Qorxmadan mənimlə donacaq ruhun,
Ömrümə şaxtada,boranda gəldin.
Fələk taleyimi sürüyüb hər gün,
Bu sınıq könlümü yoranda gəldin.

Sən gəldin könlümü tərk etdi kədər,
Döndü gülüstana o viran şəhər.
Küsmüşdü Günəş də,açmırdı səhər,
Zülmətlər dünyamı saranda gəldin.

Hər gecə əzablar edərkən edam,
Yox idi heç kimsə, mən əl uzadam.
Sən ayrı dünyasan,sən ayrı adam,
Cəllad boynum üstə duranda gəldin.

Ürəyim əbədi yerindi,ömrüm,
Səninlə həsrət də şirindi,ömrüm,
Bu sevgi dərindən dərindi ,ömrüm,
Möcüzə kimiydin,bir anda gəldin.

Zəhra Əkrəm