Başım ad günüme nece qarışmışdıysa hec zamanın nece keçdiyini bele xatırlamırdım . Facebokda zaman tunelim bağlı olduğu üçün facebook dostlarım , oxucularım özelden meni yazıb tebrik edirdi . Tek tek onlara cavab yazırdım . Özelime gelen mesajlardan normal bir şekilde oturub hekayemin üzerinde işleye bilmirdim . Nehayyet zaman tunelini açmağa qerar verdim . Qrupdakı şair dostların şerle , sözle tebrikleri ureyimi riqqete getirirdi . Gecikmiş Baharın daimi oxucularından , izleyicilerinden olan Vaxid müellimin , Vusal beyin şenime yazdığı şerler ne gizledim , üreyime yağ kimi yayılmışdı . Hele Vüsal müellimin şerin bir bendinde " Gecikmiş Baharın" adını çekmesi lap yerine düşmüşdü .

Keçdiyin enişli-yoxuşlu yollar,
Ayaq izlərini qəlbə salıblar.
Sənlə addımlayan dostlar-tanışlar,
Bugünki gününü alqışlayırlar.

Həyatın nəbzindən möhkəm yapışdın,
Halal zəhmətinlə sən ad qazandın.
Bəzən dalğalandın, lap aşıb-daşdın,
Təmiz yaşamağı sən şərəf sandın.

Ölkədən, ölkəyə səyahət edib,
Girdin şəhərlərin arxivlərinə.
İnsanları dinləyib, proloq yazıb,
Hörmətlə yanaşdın əsərlərinə.

Yazdın "Gecikmiş Bahar" haqqında əsər,
Dedin qoy milyonlar tanısın onu,
Yorulmaz zəhmətin getmədi hədər,
Şad etdin, yaşatdın şair ruhunu.

Gün o gün olsun ki, yuz yaşın olsun,
Pis olmaz yüzü də adlasan əgər.
Həmişə qoy qaynar ilhamın olsun,
Yazib-yaradasan gözəl əsərlər.

Hörmətlə: Vusal Agayev.

Özümü cemleyib eserin arxasında otursam da fikirim Vahid müellimin yazdığı şerde ve o lere gelen tebrik reykerinde qalmışdı. Bilmirem nedense bu şer neni yaman kövreltmişdi .

Bu gün sənin ad günündür,
Deyim bir -iki söz, Fəriş!
Xətrini hamı istəyir,
Qoy dəyməsin göz, ay Fəriş!
İllər ötür tez, ay Fəriş!

Bu gün beşik, sabah əsa,
Arzular çox, ömür qısa,
Nəsə bir çətinlik olsa,
Nə inci, nə bez, ay Fəriş!
İllər ötür tez, ay Fəriş!

Arzularım sənə bol-bol,
Təpərli diz, tutarlı qol,
Əniştədən muğayat ol,
Qoşa qarı, gəz ay Fəriş!
İllər ötür tez, ay Fəriş!

Övladların işi asan,
Nəvələrdən yarıyasan,
Görüm səni yaşayasan,
Həştad, doxsan, yüz ay Fəriş!
İllər ötür tez, ay Fəriş!

Ömür qısa, həyat fani,
Kədərə baş əymə yani,
Qoşub gözəl bir nəğməni,
Ad günündə süz, ay Fəriş!
İllər ötür tez, ay Fəriş!

Bu gün paylaşım günüm ve men hele heç ne yazmamışam . İnşallah gelib geden olmasa axşamacan romanımın bu bölümünü de başa vurub oxucularıma teqdim edecem.

