Hörmətli ana və atalar, nənə və babalar,dayələr, tərbiyəçilər, ümumiyyətlə, uşaqların təlim və tərbiyyəsi ilə məşğul olan hər bir insan ! Bu məqalənin yazılması, əsasən, Sizin diqqətinizi uşaqlarda rast gələn nitq nöqsanlarına cəlb etmək zərurətindən irəli gəldi.Loqopedik təcrübədən belə nəticə əldə etmək olur ki, uşaqlarda rast gələn"nitq inkişafınıngeriliyi”və ya"nitqin ümumi inkişafdan qalması”
( bu zamana qədər adlandırılması barədə,hələ də, dəqiq rəy yoxdur )
Əvvəlki illərə baxanda çox cavanlaşıb. Bu, o deməkdir ki, ailədə böyüyən körpənin nitqinə beşikdən fikir vermək lazımdır.Bizə olunan müraciətlərdən görmək olur ki, 3 və 4 yaşlı uşaqlarda müxtəlif cür nitq nöqsanları var. Təəsüflər olsun ki, bu nöqsanlaraloqopedikmüdaxilə nitqə qədərki dövrdən başlamalıydı. Lakin, buna baxmayaraq 3 və 4 yaşlarında belə, nitqinin korreksiyası çox gözəl nəticələr verir.Bir az gec(yuxarı yaşlı uşaqlarda )yaşlarda nitqin korreksiyası daha çətin və uzunmüddətli olur. Nəticədə, uşaqlar məktəb yaşına çatdıqda belə, nitqlərindəki bəzi nöqsanlar tam aradan götürülmür. Bu da həm uşaqlarda müxtəlif kompleksərin yaranmasına, həm dərslərdən geri qalmasına, həm yaşıdlarından uzaqlaşmasına və başqa fəsadların meydana gəlməsinə yol açır.Hər bir halda valideynlər daha diqqətli olmalıdırlar, öz övladlarına kömək etmək üçün əllərindən gələni əsirgəməməlidirlər. Çünki, valideyn olmaq, uşaq böyütmək məsuliyyətli işdir. Uşaqda rast gələn və vaxtında aradan qaldırılmayan hər bir nöqsan valideynlərin günahıdır.Uşaq nitqə yiyələndikcə, bir cox məqamları anlayır.O, başa düşür ətrafda olan əşyara ad vermək olar; yaxındakı insanı səsləmək, ona nəsə xəbər vermək olar;ətrafındakı söhbətlərdən müxtəlif nəticələr əldə edib, həyatda tətbiq etmək olar.Valideynlər övladlarını böyütdükdə müxtəlif məqamlarla birlikdə onun nitqə yiyələnməsinə də fikir verməlidirlər. Ən böyük səhvlərdən biri vəziyyəti nəzarətsiz qoyub, öz axarına buraxmaqdır.

Nəyə fikir vermək vacibdir?
Bunlara diqqət edin..

1. Qığıltının yaranması;

2. Eynitipli hecalara yiyələnməsinə;

3. Böyüklərin nitqini yamsalamaq istəyinə;

4. Sadə, iki və ya üç hecalı sözlərin yaranmasına;

5. Kəlməli nitqə yiyələnməyə.