada dovşanı emeliyyat etmek vardır . Müelimin mühazirelerinden sonra , emeliyyat masasına bağlanmış dovşanı telebelere gösterib ;
- Bu günkü dersimizi kim izah ede biler ? - deye soruşduqda Ulduz elini qaldırıb dillendi ;
- Men !
- Buyurun !
Ulduz ireli gelib profsiyonal hekimler kimi emeliyyata hazırlaşdı . Ellerini yuyub yaxşıca quruladıqdan sonra , spirtle sildi , yardımcının kömekliyiyle elceklerini geydi , maskasını bağlayıb emeliyyat masasına yaxınlaşdı . Dovşan insan kimi emeliyyat masasına uzandırılıb bağlanmışdı . Yazıq dovşan qorxudan esim esim esirdi . Yerinde çırpınsa da, qaca bilmirdi . Ulduzun bu caresiz heyvancığaza baxdıqca içi acıyırdı . Müharibenin odu ocağında saysız hesabsız ölü ve yaralı gören Ulduz özünü güclü bir qız sanırdı ama indi bir dovşan qarşısında aciz qalmışdı . Ulduzun bu heyecanını usaqlar ve doktor da görürdü .
- Başla Ulduz !
- Ede bilmeyecem , doktor , üreyim gelmir ,
- Yoox bu olmadı ki...Sen bir doktorsan ve bu emeliyyat masasında senden imdad isteyen bir xeste var . Cerrah dediyin cellad kimi soyuqqanlı olmalıdır . Kesdiyine acımamalı , eyni zamanda şefqetlı olmalıdır . Hekimin ehval ruhiyyesi xesteye birbaşa tesir edir , bunu unutma . Heç bir insan özü öz ayağıla bıcaq altına gelib girmez , ama hekim ona ele bir ruh vermelidir ki, öleceyini bilse bele emeliyyata özü öz ayagıyla gelmelidir . Hekim xeste üçün cellad yox , allahdan sonra güman yeri olmalıdır .
Müelliminin bu dediklerinden sonra üreklenen Ulduz özünü toparlayıb , iyneni keyidiciyle doldurub dövşanın bedenine yeritdi . İlk defe idi ki, bir canlını kesecekdi . Çox heyecanlı idi . Doktor Ulduzun qolundan tutub
- Bacaracaqsan ! - dedi - Emeliyyat zamanı hekimin allahı elindeki bıcaq üreyindeki inam , xestenin ise allahı hekim , sabaha ümüd olar, bunu unutma .
Keyidicinin tesirinden dovşanın kontrol etdikden sonra emeliyyat bölgesini hazirladı . " Bismillah" deyib bıcağı dovşana batıran kimi dovşan başını qaldırıb dişlerin qabardaraq bağırdı .
Bundan sonra ne baş verdi , Ulduzun heç neden xeberi olmadı . Gözün açdığında özünü xestelerle dolu olan qadınlar palatasında gördü . Qalxıb yatağında oturdu . Hekim xalatı hele de eyninde idi .
- Heee hekim qızımız oyandı , aferin , bizde hekimi hec zaman yatmadığını düşünürdük . Menim fikirimce hekim xestenin keşiyinde durar , hekim de xeste kimi yatarsa vay bizim halımıza . Deye yan terefdeki carpayının ucunda oturaraq elinde nese toxuyan rus nene güle güle Ulduza baxdı . Deyesen tersinedir . Hekim xesteye qarovul cekmekden , xeste hekime keşik çekir .
İcerideki qadınlar gülüşdüler . Ulduz yatağından düşüb yaxasını , başını düzelde düzelde palatadan cıxdı , qadınların şen qehqehesi hele de qapının arxasından eşidilirdi . Utandığından yanaqları allanmışdı . Emeliyyat sehnesi gözünün qarşısına geldikce özü özünü qınayırdı .
- Menim doktoruma bax eee , bele doktor olar ? Sabah bu ürekle nece emeliyyata gireceksen ? Ay kül baş , senin elinde xeste sağalmaz ee , xeste öler , göresen o dovşanın axırı noldu . Öldü yeqin . Axı ürek emeliyyatı edecekdim , yazıq dovşan .
Ulduz öz özüne danışa danışa bir bir qapıları açaraq içeri boylanır , öz destesini axtarırdı .