,,, Uzun ceken mehkemelerden sonra Sevdanın uşağı alınıb Habile verildi . Habille Baharın vekili güclü vekillerinden olan biri idi.
37- 38 yaşlarında olan Alı Muradov yaşından cox genc gorünen savadlı , ölkede en ağır cinayyetlerde , en cetin mehkeme proseslerinde adı keçen vekilerden biri idi . İlk başlar Alı ailenin mehkeme işlerini normal bir şekilde boynuna götürmüşdü . Göreceyi bu iş üçün lazım olan mevacib qarşılığında mehkeme prosesine start götürdü . Sonralar ailenin içine daxil olduqdan sonra deyesen tamah ona güc gelmişdi . Xaricde yaşayan Habilden , bu aileye destek olan Arazdan küllü miqdarda pul qoparmağı bes deyilmiş kimi , bir nece aydan sonra Baharın özünün bele xeberi olmadığı servetine göz dikmişdi Alı artıq . Alı ailenin içine havadan gelen toz kimi çökmüşdü kimsenin xeberi olmadan . Bütün sirleri , bütün senedleri onda idi . Güclü bir iş gedirdi . Araz bütün qüvvesini serf edib Baharın hisselerini Balaqardaşdan ve onun oğlanlarından qurtarmaq isteyirdi . Ne Balaqardaş ne de Sevil bu serveti kimseye yedirtmek istemirdiler .
Sevda içeride , Elçin ise mafiyanın elinde idi . Balaca Muradın ( Habilin oğlunın adı murad idi ) velayeti alınıb Habile verildikden sonra Habil uşağı xarice cıxara bilmediyi üçün tekrar birdefemlik Azerbaycana gelmişdi . Bu aralar İsmayılın evi satıldığı üçün , Habil kiraye ev tutub bacılarını başına toplamışdı . Evin bütün yükü ,Meleykenin ciynine yüklenmişdi . Bahar bu defe hüquq faklutesine daxil olmuşdu . Ne qeder ki , Muradı Sevdadan almamışdılar Bahar dersden sonra sanatoriyaya işe gedirdi . Uşaq alındıqdan sonra ise artıq işini buraxıb günlerini Murada serf edirdi . Öz balasına vere bilmediyi mehebbeti ona bağışlayırdı . Körpenin üstünde yarpaq kimi esir , bütün yemeyini , geyeceyini özü edirdi . Murada ele bağlanmışdı ki , Muradı heç kime etibar ede bilmirdi . Hetta bezi geceler Muradın yanında yuxuya qalan Habilin üstünü örtüb , ehmalca körpeni qucağına alaraq öz otağına keçırdende :
- Ne gözel yatıb uşaq , niye narahat edirsen . Qoy rahat yatsın da , bir de özüne eziyyet edib bu terefe getirirsen - deye Meleyke ona irad tutanda :
- Atası köntöy yatandır , birden uşağın üstüne çıxar , xeberimiz olmaz deyirdi . Habille bir damın altında yaşadığı günden nedense Habilin adını ceke bilmirdi ,ona Muradın atası ve ya qardaşımız deyerdi . Habilin özüne de nese müraciet etdiyinde "atası " deye xitab ederdi .
Muradın yanına uzanıb qıvırım saçlarını oynatdıqca barmaqları özünden asılı olmayaraq körpenin boğazına enirdi . Çenesini ehmalca qaldırıb uşağın boğazına baxar , öz körpesinin boynundakı qırmızı lekeni Muradın boynunda gezerdi . Sanki Allahdan bir möcüze gözleyirdi : Kaş ki , Murad dönüb onun öz balası olsaydı .
Bele xeyallara qapıldıqca ümüdle yatdığı ruhi dispansere geder , Heceri axtarıb tapar , hesretini , sitemini ona boşaldardı .
- Nolar ,Hecer xala, meni apar ele uzaqdan onu görüm .
En son Hecerin yanına getdiyinde Hecer artıq orda yox idi . Xestexana işçilerinin dediyine göre Heceri maşın vurmuşdu . Bu ne qeder doğru idi, bilmirdi . Belke de Hecer özü bele plan qurmuşdu ki , Baharın ümüdünü kessin . Hecerin ölüm xeberini eşiden Bahar eve dönüb göz yaşlarını Muradın paltarları ile qrutmuşdu .
Murad onların evlerine gelende on bır aylıq idi . Habil oxumuş , zamanında Azerbaycanın fexrle göstereceyi şexsiyyetlerden olsa da , bu aralar ölkenin ,cetin veziyyeti ile elaqedar işsiz qalmışdı . Ele bir veziyyer yaranmışdır ki , Habil demir yol vağzalına gedib araba ile yük daşıyırdı artıq . Vaxtı ile ölkeyle bir adı sanı olan , belke de cevreesinde qızların , qadınların hesreti olan bu uzun qıvırım saçlı , özüne baxımlı oğlan indi kenardan baxanlara sefil kimi görünürdü . İndi saçlarının uzun olmağı , sement kiselerinden üst başının , saçlarınn toz olması ona "bomoj" görkemi verirdi . Bezen axşamlar elinde iki çörek , pamidor - xiyar , kalbasa eve gelende küçedeki qadınlar bu "bomojun " onlara sataşacağından qorxub yollarını başqa semte deyişirdiler .
