Bezen buludlarin arasindan gorunen Güneş, ümidin ilk qiğilcimi olar...

Bir anliq verdiyim qerar ve düşünmeden soylediyim sozler ona qeribe gelmişdi deyesen.
- Bunu qebul etmek mecburiyyetinde deyilsen. Men başqa çixiş yolu tapmadim, ki, bu evlilik de yalniz sened üstünde olacaqdi. Yoxsa başqa cür, atam meni, hele öyrenerse seni de rahat buraxmayacaq.
Qaşlari duyunlenmişdi, eliyle cenesini qaşimişdi qerarsizca.
- Meni tanimirsan...
- Xeyr, yanilirsan. Men seni esl bu iki gunde tanidim ve gozuyumulu sene guvene bilerem.
Başini yox menasinda yellemişdi qarsimdaki menim qelbimi parcalara ayirdiğini anlamadan.
- Yox, bu bele olmayacaq. Men icaze vermerem mecburiyyetden özünü bedbext edesen. Gedirik...
Hara getdiyimiz haqqinda hec bir tesevvürum olmasada, artiq soz demeyin yersiz oldugunu anlayaraq susmagi üstün tutmusdum. Aşagi endiyimizde Alxazin motorunu görüb teeccublenmisdim. Bununla gedecekdik? Susmasi da ayri cur toxunurdu esebime. Kaskı mene uzatdiginda eseble elinden alib başima taxmişdim. Ele bu deqiqe baş goturub qaçmaq vardi da, neyse!
- Berk yapiş!
- Baş uste beyim! - dodagalti mizildanib qollarimi beline dolamişdim. Ilk defeydi motora minirdim ve bu meni yaman heyecanlandirmişdi. Suret artdiqca qorxudan ellerimi daha berk sixmişdim. Ancaq bu çox cekmişdi ve artiq mene hezz vermişdi bu yolculuq...
Motor bir heyet evinin önünde hereketini sonlandirdiginda başimdaki kaski cixarib teeccuble Alxaza baxmişdi.
- Bu ev kimindi?
Yenede susaraq elimden tutmuş, ardinca içeri aparmişdi. Qapini doyub gozlediyimiz muddetde bele elimi buraxmamisdi.
- Alxaz... Xoş geldin oğlum...
Qapini üzümüze texminen 40-45 yaşlarinda, başini qara şalla örtmüş, olduqca gözel bir qadin açmişdi. Meni görüb şüpheli nezerlerle Alxaza baxmiş, başini bulamişdi.
- Salam Hediyye xala, biraz danişa bilerik? Vacibdir...
Qadin susaraq qapinin önünden çekilmiş, bizim keçmeyimiz üçün şetait yaratmişdi.
Bu qoxu... Gozlerimi qapayib qizilgüllerin verdiyi möhteşem qoxunu ciyerlerimin her kuncune cekmişdim.
- Rufina... - sanki qalxdigim yukseklikden cekib salmişdilar meni.
- Hhe? - baxişlarimi meni sesleyen qadina cevirmişdim.
- Arxamca gel, sene geyinecek birşey verim. - Pillekenlere doğru irelilediyinde Alxaza baxmiş, başiyla raziliq verdikde qadinin arxasinca getmişdim. Ikinci mertebe, sagdaki ikinci qapi.. Qadinin baş örtüsünden sonra qara bir qapi daha...
Içeri girdiyimizde verdiyi aura qorxutmuşdu meni. Filmlerdekinden ferqli olaraq, otaqdaki bütün eşyalarin üzeri qara örtükle qaplanmişdi.
- Gel qizim, bu dolabdan istediyini geyine bilersen. Ancaq mumkunse ag ve ya rengli birşey secme...
Qadinin getmesiyle dolabdaki geyimlere nezer salmiş, her kiminse zovqlu bir xanim olduğuna qerar vermişdim. Her yerde qara örtü vardisa, demek hemin xanim ölmüşdü ve men ölmüş olan birisinin geyimlerini geyinmeye mecbur idim.
