Nə qədər ki, qonaq idin,
Qızım ata evində.
Qaynayan bulaq idin,
Həm evimə çıraq idin,
Aytən sən gözümün önündə.

İndi köçüb gedirsən.
Bu yurdu tərk edirsən.
Yeni yuva qurursan
Gözəl gəlin olursan
Aytən sən gözümün önündə.

Sən çevrəmdə mələk idin
Yaz ətirli külək idin
Gözəl arzu dilək idin
İndi ona ata dedin.
Aytən sən gözümün önündə.
 
Müəllif: Mirvari İsmayılqızı
Bu şeir üçün müəllifə öz minnətdarlığımı bildirirəm və yaradıcılığında uğurlar arzu edirəm.
Şeir xüsusilə mənim üçün yazılıb.