Araz nece vaxt idi ki , AZTV kanalında işleyirdi . Ailesinden ayrı olsa da aldığı maaşın 70 faizini ailesine gönderirdi . Aileden uşaqdan ayrı yaşamaq hem Araza , Hem de Silaya cetin gelirdi . Sila tetil zamanı qızını da götürüb ilk defe Bakıya geldi . Eslinde burda qalmağı düşünürdü . Gelib erinin burdakı durumunun , ve ölkedeki veziyyetin gerginliyini görüb bu fikirinden daşınmışdı .
Seherin ayrı ayrı yerlerinde yaşasalar da Medine onları yalqız buraxmırdı . Balaca Muradın her ehtiyyacı üçün Medine onlaa kömek ederdi . Dayılarının sağlığında böyük cevresi olan ailenin dostlarından sadece etraflarında bir Medine qalmışdı . Medine bu cetin günlerinde onlarla beraber idi . Yemeklerini eder , paltarlarını yuyar , Bahar dersden gelenecen Murada baxardı . Meleyke hem işleyir , hem de evlerinin bir otağını sinif otağı edib evde unversitete uşaq hazırlayırdı .
İsmayılın ölümünden sonra Eliyle toyları texire düşmüşdü . Habille mehebbet dünyasına giren Mahire de atasının mülk ve servetini satdıqdan sonra Moskvaya geri dönmüşdü . Atasının servetinden maşınlarından birini Habile vermiş , axşamlar işden gece yarısına qeder Habil hemin maşınıla taksiçilik edirdi .
Alı , ailenin mehkeme proseslerini uzatmaqla özünü ailenin içine yaxşıca sızdırmışdı . Baharın servetinin bir işe yaramaddığını düşünen aile ellerini bu servetden üzmüşken Araz heç zaman bu sevetden ümüdünü itirmirdi :
- Baxın ezizlerim . İnanın ki , bu cetin günleriniz geride qalacar . Bir düşünün , bir düşünün ki , siz yeni ev tikib inşa edirdsız , evi başlayan kimi onu bitire bilersiniz? Bu bir sınaqdır yaşayırsız , imtahandır ki , gerek bu imtahandan kecesiz . İnşallah , o malları Balaqardaşdan qurtara bilsenız ele onların kirası size bes edecek - deye Araz onları teselli edirdi - Amma unutmayın kı bu servetde neinki Balaqardaşın ve onun ailesinin , hetta başqalarının da gözü ola biler . Ele bir adam ki, ömür billah ağlınıza gelmeyecei adam .
Alı aile içinde ve cevresindev özünü resmi ve ciddi gösterse de , Baharla gizli bir münasibet yaşayırdı . His duygularını itiren qızın qarşısındakı insandan sadece bir isteyi vardı , ona sahıb cıxan , ona hörmet eden biri olsun . Heleki bu münasibet gizli idi . Saf ve uşaq ağlından istifade eden Alı Baharın guya ki , "xeyri " üçün bu münasibetin gizli saxlanılmasını isteyirdi . Demek olar ki , heftede üç ya da dörd gün Baharla bir müşterisinin günlük kira evinde görüşen Alı dörd uşaqlı evli eşikli biri idi . Baharın sanki dili ağzı bağlanmışdı . Onun aileli olduğunu bile bile heyatını ona teslim edib ona inanmışdı . Eslinde sadece şirin dil deyildi . Alı onlara cox kömeklik edirdi . Cox mehkeme işlerinin pulunu onlardan almamışdı . Ailenin kritik zamanlarında Alı Bahara çox destek olmuşdu . Hele son vaxtlar Arazın Habil üçün tapdığı tercüme şirketindeki işle Alı özü gedib danışmış , Habili Azaerbaycanın ünlü şirketlerinden birinde tercümeçi işine düzeltmişdiler . Bahar imtahan ve zaçotlarını da Alının hesabına bir qepiksiz keçirdi . Unversitetdeki dekan ve müellimler Baharı Alı müellimin "adamı" kimi qebul edirdiler. Her kes ona Alı müellime göre hörmet edirdi . Alı Bahardan öz nefisi ve xeyri üçün istifade etse de Baharda özüne qarşı inam ve güven yaratmışdı . Güçlü ve her yerde sözü keçer vekillerden olduğu üçün Baharın erinden şehid ailesine verilen müavineti de Xuramandan alıb Bahara teslim etmişdi . Şehid ailelerine verilecek ev növbesine de yazdırmışdı onu . Beli Baharın haqqı olan lakın onun olmayan her bir şeyde Alının ona kömekliyi deyirdi . Alı ona yol gösterib , Baharın vetendaşlıq, yaşam haqqını teleb edirdi . Bütün bunların qarşılığında ise Baharın vüçudu ve üstünde oturduğu serveti .