Uzanib seliqeyle qatlanmiş qehveyi jaketi almişdim. Ev soyuq olmasa da meni üşüdürdü. Ardinca qara şalvari alib eynimi deyişmişdim. Tam çixacaqken, kamodun üzerindeki çerçive diqqetimi çekmiş, örtüyü qaldirib almişdim. Olduqca gözel ve celbedici bir qiz gülümseyirdi resmde. Üzü yaman tanidiq gelirdi. Çerçiveni yerine qoyub, yanina qoyulmuş, üzerinde qehveyi saç qalmiş rezini almişdim. iki gun idi saçima daraq deymirdi. Siyirmeleri yoxladiqda onuda tapib sacimi daramiş, toppuz şeklinde yiğaraq rezini taxmişdim. Özümü qeribe hiss edirdim.
Otaqdan çixib aşaği enmek istediyimde aşağidan gelen seslerle hereketimi saxlamali olmuşdum.
- Hediyye xala, meni dinlemelisen...
- Sen Nurun xatiresine xeyanet etmisen Alxaz..
- Yox, etmedim, etmerem de. O qizla aramda hecne yoxdu ve olmayacaq da. Sadece bir muddetlik qalacaq yere ehtiyaci var.
- Yaxşi Alxaz. Ele olsun..
Gerisini duymurdum artiq. Haqqimda "o qiz" deye behs etmesi bir ox olub qelbime saplanmiş, ureyimden axan qan bir damla olub gozumden aşagi yuvarlanmişdi.
Men bu qeder mi kömeye mohtac biri kimi görünürdüm?
Üzümü silib derin nefes aldim. Agladigimin bilinmeyini istemezdim. Üzüme gülüş qondurub aşaği endiyimde sohbetlerini kesib ikiside mene baxmisdilar. Amma bu baxişlarda başqa birsey sezmişdim.
- Mmen.. siz rengli ...
Qadin eliyle susmagima işare edib ayrilmişdi yanimizdan. Bu derecede üzülmeyine sebeb olacaq ne etmişdim ki indi?
- Rufina, helelik burda qalmagini isteyirem. Sonra baxariq, men bir yolunu tapmaga çalişacam.
- Çalişma! - etirazim ona qeribe gelsede, anlamamasi üçün duzeltmisdim. - bu qederi yeter. Men uşaq deyilem. Ozum bir yolunu tapacam. Mumkunse, bundan sonra bura da gelme, eger atam mene komek etdiyini bilse seni rahat qoymayacaq. Hediyye xanima da cox yuk olmayacagima emin ola bilersen.
Sözümü bitirib Hediyye xanimin ardinca salona kecmisdim. Sakit bir heyatimin oldugu vaxtda dusduyum qarmaqarisiqliq artiq sixmaga başlamişdi meni... En esasi şagirdlerim üçün darixmişdim...

Gece klublarin birinde içkini içkiye calayir, seherki öpüşü tekrar-tekrar düşünürdü. Yene sehv etmişdi, Rufinanin güvenini qazanmaq evezine dahada itirmişdi. Alxazla birlikde olmasi onu deli edirdi. Novbeti qedehi başina cekib ayaga qalxmişdi gucle. Içki her şeyi unutdurar düşüncesiyle bara gelme fikrinin berbad olduğunu anlamişdi. Ona daha sert, keskin birşeyler lazim idi. Barmene işare edib yanina çagirdi.
- Sako hardadi?!
- Öz kabininde. Yaninda Olya var, girmeyi meslehet gormurem. - soyleyib uzaqlaşmişdi genc. Xeberdarliga ehemiyyet vermeden kabine girmişdi.
- Mene heb lazim!! - Sako leqebli bu adam, yalniz oturacaq hissesini orten şortikli qadini özünden kenarlaşdirib Şamile baxmişdi.
- Sende buralara gelermişsen... - başiyla qadinin cixmasini isteyib Şamili yanina çağirmişdi. - Ne qeder olub? 1il? Ya daha cox?
- Burax bunlari, mene heb ver!
- Eminsen?
- Olmasam burda ne işim?!
Gulumseyib telefonu almişdi masadan.
- Hemişeki qeder?
- Bir eded yeterli...
Zeng edib heb getirmesini istemişdi.
- 5000 azn...
Mebleğin hemişekinden çox olduğunu duysada, önemsememişdi.
- Sabah birilerini gonderersen...
Adamin getirdiyi hebi alib çixmişdi. Ovcunda sixdigi hebi atib atmamaqda qerarsiz idi. Deyerdimi? Ne qeder olmusdu? 1 hefte... Bes ederdimi?? Ne onemi var ki, yanan qelbiydise... Düşünmeden atmişdi hebi, bir zamanlar anasina verdiyi sözü tamamile unudaraq...