- Allah bilir senin qorxaqlığın ucbatından yazıq coxdan ...- qapını acıb başını içeri soxduğu yerde biriyle kelle kelleye toqquşdu .
İkisinin de başı möhkem ezildi . Zerbenin tesirinden Ulduzun gözlerinden od parladı . Yere çöküb
- Heee , yaxşı oldu , dovşanın qarğışı tutdu seni - zerbeden ağrıyan alını ovxalayaraq ufuldadı .
- Siz Azerbaycanlısız ?
Nece ildir bu qurbetde ilk defe idi ki doğma dilinde danışan bir ses eşidirdi . Bu ses ona derman kimi geldi . Elini başından cekib başının üstünde dayanan adama baxdı . Genc besteboy , yumurusifet , biraz dolu bedenli , seliqeli, sport stilinde geyinmiş bir oğlan elini ona uzarmışdı .
- Bağışlayın , bilmeden oldu . Size kömek edim .
Ulduz elini ona uzadıb ayağa qalxdı .
- Siz azerbaycanlısız ? - deye gülümser, eyni zamanda utancaq baxışlarla oğlanı süzdü .
- Haralısız ?
- Yerli Bakılı , bes siz ?
- Qarabağlıyam .
Oğlan qızı süzdü . Maşallah ağ xalat size yaraşmış . Qarabağ hara Moskva hara . Deyesen xestexanada işleyirsiz ? Sestrasız ?
- Yox eşi hele hec kim deyilem keçmiş döyüşçüyem . Müharibe veteranıyam , bu vaxta qeder yaxşı gelmişdim amma bundan sonra deyesen mennen hec ne olmaz .
- Niye ?
- Guya hekim olacam daa, bir dovşanı aperasyonnuda gebertdim - meyus halda başın açağı saldı . Oglan güldü . Ulduz çaşqın çaşqın oğlana baxdı .
- Neye gülürsüz ?
- Haa haa ha
- Bağışlayın , gülmeyinizin sebebini öyrene bilerermi ?
- Deyesen baytar gelib elimi teqdiqat initsitutuna düşüb ? Haaa haaa
- Eee besdirin dee ... ne baytar ? Men telebeyem , bura pratikaya gelmişem .
- Haa haa ...- oğlan daha cox gülmeye başladı .
- Gülmeyin , xahiş edirem !
Qehqehe sesi karidoru götürdü .
- Allah belamı versin , nece gülünc veziyyete qaldım - deyib oğlanın yanından keçib kalidorda serseriler kimi eli ayağına dolaşa dolaşa ireli adımladı .
- Yoldaş baytar qız , barım adınızı deyerdiz , itimiz , pişiyimiz doğanda sizi kömeye cağırardıq .
- Eee, el çek sefeh !

ARAZIN BU TAYI .

Xararaba qalmış yuvasının qapısın acdı . Ayağının altında qacışan sicanlardan ürpense de , her küncünde , divarında xatirelerin izi qalan bu daxala urekle girdi . Bu daxal onun isti yuvası olmuşdu . Bu daxalda ne xeyallar qurub , ne arzular cızmışdı . Burda heyatının en böyük sevgisi yaşanmışdı . Burda üç gözel balası dünyaya gelmişdi . Üç bala üçün geceleri bu daxalda yuxusuz qalmışdı . Xaraba qalmış yuvada 6 il hesretden qovrula qovrula uşaqlarına hem ata , hem ana olaraq erine vefa gösterib , hebsde olan eri Saybalının yolunu gözlemişdi . Her şey dağınıq da olsa qoyub getdiyi kimi idi . Ele bil her şey dünen baş vermişdi . Bir ferq var idi . Dünenki isti yuva bu gün soyuq bir mezarı xatırladırdı . Burda heyat sönmüş xeyallar uçmuş , arzular perik düşmüşdü . Qucağındakı nevesi şalın arasında darlanıb çırpındı . Ağlamağa başlamışdı . Ac idi . Şalı açıb yere serdi uşağı otuzdurub , evin direyine yaxınlaşıb elini direye sürtdü . Eyer yerini deyişmeyiblerse burda cıraq olmalı idı . Qüsse cöken gözleri qaranlıqda işıldadı . Beli cıraq burda idi . Demek onun düzenini heç kim pozmağa cesaret