Elə bu zaman Muradın telefonu zəng çalır. Zəng edən Fariz idi.

-Alo Fariz salam

-salam dostum necəsən?

-yaxşıyam sən?

-yaxşıyam.hardasan sən?

-kafedəyəm.nə olubki?

-Murad,tez bura gəlməlisən.

-hara?nə olub?

-Murad,bilirəm xoşuna gəlmiyəcək xəbər amma deməliyəm.

-Fariz de görüm nə olub?

-Günayla bağlıdı.

-məni maraqlandırmir onunla bağlı xəbər.

-Murad,dayan o özünə qəsd etməyə çalışıb

-nə?nə dedin sən?

-rəfiqəsi Aytən Nahidə deyib,tez xəstaxanaya gəl.

-yaxşı gəlirəm.-deyib telefonu sondurdürdüm.

-Murad,yaxşısan?nə olub axı?

-yaxşıyam.Dostum Fariz idi,Günay özünə öldürməyə çalışıb,indi xəstəxanadadı.Mən ora getməliyəm.deyəsən mənə görə olub.gedim görüm nə məsələdi.Minarə mən getsəm incimərsənki?

-yox get narahat olma.Məndə çayımı içib çıxacam.

Mən ofisantı çağırıb hesabı istədim.

-Murad lazım deyil mən həll edərəm.

-yox olmaz.

Mən hesabı ödəyib Minarə sağollaşıb restorandan çıxdım.Mən taksiyə minib xəstəxanaya getdim.Mən o qızı çox sevmişəm,amma elədiklərini fikirləşəndə dəli olurudm.O mənim sevgimi yox elədi.Xəstəxanaya çatdım,ikinci mərtəbəyə qalxdım.Fariz,Aytən də burda idilər.Mən onlara yaxınlaşdım.

-salam.

-salam.Fariz vəziyyəti necədi?

-yaxşıdı indi.həkimlər mədəsini yuyub.

-neyləyib özünə?

Aytən ağlaya-ağlaya mənə yaxınlaşdı və başını aşağı salıb danışdı-sənə görə özünə belə etdi.iki şüşə dərman içib.

-mən neyləmişəm ona?-mən səsimi yüksəltmişdim-hə?yoxsa mən atıb getmişdim onu? kaş öləydi.mən bura onu sevdiyimdən yox sadəcə insanlıq borcumu yerinə yetirmək üçün gəldim.ayılıb özünə gəlsin deyəcək sözlərim var ona.

elə bu zaman Günayın həkimi otaqdan çıxdı.Mən ona yaxınlaşıb dedim-vəziyyəti necədi həkim?

Həkim-yaxşıdı.oyanıb.bir necə gün xəstəxanamızda qalacaq.

-yaxşı indi onu görə bilərəm.

-bəli görə bilərsiz amma xəstəmizi çox yormuyun.

Mən onun palatasina kecdim.Günay halsız bir vəziyyətdə çarpayıda uzanmışdi.Məni görəndə çaşıb qalmışdi.

-sən burda neyniyirsən?halıma gülməyə gəlmisən?xoşuna gəlir məni belə görmək,zəif ,gücsüz?

-Günay,niyə özünə qəsd etmək istəyirsən?

-çünki sən məni istəmirsən.

-offfff...yenə bu söhbət...bax Günay mən hər şeyi yenidən danışıb nə sənə,nədə özümə əzab vermək istəmirəm.Amma keçmişdə səni necə sevdiyimi bilirdin,lakin sən var-dövləti məndəndə çox sevdin və məni atıb getdin.Əgər əvvəldən mənə var-dövlət düşkünü olduğunu desəydin heç səni sevməzdim,bu gün də belə əzab çəkməzdik.

Günay ağlamağa başladı-bunları yenidən mənə deməklə əlinə nə keçir?

-Bunlari xatirlamaq mənimdə xoşuma gəlmir.Artıq başa düş ki, biz ayrılmişiq.Mən səni daha istəmirəm.Nə qədər əzablı olsada anla artıq.3 il bundan qabaq mənim çəkdiklərimi indi sən çəkirsən.Yəqin indi başa düşürsən ki sən gedəndən sonra mən nələr çəkmişəm.

-məni əvvəlki kimi sevməyini istiyirəm,çünki sənə ehtiyacım var.

-xahiş edirəm bundan artıq davam edib danışma.get özünə başqa həyat qur.

-sənsiz mənim üçün həyat davam etmir.

Mən onunla ilk dəfə idi ki sakit danışırdım,indi ona yazığım gəlirdi.səsimi yumşaldaraq asta-asta dedim-mən səni o qədər sevmişdimki,öz sevgim gözümü tutmuşdu.sənində məni sevdiyini zənn edirdim,axmaq kimi inanmışdım buna.amma indi bitib bunlar.sənə qarşı heç nə hiss etmirəm.Günay,sən cahil deyilsən anla ki,bu həyatda sənin pulla satın ala bilməyəcəyin o qədər insani duyğular varki.özünü mənim yerimə qoy və fikirləki bunlari mən senə etsəydim sən neyniyərdin?bağışlamazdın.sənində mənimdə həyatım qarşıdadı.Allahın sənə verdiyi o cana qıyma,daha çox günaha batma.Canını bir başqa biri üçün qurban etməyə dəyməz bu mən olsamda.unut getsin..bilki sənə qarşı fikirlərim ,duyğularım heç bir zaman dəyişmiyəcək.bunları fikirləş.xahiş edirəm birdə məni narahat eləmə.ALLAH şəfa versin.sağol.-deyib çixdim.Farizlə birlikdə xəstəxanadan çıxıb evlərimizə getdik.
 