Servet Baharın adına olsa da Rusiyadakı malları Balaqardaş ve oğlanları işledirdi. Bakıdakı kiçik mehkemeleri yoluna qoyaraq özüne inam ve etibar yaradan Alı Bahara artıq Rusiyadakı serveti ele keçirmeyin zamanı gelib catdığını dedi . Bu aralar habil de yaxşı işde işleyir , aile biraz özüne gelmişdi . Alı eve dost kimi gelib gedir her kesin hörmet izzetini qazanmışdı . Heyat burulganında çalxalanan bu sahibsiz bacı qardaşları demek olar kı , Alı idare edirdi . Habilin de özünün bir dolaşıq işi olanda Alıyla görüşer , ondan meslehet alardı . Heyatın berkine boşuna düşüb büdremeyen gencler, ne bileydiler ki , ilanı evlerinde besleyirler .
Bahar artıq ikinci kursda oxuyurdu o zaman .Araz budakı iş müqavilesini bitirib Türkiyeye geri dönmüşdü . İsmayılın ili çıxdığı üçün Eli evlenmek üçün Bakıya gelse de Meleyke bu evliliyi texire salmışdı . Cünkü aile durumları buna hazır deyildi . Mahireyle Habil danışsalar da Habilin Bakıdakı durumuna göre hele ki, Mahire bu münasibeti ciddileşdirmek istemirdi . Aynur öz aile uşağı ile öz evinde , Mobil ise uğurlarının axtarışında idi . Unversiteri qurtarıb magistaturaya qebul olmuşdu . Tehsili ve işi davam edirdi . Qabilden pis xeber gelmişdi . Türmede vereme tutulmuşdu . Habil qardaşının hayına gede bilmese de Mobil onu sahibsiz qoymamışdı . Tez tez qardaşıyla görüşür , onun üçün elinden geleni etmeye calışırdı .
...Görüşdükleri ev şeherin merkezinde hündürmertebeli binanın 4 cü mertebesinde idi . Eyninde hamam xalatı ile tül perdenin arxasında dayanıb şeheri seyreden Baharın içinde bir fırtına başlamışdı . Ne olur olsun bu gün Alıyla danışacaq , beraber cıxdıqları sonu olmayan bu yolu buraxacaqdı . Bu görüşün heç bir menası olmadığını cox gözel bilirdi . İlk başdan vicdanı yaxasından ne qeder tutub baharı silkelese de Bahar özünü Alıya borclu hiss ederek bu münasibete razılıq vermişdi . Daha bilmirdi ki , bu münasibet ne sevgi deyil , ne de sahiblenme duyğusu deyildi . Bu sadece bir servet istünde oynanan oyun idi . Heç bir servetde , malda gözü olmayan Bahar eslinde Arazın , Meleykenin ağlına uymuşdu . Dadını bilmediyi , sahib olduğu servetin onun geleceyi olduğunu defelerle Arazdan , Meleykeden eşitse de hele ki , bir işıq yolu görmürdü .
Aliyla da mehkemelik işleri qurtarmışdı . Artıq bu servet davasından el çekmeye qerar vermişdi .
- Cehenneme olsun . Allah onlara verdiyi canı ala bilmir , men onlardan şey ala bilerem ? Menimki qalıb ilanın başn ezmeye . İlanın başı da Balaqardaşdır . O ölenden sonra onun uşaqlarından mal almaq asandır- deye bu fikrini evdekilere demişdi . Esasen de Meleyke buna etiraz etse da Bahar qeti qetarını vermişdi :
- Biraz zamana ehtiyyacım var bacı . İnistitutu bitirim . İnşallah , işleyim , hüquqşunas olacağam, allah qoysa , men haqqımı kimese yedirtmem .
Bu qerardan sonra Alıyla görüşmek onun ehtirasını söndürmekden başqa bir işe yaramırdı . Özü de hiss edirdi ki, Alıyla görüşmeye davam etdikce ona daha cox bağlanırdı . Bunu sevgi kimi qebul etmirdi , onun üreyindeki sevgi bağları ele o nişanda qırılıb qopmuşdu , bilirdi ki , bir daha sevmeyecekdi . Ehtiras da deyildi , onu da o hadiseden sonrakı emeliyyatda itirmişdi . Duyğuları , hissiyyatı , hisleri de yaşamırdı artıq , ruhu yox idi , üreyini itirmişdi . Ayaq üste gezen bir müqavva idi Bahar ... hisiyatsız , duyğusuz, isteksiz , arzusuz ... Bes ne idi Alını Bahara bağlayan ? Axı Alı Bahara heç bir ümüd vermemişdi , arvadımı boşayıb seni alacam dememişdi . Alı cemiyyet arasında medeni , centelmen görünse de Bahara qarşı kobud idi . Camaat arasında Baharla resmi ve kübar danışsa da , ikilikde Baharı aşağlayar onu tehqir ederdi . Bahar ise onun her tehqirine dözür , ona qarşı etdiyi exlaqsız hereketlere göz yumurdu . İçinde bir qorxu vardı . Bahar ona etiraz edecekdise, onun istediyini etmeseydi, Alı Baharın çılpaq şekillerini yayaraq onu şehid xanımının exlaqsızlığı ile biabır edeceyini demişdi . Bahar bu barede Melyke ve Habille danışmaq istese de onsuzda ailenin çetin gününde ona derd vermek istemediyi üçün susmuşdu . Bu ele bir vaxt idi ki , Meleyke Eliyle artıq toya hazırlaşır , toy erefesinde qan qaraçılıq yaratmaq istemirdi . Habilin de deil - doluluğunu bilirdi . Habil elini qana bulayacağundan qorxurdu . Bir gümanı Araz idi . Arazdan kömek istemişdi . Telefon qovşağında saatlarla asılı qalıb derdini utana utana Araza danışanda Araz onu qınamışdı da :