etmeyib. Yadındadır .avde bir şeyin yeri deyişilende evde qiyamet qopardı. Axşama qeder Esmerin dırdırı kesmezdi . Esmerin dırdırını ancaq ya gece yatanda erinin qucağı , ya da erinin bir behaneyle Esmeri evin ambar hissesine cağırması olardı . Erinin bir gülümsemesi , bir öpüşü onu yağ kimi eridirdi . Ele bil ki , biraz önce evde tufan qoparan bu qadın deyildi. Cırağı götürüb çırağın his basmış lampasını çıxardıb lampanı nefesi ile isitdi . Elini çırağın asıldığı yerdeki kiçik deliye uzatdı . O, vaxt cox nadır tapılan kibrit de burda qalmışdı. Çekib çırağı yandırdı . Nece zamandır xaraba qalmış yuvaya işıq deldi . İçeri ifunet qoxuyurdu . Oyağa nezer atdı . Küncdeki yataq pisliyin içinde idi . Deyesen yatalaq erinin yorğan döşeyi idi . Baxımsızlıqdan kişi son günlerine qeder burda yatağını pis güne qoymuşdu . Döşek qarılıq ne vardırsa her şeyi yerdeki palaza büküb heyete cıxarıb atdı . Qapını , pencereni açıb uşağı uşaqlarının otağına apardı . Burda iy - qox yox idi . Bura nisbeten temiz idi . Arazı , Azerin yatağına qoyub uşağı sakitleşdirdi . Gelirken yolda qonaq olduğu bir evden aldığı çöreyi boxcadan cıxarıb körpeye verdi . Siçan yemiş yorğanı qaldırıb altına girdi .
Sese yuxudan oyandı . Otağın içine dolumuş camaatı görende yaşmaqlandı . Yatağından qaxıb , uşağı bagrına basdı . Gözlerinde qorxu ve telaş vardı . Camaatı bir bir süzdü tanış sifet görmedi . Onun tanıdıqlarından kimse yox idi . Onun evini basan genc nesil idi .
- Kimsen bacı , bu xarabalıqda ne gezirsen ?
- Yolçuyam oğlum , geceye düşdüm , kimseni narahat etmek istemedim , tacir Saybalının evini sordum buranı nişan verdiler . Geldim , ama deyesen geç qalmışam . Burda heç kim yoxdur.
- Hee yazıq keçen ay öldü . Bizim evin xanımı her gün ona yemek getirirdi . Mehellenin kişileri de gelib altını üstünü deyişirdik . Gelib görüb ki , kişi ne gezir ? Kişi gedib . Siz kimsiniz Saybalı emini hardan tanıyırsınız ? Hardan gelib hara gedirsiniz .
Esmer ne deyeceyini bilmedi . Ne desin , kim olduğunu dese onu burda rahat qoyardılarmı.
- Rehmetlik kişinin emisi qızıydım . Xoyda olurduq . Bizim beyin qan davalıları vardı . Ailemizin hamısını qırdılar .nevemi de götürüb qaçdım . Rehmetliye penah getirdim . O da yoxmuş - deyib tesüüfle başın yırğaladı .
- Xoş gelmisen xala , men Saybalının qayını oğlu , Şahlaram , ama şako deyirler mene . Buyurun gedek bize , burda qalmayın . Bir anda içinde bu yeni yetme oğlana qarşı hem kin , hem de nifret oyandı . Kini atasının qızına etdiklerine göre , sevinci ise qardaşının genc yeniyetne balasını tapmışdı .
- Yox men cox qalmayacam , biraz dincelib gedecem ,
- Hara gedesen ki , ay xala . Özun deyirsen qacmışam . Saybalı eminin bizim üzerimizde çox haqqı var , boynumuzun borcudur , onun emanetine göz bebeyimiz kimi baxarıq .
- Bes , deden , anan hadadır bala , evdedirmi ?
Şahlar , bir bir dağılışan camaatı yola salıb uşağı gucağına aldı ;
- Booy bisimillah , allah , uşaq da bele oxşayarmı hec?
- Kime oxşadı ?
- Dedeme - araya bir müddet sükut çökdü şahkar uşağı öpüb ezizleyennen sonra - gedek bize ! - dedi .
