Qara taleyitək, qara saçlı qız! 
Saçında açılmaz hörük olmuşam
Səndən birdənədir,səndən tapılmaz
Mən sənə özgəylə, şərik olmuşam
 
Zaman günahsızdır, söyləmə mənə! 
Xətrimə o illər dəyəndən sonra
Gəl mənə bir daha səninəm demə
Telinə yad əllər dəyəndən sonra
 
Cəhənnəm də olsa, özgə ürəyi
Üşüyüb-üşüyüb donarsan orda
Sevdiyin bir ürək buz tutsa belə
Tükənməz eşqinlə yanarsan orda
 
Gör nələr çəkdirdin bu yaşda mənə
Könlümü almısan, ağlım məndədir
Xoşbəxt olmağındır, qarğışım sənə
Mən xoşbəxt olmadım, sıra səndədir
 
Həsrət ürəyinə yaman iz vurar
Özün-öz gözündən axarsan yenə
Kor olmuş bir ümid sənə göz vurar
Sabaha ümidlə baxarsan yenə
 
Sağalmaz yarana çoxu duz basar
Ağrıdar giley də, tənə də səni
Gözlərin sel olar, ürəyin susar
Bir ümid yaşadar yenə də səni
 
Necə bağışlayım, bağışla demə!
Ayrılıq çətindir, bilmədinmi sən?!
Ölmüş bir insandan üzr istəmə!
Səninçün biryolluq ölmədimmi mən?!

Necə bağışlayım bu dar günümdə?!
Bəlkə unudardım güc-bəla ilə...
Necə bağışlayım?!.., indi önümdə...
Dikilib durmusan, üç bala ilə...
 
Rəvan Məmmədli