- Men orda olanda ne demişdim Bahar ? Men dememişşdimmi o servet şiresine qarışqa toplaşan bir baldır ? Men dememişdimmi o servet üçün sene ağız atanlar çox olacaq ? Bele veziyyetde sen tedbirli olmalıydın . Cünkü sen her hansı biri deyildin Bahar , sen bir servet üştünde yatan dul şahzadeydın . Seni ele kecirmek isteyen cox olacaq hele .
Arazın qınağından ve bu qınağın çox haqlı olduğundan özünü danlamış bele bir qenaete gelmişdi . Oturub sülh yolu ile danışıb Alı ile ayrılacaqdılar .
- Ne durmusan o pencerenın qabağında ? Men sene bes elemirem ki, özünü kişilere gösterirsen ?- deye hamamdan cıxıb başını qurulaya qurulaya divana yayxanan Alnın kobud sesi içerini doldurdu
- Cölden içeri görünmür ,narahat olma , hem de perde var - Bahar pencereden ayrılıb onun qarşısında dayandı . Danışmaq üçün hardan nece başlayacağı üçün ozünü toparladı .
- Nedi ? Doymamısan ?
- Terbiyesizlik eleme !
- Haaa , haaa... terbiyesız terbiyeden danışır ? Hansı terbiyeden danışırsan azzz ? - elin atıb divanın başındakı penceyini götürdü . Qoltuq cibindeki şekilleri çıxarıb Baharın gözünün qarşısına tutdu . Baharın müxtelif çılpaq şekilleri idi .
- Maşallah anan seni qeşey terbiyye edib - Şekilleri kenara qoyub Baharın qolundan dartıb qucağına oturtdu :
- Sen canı necenci kişiyem men ? Sayını bilirsenmi barım ?
- Terbiyeli danış, dedim ! Utanmaz !!! - Bahar cırpınıb Alının elinden cıxmaq istedi . Alı onu oyuncag kimi divana atıb dizini qarnına qoydu :
- Ne naz eliyirsen aazz ?
- Burax ! Nolar eleme !
Caşqın caşqın ona baxan Alı isti nefesi ile Baharın sinesini yandırırdı :
- Alı , eleme , qurban olum . Burax ! Danışmalıyıq .
- He mence de - deye Baharın üstünden qalxıb şekilleri götürüb bir bir baxaraq cevirdi . Dodaq altı gülümseyirdi . Sankı beyninde nese düşünür , nese planlayırdı . Bahar vaxt itirneden yataq otağına keçib paltarlarını telesik geyinib bayra cıxanda Alı yene onu sınayıcı nezerlerle süzüb :
- Noldu qurtardı ?
- Ne ?
- Yaman telesikdesen aa öz aramızdır .
- Yox eksine !
- Bes niye bele tez ...
- Alı ,bu gün seninle danışmalıyam. Aramızda ne olubsa olub keçib , Başa düşürsen meni ? - Bahar onun üzüne baxmadan , onun elinde oynatdığı şekillere baxaraq bir nefese danışırdı . Sanki onun üzüne baxsaydı baxışları qılınc olub sözlerini kesecekdi . Fikirini düşüncesini ona deye bilmeyecekdi .
- Mence bele davam ede bilmerik ! Biz ayrılmalıyıq .
- Niye ? Yoxsa arvadımı boşamaq üçün mene naz eliyirsen ?
- Yox , bilirem ki , heç istesem de boşamazsan .
-Men ölüm , gel boşayım, seni alım , he ? Ne deyirsen ? Ha haa - icerini eylenceli bir gülüş bürüdü . Bu ilk defe deyildi , Alı onu bele eskildib ona güldüyü . Alı ona qarşı cox köbud idi . Son vaxtlar Alı onu ele salmasına döze bilmirdi artıq . Esebleşirdi . Esebi halda Alının üstüne şığıyıb elindeki şekilleri parçalayıb cibine basdı .
- Oooo ... Bravoo ! Bravoo ! - Alı ona baxıb onu alqışlayaqaq ele salmağa başladı - Bahar xanım ne yaman esebleşib bele ? Derdi nedir ? Niye bele eliyir ? Bilmek olar xanım zati - alileri, neye esebleşib ?
- Meni deli eleme , besdir !!!
- Hmm , yaxşı . Ne deyirem - qalxıb tekrar penceyini götürdü .
- Ayrılmaq isteyirsen ?
- He !
- Niye sene ne pisliyim keçib ? Seni adam elemişem , cemiyyet arasına çıxarmışam , nesilinin arxasında dayanmışam , sağolum budur ?
- Her kes özüne cavabdehdir . Men nesilime cavabdeh deyilem ! Menim sene ne qeder borcum var onu de !
- Sennen pula razılaşmışdıq ? Men sennen pul söhbeti elemişdim ?
- Yox .