İki gün qardaşının qardaşsız evinde qalıb qardaşının iki qız bir oğul balasıyla derdleşdi . Hele de cavanlar onu Saybalının emisi qızı kimi tanıyırdılar . Bu qadının onların bibisi olduğunu bilmirdiler . Esmer hele özünü tanıtdırmağı lüzum görmedi . Görülesi çox iş vardı hele . İndiden özünü tanıtdırsaydı planları alt üst olacaqdı . Uşaqlarla söhbet zamanı melum oldu ki , Banuxatın bacısının eriyle Saybalının evinde zinadayken şeher camaatı terefinden tutulub daşqalaq edilerek öldürülüb . Meşedi Sait de100 qamçıdan sonra şeheri terk edib . Ataları Beşiri son zamanlara qeder ikinci arvadıyla Bağdada yaşadığını bilirdiler . Son zamanlar Bağdada geden tacirler Beşirin Azerbaycana keçdiyini soyleyirdiler. Beşirin arvadı da eşkiyalara qoşulub dağlara qaçıb . Esmerin bir meqsedi vardı , ne olur olsun Beşiri tapıb , yıxılmış yuvasının qısasını ondan cıxmaq idi . O da hele ki , mümkün deyildi . Bunun üçün serhedlerin açılmasını gözlemeli idi .
Hemidin ata terefi bey nesili idi . Sayılıb seçilen , bir aile olsa da nedense bu ailenin uşaqları , beylerin xalqa qarşı edaletsizliyini görüb öz ailelerine de düşmen kesilmişdiler .
Bu devir ele bir devir idi ki , iranın hakimiyyet sistemi tamamen deyişmiş , İran Avropaya doğru meyillenmişdi . İran hele de şah qanunları ile yaşasalar da fikirler Avropasayağ idi . Yeni hökümet ölkeni terk etmiş qaçaqları qehreman elan ederek etrafına cemlediyi bir dönem idi . İllerle Hemidle çiyin çiyine edLetsizliye qarlı cıxan Esmer üçün ölkenin bu veziyyeti one göyden güşme olmuşdu . Artıq Arazla Tebrizden Tehrana köçmüş Esmer yeni hökümetde öz yerini almışdı. Şahın Fransada tehsil alıb, avropa medeniyyeti gören, Azerbaycanlı esilli xanımı İranda yaşayan Azerbaycanlılara xüsusi reğbet beslenirdi . Onları farslardan ve ermeniléden qoruyurdu . Odur ki , vaxtı ile qacaq heyatı yaşayan Esmere bu defe hökümet dairelerinde mesul bir iş verilmişdi . Eyni zamanda da Hemidin hissesine düşen ata malından Esmere böyük miras qalmışdı . Ölkedeki veziyyyet ne qeder xoş olsa da texmini bu günlerin uzun çekmeyeceyini deyirdi . Odur ki tedbirini görmeye başladı . Esmer hemin mirasları satıb Avropada Arazın adına hesab acdıraraq ona miras payı qoymuşdu .
Artıq Araz böyümüş , bığ yerleri qaralmış ağ benizli , qara uzun qvırım saçlı bir uşaq olmuşdu . Gülümseyende Beşir kimi yanağı batar , üst dodağ kiçik olduğundan anası Asya kimi kenardan baxanlara güler üz bir ifade yaradardi . Uşağın üzü her zaman nurlu ve xoşbext görünerdi . O , Esmeri özüne ana bilmişdi . Onun fikirince atası Qaçaq Hemid hansısa döyüşlerde qehremanca helak olmuşdu ...

Canından can qopardığu balasını anasına vererek evden qovan Asya günlerle özüne gele bilmemişdi . Qulam şeherden geri dönene qeder, hele de qapı açıq idi Çölden esen ayaz evin ortasında dizi üste çökmüş Asyanı buz kimi dondurmuşdu . Sobanın külü her terefi açıq evde burulğan yartmışdı .
Qulam ne qeder seslense de , ne qeder danışsa da Asya buz yuxusundan hele de ayılmaq bilmirdi . Beden sanki keyin içinde gözler ise yuxulanırdı . Düz bir hefte depresyona düşüb gece gündüz yatan Asya nehayyet bir axşam yatağından qalxaraq bütün olanları Qulama danışdı . Qulam Asyaya möhkem hirslense de ona bir şey demeden Esmerin ve Arazın axtarışına başladı . Esmerin sorağını İrandan alaraq qaziye gedib ona mektub yazdı . Yazdığı mektubun cavabında bu sözler yazılmışdı .