Hediyye xanimin çekdiyi yemeye baxir, iştahim olmadigindan yeye bilmirdim.
- Yemeyi sevmedinse, başqa birsey hazirlayim senincun..
- He?? Yo, yo... - qadinin mehribanligi ona qarşi yaranmiş fikirleri alt-üst etmişdi. - Tesekkur edirem, dadlidir, sadece iştahim yoxdur.
- Ele menin de... Bu havaya en yaxşisi çaydir, isti purrengi! Sen keç salona, mende hazirlayib getirim.
- Komek etseydin... - qadin mane olub meni salona yollamişdi. Qizilgüllerin verdiyi huzura gozlerimi qapamişdim. Yegin ki, menim kimi Hediyye xanimda sevirdi bu gulleri...
Divana eyleşib ayaqlarimi altima yiğmişdim. Bu ev once mene qeribe tesir bagişlasada, indi sadece rahatladirdi. Goresen resmdeki qiz onlarin behs etdiyi Nur idi?? Eger Hediyye xanimin qiziydisa, Alxazla ne elaqeleri vardi?
- Çaylarimiz da hazir! Buyur qizim.. Dunen paxlava bişirmişdim, Nur çox severdi... - sona doğru sesi qisilmişdi. - Men seni Nurla taniş etmedim he??
Elindeki sinini masaya qoyub jurnalninin uzerindeki cerciveni alaraq yanima gelmişdi. - Nur menim qizimdi, avtomobil qezasinda itirdiyim. Keçen ay 23 yaşi tamam oldu. Senin eksine, şen ehval-ruhiyyeliydi menim qizim. Amma eminem ki, sizden yaxşi dost çixardi. - Qadin gulmeye çalişsada gozlerinin qizardigi nezerimden yayinmamişdi. - Men... onun üçün çox darixiram.
Içim parçalanmişdi qadinin halina. Birde menim anami gorseydi...
- Hediyye xanim...
- Sadece xala kifayetdir qizim. Gel, çaylarimiz soyuyur. - arxasini donduyunde gozlerini sildiyini anlamişdim.
- Size sarila bilerem??
Qadin cerciveni yerine qoyaraq mene teref dönmüşdü. Bu defe gizletmemişdi göz yaşini. Diyirlenib çenesinde son bulmuşdu. Bu haliyla gülümsemeyini saxlamamişdi ve başiyla gel işaresi vermisdi. Buna hesretmiş kimi qacaraq sarilmişdim qadina. Oda öz qiziymişam kimi bağrina basmişdi meni.
Heqiqeten de hesret idim ana qayğisina, sevgisine... Insan neçe yaşinda olursa olsun, hemişe anasina ehtiyac duyar...
Gozumden axan yaş eline dusduyunde meni ozunden kenarlaşdirib üzüme baxmişdi.
- Ağlama gözel gözlüm... - barmağiyla yanağimi silmişdi. - gordun, bizi yaşa boğdun, çaylari unutduq.
Meni masaya aparib çayi qarşima qoymuşdu.
- Sen qizima benzeyirsen.. Sadece sen kurensen, o ise esmer idi. Ne qeder susqun ve ciddi görünmeye çalişsanda, bilirem, hetta eminem içinde bir uşagin varliğina. - çayindan bir qurtum alib movzunu deyişmişdi.
- Belke birazda ozunden danişasan? Qonagim haqqinda hecbir melumatim yoxdur.
- Men Rufina Ezizbeyli, 24 yaşim var. Fenn müellimiyem.
- Ne gözel tesaduf, soyadlarimiz birdi... Bes Alxaz oğlumla harda taniş olmusuz?
Duydugum ad bütün bedenime istilik getirmişdi.
- Işlediyim liseyde muhafizeci olaraq calisir..
Susub bir qeder düşünmeyi seçmişdi, mende bu vaxt erzinde paxlavadan dadmiş, yediklerimin içinde en dadlisi olduğuna qerar vermişdim. Nenemin qulaqlarindan iraq...
Axx, nece darixmişdim nenem üçün... Goresen indi ne haldadi? Bes digerleri?
- Qizim, Alxaz yaxşi oğlandi.
Indi bunu soylemeyin ne menasi vardi ki? Ne etmeye çalişirdi?