- Bes ne borc borc salmısan ortaya . Nen senden başqa şey isteyirdim !
- Sen menden bedenimi istemişdin , he ? Sen bu işin qarşılığıda meni yatağına soxmuşdun , men de verim, he ? Sen bunu menim başıma qaxınc eleyirsen ?
- Bunları men demirem sen deyirsen . Belke men seni zorlamışam ? Belke men seni kesmişem , asmışam . Özün istemisen gelmisen .
- Deyekki, men sene inandım güvendim bes sen ? Sen neyledin ? Yatdığım yerde , çimdiyim yerde , eylendiyim yerde şekillerimi çekib indi meni şantaj edirsen ! Ne isteyirsen menden . Menden istifade etmeye haqqın yoxdur . Sen menim de qardaşımın da vekili idin . Puldan pul , candan can aldın . İndi ne isteyirsen ? Artıq seninle görülesi işlerimiz qalmayıb . Seninle artıq heç bir anlaşmamız yoxdur . Bir de meni axtarma , bildin ? Bu gün son görüşümüzdür .
- Sen bele düşünrsen ?
- Elbette ki ,
- O zaman bura imza atacaqsan Menimle notaryusa gedeceyik .
- Nedir bu ?
- Moskvadakı dükanın mene satılması haqqında kağız
- Ne ? - Baharın gözleri bereldi .
- İkinizin - qardaşınla senin mehkeme işlerinin qarşılığında o dükanlardan birini isteyirem . Bilirsen ki Hacalıyla mehkememiz hele açıq qalıb .
- İstemirem qardaş bağlayın , bu mehkemeni , bitirin artıq ! İstemirem o serveti zadı . El çekin menden .
- Ne özünü dağ başına qoymusan azz ? Elim sende qalmayıb ! Men haqqımı isteyirem .
-Haqqımı vermişem artıqlamasıyla , nece lazımdırsa , haqqımı vücudumdan , menliyimden aldın ay şerefsiz ! - Bahar ince penceyini götürüb çiynine atdı . Qapını aça - aça :
- Seni şikayyet eliyecem , yuxarılara qeder çıxacam , indi görersen .
- Bir ... da yeye bilmersen ! Get elin hara qelbidir qoy !!!
Blokdan çıxdığında baharın xoş havası üzüne çırpıldı . Hemişe bele havada gözlerinin içi gülümseyen qızın üreyine bu defe bir keder çökdü . Binanın heyetinde bina sakinleri gezişir uşaqlar bağcada oynaşırdılar . Esebinden ese -ese ayaqları bir birine dolaşa - dolaşa ana yola cıxdı . Ne edeceyini , hara gedeceyini bilmirdi . Çox dolmuşdu . Esebini içini boşaltmağa yer axtarırdı . Dayanacağa keçib avtobus gözledi . Ele bu vaxt Alının gelib maşını düz onun qarşısında dayandı .
Dayanacaqda cox adam vardı . Ureyini , içini heyecan bürüdü Baharın . Ele bilirdi ki Alı qapını açıb orda ona bağırıb çağıracaq , onu ele burda biabır edecekdi . Amma gözlediyının eksine . Alı pencereni açıb :
- Salam Bahar xanım - deye işgüzar bir terzde heç ne olmamış kimi salamlaşdı .
- Sizin işinizle meşgul oldum . Bele başa düşürem ki , bu davaya girsek , itiren siz olacaqsız . Gel bu işi sülh yolu ile hell edek qurtarsın getsin . Düşmençilik neye lazımdır ki ?
Bahar artıq Alının iki üzdülüyünü bilirdi, ikilikde onu bir başqa sifetde , camaat içinde bir başqa sifetde görürdü onu . Evde olan bu qeder açı danışmadan sonra heç ne olmamış kimi onu bele pozitiv , şen ve işgüzar ehval ruhiyyesi Bahari ondan diksindirirdi . Artıq bu adama qarşı içinde iyrenc bir nifret baş qaldırmışdı .
Alı da aylardan beri bunu Baharda hiss edirdi . Odur ki, artıq tedbirini görmeye başlamışdı . Yağlı eppeyin son loxmasını yemeden bu tamah süfresinden qalxmaq istemirdi . Hele bu tikeni eline almışken , ilk loxmasını bele udmadan yere qoymağa heç niyyeti yox idi .
- Yaxşı , meni bağışlayın , işlerim coxdur . Mehkemeye keçmeliyem . Yoxsa sizi ötürerdim . Siz yene dediklerimi yaxşıca düşünün . He bir de ... - deye maşının günlüyünü yendirdi ordan bir zerf cışarıb Bahara uzatdı .
- Bahar xanım , o erizeni leğv etmeyimize baxmayın . Men yenisini yazmışam . Heç narahat olmayın . Ne lazımsa edeceyik - deye maşının şüşesin qaldırıb ordan uzaqlaşdı . Bahar zerf elinde etrafa baxdı . Dayanacaqda her kesin diqqeti ona cemlenmişdi . Dayanacağın bir küncüne çekilib , zerfin qapağını qaldırdı . Azaca aralayıb içine baxdı . Zerfde Baharın çılpaq şekili vardı . Eli ese ese tez zerfi çantasına atıb ordan uzaqlaşaraq hemişeki kimi içini boşaltmaq üçün denize üz tutdu ....
