- Və əsbLəşib qaLxar çarpayıdan qadın. Dağınıq çarpayıda oturar. Sanki hisLəri öLüb. Susar..anidən qaLxar, vanna otağına keçər. aynada əksinə baxar. 1 günə bu qədər dəyişdiynə inanmaz. AğLamaqdan şişmiş gözLər, dodaqLar çat-çat oLmuş. GözLərindəki gözəLLik itmiş.. su vurar üzünə əLindəki yaranı xatırLayar. - ne bi şey yeyər, nə içər.. rahat bi şeyLər geyinər.. dağınıq saçLarını topLar.. musiqi qoyar poLnu səs..əLini sarar, keçər qum torbasının qarşısına.. vəə.. dəLi kimi vurmağa başLar. Yumuruq, tepiy.. içindən : "sən getmişdin? Sən tərk etmişdin? Sən xəyanət etmişdin, Sən hə sən əcLaf!! - ağLıyaraq çökər yerə, əLi qanamışdı.. bəs ruhundakı yaranı kim saracaqdı? Heç kim.. hayqırar adını.. hər bağırışında qoparar Onu canından. QaLxar ayağa.. qayçı aLar əLinə, topLadığı saçLarını açar, acı güLümsəyərək kəsər saçLarını. TeL- teL ümidLəri töküLər ayaqLarı aLtına.. əzər keçər üstündən..
- teLefonda şəkLinə baxar, toxunar üzünə, güLüşünə. Axı sən çoxdan toxunmuşdun onun qəLbinə.. "əcLaf kimi güLmə üzümə, ağLıyarkən mən" - deyib çırpar teLefonu divara.. mən sənə inanmışdım deyə təkrarlayar adını..sadəcə oğurLanmış xoşbəxtLiyini geri istiyirdi qadın..bezmişdi həyatdan və son deyər ..
- bu məktubu yazdı, vidaLaşdı cümLəLərLə.. SözLəri saxLaya biLmədi göz yaşLarını. HecaLarda nifrət etdirdi artıq Səndən.. 3 hərfə sığdırdığı həyat " SƏN" qadını bitirmişdin. və sonda .. hazır idi tərk etməyə səni və bu şəhəri ..
- paçkadan təzə Levza çıxartdı.. duşu açdı, üzünə toxunan su damcıLarına belə nifrət edirdi.. vəə 1 kəsik, 2 kəsik və kəsikLər..yumar gözLərini..əLində isə yazdığı məktub.. qırmızı qan, qırmızı güL..
- və Sən.. peşmanLıq, qəhər və utanc hissi..boğacaq səni.. uzaqdan sevə biLmədiyin qadının məzarına yaxın oLmaq məhv edər səni..
- çünki artıq O qadın tərk etmişdi səni .. !