- Qizim Nuru çox sevirdi, lakin atasi.. Yeni bir ildir görüşmediyim heyat yoldaşim onlarin birlikde olmalarini istemirdi. Qizimin olumunde Nez...
- Bir deqiqe, deyesen qapi doyulur. Men baxaram.
Eslinde sohbetden bir nov qaciş idi, meni germisdi.
Qapini açdiğimda qarşimda Alxazi gormeyimle hirsimi ondan çixmişdim.
- Nedi?? Niye gelmisen?!
Bu cür reftari gozlemediyinden çaşmişdi.
- Men... size baş cekmek istedim. Hem sene bunu getirmişdim.. - balaca paketi elime verib arxasini donub getmişdi. Içine baxdigimda telefon olduğunu gormuş, az önceki kobudlugumdan utanc duymusdum.
- Alxaz, bir deqiqe! - arxasinca seslensemde motoruna minib uzaqlaşmişdi. Ofuldayib qapini baglamişdim. Hal-hazirda ehtiyacim olan şeylerden biride mehz telefon idi...
Yandirib ilk novbede kontaktlara girmişdim. Yalniz ozunun nomresini qeyd etmişdi. Vaxt itirmeden Hicranin nomresini yigib qulagima aparmisdim. Ikinci çağirişa cavab gelmişdi. Bu, ehtiyacim olan bu ses idi..
- Rufuum... - sesinden dolduğunu hiss etmişdim.
- Ne bildin menem??
- Hiss etdim, sen haralardasan? Nenenin veziyyeti pisdi, her gun seni sayiqlayir. Nezirxan emi evde her an dava salir. Meni desen sensiz deli kimiyem. Qayit, ne olar...
- Qayida bilmerem, özün yaxşi bilirsen. Zeng etdiyimi kimse bilmesin. Neneye yaxşi bax, ona birşey olsa men olerem.
- Yaxşi Rufu, emi geldi deyesen, evde yene qiyamet qopub. Seni çox isteyirem.
Telesik sonlandirmisdi zengi. Hicranla danismaq yaxsi gelmisdi mene. Ancaq nenemin veziyyeti meni yaman narahat etmişdi.
Alxazin nomresine tekrar göz gezdirib yigmaq istesemde, imtina edib Hediyye xalanin yanina qayitmisdi.
- Kim idi qizim?
- Alxaz... Bunu getirmisdi, telesik getdi işi vardi. - uydurdugum behaneyle divana çökmüşdüm. Fikrim nenemde qalmişdi...

Gece saat 12:18

Ne qeder çalişsamda yata bilmirdim. Nenemin veziyyeti aglimdan cixmirdi. Onu oz gozlerimle gormesem rahatlamazdim. Yataqdan enib Nurun dolabina yaxinlasdim. Hava serin oldugundan qalin birseyler secib geyinmisdim. Bu qizla olcerimizin eyni olmasi işime yaramişdi.
Kamodun üzerine qoydugum telefonu alib Alxazi yigmişdim. iki uc cagirisa darixdigim qalin sesi gelmişdi.
- Alxaz...
- Buyur. - sesi quru ve soyuq çixmişdi.
- Bura gele bilersen??
Bir qeder susmuşdu.
- Sebeb?
- Meni evimize aparmagini isteyirem. Nenemin veziyyeti pisdi, oz gozlerimle gormeden mene rahat yoxdu. Başqa komek isteyecek kimsem olmadigindan...
- 15 deqiqeye ordayam... - zengi sonlandirmisdi.
Sualsiz razilaşmasi meni sevindirdiyi qeder, soyuq danişmasi üzmüşdü...
Motorla geleceyini bildiyimden dolabdan Nurun deri godekcesini almişdim. Barmaqlarimin ucunda evden cixib heyete enmisdim. Off, bu vaxtda kecmek bilmirdi...
Qapi önünde esitdiyim motor sesiyle sevinmisdim. Ardindan mesaj gelmişdi. " çixa bilersen "
Qacaraq qapiya çixmişdim. Alxazi gorduyumde bu qeder sevineceyim aglima gelmezdi.
- Salam... - cavab bele vermeden kaskı mene uzatmişdi.
- Men... üzr isteyirem.. Kobudluguma gore. Mene etdiyin bu qeder yaxsiligin qarşiligini bele vermek istemezdim.
- Hediyye xalayla yola gedirsiz?