- Madem qızım bütün bu olanlarda meni günahkar bilir , men heç zaman öz günahımı qızıma daşıtdırmaram , özümü ona bağışlatmamış qızımın üzüne baxa bilmerem . Türk cümhuriyyeti Ankara Valiliyine gederek orda Müfti bey adlı bir adamla görüşün . Bizim adamdır . Men size onun vastesiyle bir şeyler buraxmışam . Mütleq Karsdan cıxın ve Menim Ankaradakı evime köçün , Asyanı da götür bir an önce mehellenin Celal paşa camisine gederek Mustafa hocayla görüşün . Menim adımı verin nigahınızı kıydırın evlenin , inanın bir gün Araz oğlunuz bu haqsız divana so n qoyacaq..."
Esmerin bütün dediklerin eden Qulaın bu nigahdan ne az ne çox düz 7 qızı oldu .

Ulduz ile Hacıalı arasında mehebbet başlamışdı . O 1 ci kursda ilk praktıkası günü Ulduzla toqquşduğu oğlan idi . Hacıalı eslen bakılı idi ama 15 yaşından Moskvada yaşayırdı . Dediyine göre 13 yaşındayken anasına sataşan bir kişini özü öz elleriile işgence vere vere öldürmüşdü . Etdiyi cinayyete göre
uşaq cezaçekme müessesine gönderilmiş , ve " qehremanlığına " göre "uşaq kalonunda "şef" adını qazanmışdı . Bir müddet içeride yatan Hacalının hebsxana dünyasının qaranlıq sakinleri qeyri qanunu yolla 15 yaşında Hacalını türmeden qacıraraq, onu öz qaranlıq dünyasına devet ederek yeni adını - yanı Balaqardaş qoydular . Balaqardaş 15 yaşından lotu dünyasına qedem basdı . Artıq 28 yaşı vardı . 28 illik heyatında ağır cinayyetlerde 3 defe hebs olunmuşdu . Lakin bir müddet sonra günahsız bilinerek azadlığa cuxmışdı . Onun oğru dünyası Bakı kendleri ve Moskva bazarları olsa da üreyine söz kecirde bilmeyerek yuvasını Ulduzun üreyinde qurmuşdu . Aralarında böyük bir eşq yaşanırdısa da , bu iki genc heç zaman evlene bilmezdi . Çünki oğru dünyasında evlilikden ve aileden söhbet bele gede bilmezdi . Balaqardaş Ulduzu initsitut yataqxanasından cıxardaraq şeherin merkezinde tutduğu evde yerleşdirdi. Onun her ehtiyyacını ödeyerek , onu göyden enmiş melek kimi besleyirdi . Ulduza bu münasibet ne qeder ağır olsa da heyetından memmun idi . Hec zaman dadmadığı sevginin dadından doymayaraq eşq şerabından içib ,beynini dumanlandırmışdı . Onun üçün varsa da Balaqardaş idi yoxsa da . Balaqardaşa ele bağlanmışdı ki , balaqardaş olmayan yerde heyat ona zindan idi . Bezen hansısa bir cinayyete göre tutulub içeri atılanda o zaman peşimancılıq hissi üreyini sarırdı . O zaman bu münasibetin ona zererdeb başqa bir şey etmeyeceyini düşünürdü . Sadece düşünürdü . Ele ki Balaqardaşla üz üze gelirdi . Peşimancılıqlarına son verilirdi . Bu münasibetden xeber tutan ismayıl ve Mikayıl Ulduza qarşı çıxsa da Ulduz sevdiyini onların ayağına vermedi . İsteseydi de vere bilmezdi . Hele qanunsuz mehebbetin havası başından çıxmamışdı . Taaa o vaxta qeder ki, 3 illik beraberlik esnasında Balaqardaşın növbeti cinayyet işine göre tutulması ve 8 illik itkin düşen İbrahimin meydana çıxmasına qeder ...

Artıq yeni mövzu başlayırdı . Bu mövzu bir iki sehveyle ve ya sehneyle bitesi deyildi . Belke daha uzun, belke daha qısa olacaqdı . Mesajların arasında Baharın yeni mesajlarını gözlemekde idim . Nedense Bahar yene de gecikirdi ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)