Bugün menim 2ci imtahanim idi.İmtahan menim üçün yaxşi keçdi. Oxuyub savadli,öz işimdə peşakar bir pilot olmaliydim.Mən Farizle birlikde eve gedirdik.

-imtahan asant idi hə?

Mən dərindən ah cəkərək dedim-həə...Kaş həyatdakı imtahanlarda belə asant olardı..

-Murad,qardaşım neçə gündür səni yaxşı görmürəm..axı nə olub sənə?dostum əgər bir dərdin varsa de mene biz ildiki dostluq edirik..

-danışılası şeyler deyil..

-təəssüf edirem qardaşım yeni mene neçə illik dostuna inanmirsan?

-yox sadeceeyni şeyleri danişmaqla nə olurki?

-həəə Günaya görə beləsən?

-hə.

-ona hərdən yazığım gəlir..bilmirəm neyleyim..inanirsan mehv olmuşam ...evveller deyib-gülən məndən əsər-əlamət qalmiyib ..özümdə məndəki dəyişikliyi görürem amma hec veziyyeti deyişdirmeye çalışmiram.dünən bütün olanlar gözümdə yenidən canlandi.yaram yenidən qanadı sanki..

-Murad,həyat öz axarı ilə davam edir.sən bunları unut.bilirəm unutmuşdun amma son olanlar sene pis təsir edib bilirəm.Həyat təkcə Günayın sevgisi ilə bitmir.o özü utansın sene elediklerine gore hele uz tapib yenede seninle danişir.sən sənin sevginin dəyərini bilən insanlara layiqsən..

-nəisə..işdən bir xəbər cixmadi?

-yox.

-belə olmaz..işsiz qalmaq olmaz..eybi yox bizi işə dəvət edəcəklər mən buna inaniram eminem.

İş barəsində qardaşımdan məsləhət almalı idim.Fərid bankda işləyirdi bəlkə onun yanında işləyə bilərdim.Ona görədə bir başa evimizə getdim.Axşam Fərid evə gələndə onunla danışacaqdım.Pilot olana kimi başımı qatmalı idim.İşləyib pulumu özüm qazanmalı idim.

3 gün sonra.

İmtahandan çıxanda telefonumu yandrdım.2 cavabsız zeng və bir mesaj gəlmişdi.zəngdə mesajda Fəriddən idi.3 gün qabaq onunla iş baresində danışmişdım,yəqin neisə xəbər var idi.Tez ona zəng elədim.

-Fərid salam.necəsən?

-Sağol yaxşıyam sən necəsən?imtahandaydın?

-hə...zəng etmisən nəisə xəbər var?

-hə Murad müdirmizlə danışdım dedi olar gəlib işləyə bilər sənə görə uyğun bir tapacaqlar..Bugün evə gəl ətraflı danışaq bu barədə.sabah saat 9da işdə olacaqsan.

Mən cox sevinmişdim.

-lap yaxşı sevindim sağol qardaşım..yaxşı gələrəm.

-yaxşı oldu.nəisə mənim işim var sonra danışarıq.sağol.

-sağol.

Artıq mənim bir işim var idi.

Axşam evə gəldim.Biraz özümü rahatlayandan sonra yazı masamın arxasına keçdim.Fəridlə danışmışdim.Sabah işə başlayacaqdım.buna sevinirdim.Ancaq 3 gün əvvəl Günayla olan meseleni fikirləşirdim.fikirləşdikcə çox pis olurdum.Əlimə bir qələm ,kağız alıb içimdəkiləri ağ kağıza yazdım.

Səhər 8de saatın zengine oyandım.Bugun işə gedəcəkdim.Əynimə ağ köynək,qara şalvar,qara pencek,qara bir qalstuk taxıb,saçlarımida darayib evden cixdim.Banka gəlib catdim qapida qardaşımla rastlaşdım.

-sabahın xeyir

-sabahın xeyir.yaraşıqlı görünürsən.

-ehh biraz.

-yaxşı özündən getme.müdir bizi otağında gözləyir.

-yaxşə gedək onda nə durmuşuq.

Fəridlə ikinci mərtəbəyə qalxdıq.Qapıya yaxınlaşıb yavaşca vurduq.İşəridən qalın bir səs eşidildi-gəlin

Biz içəri kecdik.Müdirlə salamlaşdıq.orta yaşlarında bir adam idi.Amma yaxşı insan idi.Fərid onun haqqında cox yaxşı seylər danışmişdı mənə.

-xoş gəlmisiz.buyurun keçin əyləşin.

-cox sağolun.bu mənim sizə danışdığım qardaşım Muraddır.

-doğurdan?bir-birinizə amma heç bənzəmirsiz.ikinizdə yaraşıqli oğlanlarsız.

-Murad,tanış ol buda bizim müdirimiz Elxan bəydir.

-tanışlığıma sad oldum.

-sagol oglum məndə.Fərid bankda cox isler gorub.o mənim hətta sag qolumdur deyərdim.cox bacariqli oglandir.sənində işlərin öhdəsindən məharətlə gələcəyini bilirəm.Mən Fəridə demişəm səni əsas bolmədə saxlasınlar elə qardaşına yaxin olacaq yerin.

-cox sagolun qəbul etdiyiniz ucun.

-siz sagolun.mənim deyəcklərim bu qədər qalanı ilə Fərid səni tanş edər.-o əlini mənə uzadıb-aramıza xoş gəldin-dedi.

əlini sixib-təşəkur edirəm.-dedim.

-sagolun Elxan bəy cox sagolun.

Biz otaqdan cixdiq.Fərid gulerek meni qucaqlayib dedi-xoş gəldin.

-sagol..esl sen sagol.

Fərid məni bankla ,işləri ilə,işçi heyəti ilə tanış etdi.Bugun ilk iş gunum idi.Axşam saat 7de iş bitirdi.