- Ahhh Xezer ... ahh , qara derdleri köksüne yükleyib çırpınan deniz ! Niye bele coşmusan ? Yoxsa bu defe de ... Yoxsa bu defede sene derd yüküyle ziyarete geldiyimi bilirsen , mavi gözlü denizim ? Nedir bu çılğınlıq , nedir bu delilik ? Niye özünü daşlara çırpırsan ? Niye özünü helak edirsen ?
Yoxsa daha derd daşımaq istemirsen ? De , de , deli denizim , de ! De ,nece menim kimisinin derdin udmusan ? De nece menim kimisinin göz yaşıyla deniz olmusan ? Danış denizim ! De görüm neçe menim kimisinin günahını yumusan ? Belke menim kimi yetime ana olmusan ? Belke qoynuna almısan , bağrına basmısan ? Belke menim kimisin bu sahilden alıb başqa sahile atmısan ? Niye danışmırsan ? Niye mene ümüd vermirsen ? Sene ne qeder penah getirdim , körpe uşaq küsüb anasına qaçdığı kimi , men de sene qacdım . Seni ana bildim . Niye etiraz edirsen , deli dalğalarınla ? Yalanmı söyleyirem ? Yooox ! Yooox inanmırsan! Bax ! Bax, İnanmırsansa qumsalardakı ayaq izlerime bax ! O zaman göreceksen ki, bura menim mekanım olub . Onda göreceksenki , menim burda bir yuvam catmır , onda göreceksen ki , menim günüm burda keçir . Ahhh denizim , ahh... belke de o yağan , yağış deyil menim göz yaşlarımdır . Belke de qoynuna tökdüyüm göz yaşlarıdır buxarlanıb yere tökür.
Seni ana bilib mekanına ayaq basmışdım denizim , sen de menim izlerimi men geden kimi silib süpurursen ! Bilirsen bu ne demekdir ? He bilirsen ? Bu o demekdir ki çıx get , bir daha da nene gelme ! Bu o demekdir ki , get derdini başqa terde danış , bu o demekdirki yükün ağırdır daha daşıya bilmirem .
Eehhh... ehhh deniz . Men seni anam bilmişdim . Yene yanıkdım hemişeki kimi . Yene ... sen de nenim ögey anamsanmış . Sen menim doğmam olsaydın neni alardın qoynuna , yoxsa yanına geldiyimi kimse bilmesin deye izimi silmezdin .
...Artıq vaxt vede gelib çatmışdı . Meleyke bu defe de toyu texire salmaq istemirdi . Toy deyende ele bir böyük toy etmeyecekdiler , ele oz yaxın çevresi , qohumlar arasında balaca bir kampaniya olacaqdı . Her defe toy olsun dedikleri yerde her defe bir iş çıxırdı ortaya . Ne qeder sakitlikdir . Bir an önce bu işi hell etmeye telesirdiler . Çünkü artıq yaş da keçirdi .
Eli toyuna Aynuru devet etse de Aynur toyda iştirak etmeyeceyini demişdi .
Mahire , Mobil ve Eli Moskvadan Bakıya gelib toy tedarüklerine başlamışdılar . Çütlüklerin üzünden xoşbextlik yağırdı . Lala ve bacıları bu izvivaca ne qeder engel olsalar da Elini bu yoldan heç ne döndere bilmemişdi . Ve bu aileni tanıdığı günden ne olur olsun Meleykeni onların ayağına vermeyi ağlından bele kecirtmirdi .
Habille Mahire kumuru quşlar kimi sakitliye çekiler , gecikmiş mehebbetlerini yaşayırdılar . Bu izdivaca ne ad verecekdiler heç özleri de bilmirdi . Çünkü Mahire Habil ile Bahar arasındakı böyük mehebbetin şahidiydi . Onların nişanlarında iştirak etmişdi . Bezen düşünende ki, Habil ile Bahar bir evin altında yaşayır , o zaman , qısqançlıq duyğuları onların bacı qardaş olmağını ona unutdururdu .
Habil ona ne qeder dil töküb onun bu şeytani fikirlerini başından atmağa çalışsa da Mahire ele dediyinin üstünde dururdu .
- Bes Meleyke gedenden sonra nolacaq ? Tesevvür eliye bilmirem sizi , Başa düşürsen , Habil ! Sen keçmiş nişanlınla , oğlunla bir evin altında aile olaraq yaşayacaqsan !
- Mahire , niye bele qara qara düşünürsen ki ? Axı onun nenim bacım olduğunu niye qebul etmirsen ki , demeli biz evlensek , bizim günümüz bele dır- dırlamı kececek ?
- Eyer meni isteyirsense gedek buralardan . Gedek Moskvaya .
- Gede bilmerem axı , uşağın velayeti menim , qeyyumluğu Baharın üzetindedir . Bahar oxuyur , tehsilini xaricde davam ede bilmez . Dövlet mene de uşaq vermir . Men kişi xeylağı körpe uşağa qürbetde nece baxacam ki , o uşağa baxmağım üçün burda qalmalıyam . Hem de onu xarice götürmeyim üçün anasının izin kağızı lazımdır .
- Sene lazım idi bu uşaq ? Verseydin özlerine...

Bu aralar Sevdanın içeriden qurtulma şansı var idi . Yeni ilde verilmiş efv fermanına Sevdanın da ehfvi gözlenilirdi .
Dövlet fermanında bu bele görünse de eslinde bu işle mafiya özü meşgul idi . Balaqardaş Müzefferin ona hevale etdiyi , dükanlardan lazım olanı oz haqqına düşen hisseleri adına kecirib birini de satıraraq lazımı tedbirleri görüb ,lazımı adamlarla görüşmüşdü . Küllü miqdarda pul hesabına Elçini mafiyadan qurtararaq Sevdanın ehve düşmesine şerait yaratmışdı . Bu xeber aile üçün toy bayram olsa da , yene qara buludlar ailenin üzerinden eskik deyildi . Cünkü hele gözler Sevdanın üzerinde idi . Sevda artıq bu bataqlığa düşmüşdü . Onun bu bataqlıqdan qurtuluş yolu yox idi .

Axşam qız gelinler toplanıb Meleykeye xına etdiler , calıb oynadılar , yeyib içib eylendiler . Xınalarını yaxıb xonça - baratla oğlan evin yola saldıqdan sonra genc qızlar toplanıb ev eşiyi temizleyib seliqeye saldılar . Sabah gelini aparmağa gelecekdiler .
Her kes sabahkı toyun hazırlığını , heyecanını yaşarken , Bahar Muradla otağın birine çekilib öz derdine , öz halına ağlayırdı .
İki gün bundan qabaq ölkede derc olunmuş sosial - içtimai eylence qezerlerin birinde porno hekayelerinın birine Baharın çılpaq şekili derc olunmuşdu ...

Her şey yoluna düşmüş derken Baharın bele çirkaba düşmesi meni yeniden heyrete getirmişdi . Terslikden de Bahar " axı niye bele eledin Bahar , senin porno hekayelerinin qapaq resmlerinde ne işin var ki " - deye yazdığım mesajlara Bahar hele de cavabsız qalırdı ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)