- He... çox yaxşi qadindir.. - bir qeder susmuşdum ağlima Nurun gelmesiyle. - Niye mene Nurdan behs etmedin ?
- Behs edilecek birşey olmadigindan... Helede getmek isteyirsense eyleş...
Uzatmaq istemeden arxasina kecmisdim. Bu defe qollarimi beline doladigimda qeribe bir hiss kecirmisdim.. Sevgi bu idimi?? Men ki, sevgini qarşilamaga hemişe hazir olmuşam. Bes ne idi meni saxlayan? Yarali bir adam?
- Hazirsan?
- He... - motoru işe saldiginda gozlerimi qapayib basimi kureyine söykedim. Belke de, bezmeden bir omur bele qala bilerdim...
Villanin özüne catdigimizda hecne hiss etmemişdim ve meni bu eve baglayan hecneyin olmadigini anlamişdim...
- Sen meni burda gozle...
- Eve nece gireceksen???
Gulumsemişdim..
- Unutmusansa, men bu evde boyumusem. Her giriş çixişini bilmeliyem ele deyil? Tez gelecem..
- Rufina... - bu adam ikincidi saxlamisdi meni yolumdan. Susaraq davam etmeyini gozlemişdim. - Şexsiyyetini almaği unutma...
Yaxşi xatirlatmişdi, basimla raziliq verib heyete kecmisdim. Önce Poladin otagina qulaq verib yatdigina emin olduqdan sonra eve girmişdim. Oyaq insan yox idi deyesen...
Evvelce otagima girmişdim. Hecne deyisilmemişdi, hersey qoyub getdiyim kimiydi. Evvelce kassaya yaxinlasib kodu yigmişdim. Ve budur, 2 illik zehmetimin behresi...
Dolabdan bel cantami alib pullari ve butun senedlerimi yigmisdim. Bir nece geyim ve geceleri qucaqlayib yatdigim "Pipi" mi de alib cixmişdim. O adamin hecneyini istemirdim...
Nenemin otaginin qapisina yaxinlasdigimda ses duydugumdan narahat olmusdum. Aglamaq sesine benzeyirdi. Bu nenemden başqasi ola bilmezdi. Qapini ehtiyatla açib içeri girdiyimde qadin meni görüb tok vurmuş kimi bir nece saniye yerinde donub qaldi.
- Ruf... - barmagimi dodagima aparib susmasina serait yaratmiş, ardindan qaçaraq qadina sarilmişdim.
- Nenem... - qadin meni gorub aglamagi birazda artmisdi.
- Senin üçün nece narahat oldugumu ve darixdigimi bir Allah bilir... Niye getdin, niye gozuyasli qoydun bu qoca qarini...
- Mecbur idim nene..Bagişla, seni üzmek istemezdim...
- Kecdi getdi, artiq gelmisen, burdasan. Hecneyin önemi yoxdu.
Qadindan kenarlaşib derin nefes almisdim.
- Nene, men qayitmamişam. Sadece seni gormek istedim. Aglama...
Qirişmiş uzunden axan yaşi silib opmusdum.
- Mene gore narahat olma.
- Nece narahat olmayim ay bala? Hardasan, kiminlesen ? Acsan, toxsan...
- Nene, men çox yaxsiyam. Kohne tanisimin evinde qaliram. Indi getmeliyem, amma yene görüşerik. Men Hicranla sene xeber yollayaram.
Qadini bir daha qucaqlayib ayaga qalxdigimda saxlamişdi meni.
- Get o dolabdan mucrumu getir...
Dinmezce dediyini etmişdim. Mucrunu acib icindeki zinet esyalarini cixarib kenara qoymusdu. Altindaki qutu maragimi cekmisdi. Eline alib mene uzatdi.
- Bunu mene rehmetlik baban almişdi, artiq istifade etmediyime gore sene vere bilerem. Burda acmagini istemirem. Ancaq, onu deye bilerem ki, en deyerli servetim odur, ona gozun kimi baxarsan. Get, yolun aciq olsun. Menden nigaran qalma...
Neneme bir daha sarilib çixmişdim. Onsuz heyata alişmali idim artiq... Heyete cixdigimda gücle tutdugum gozyaşimi serbest buraxmisdim. Nenemin verdiyi qutunu elimde sixmisdim. Goresen ne idi?? Burda acmagimi istemediyine gore qiymetli birsey olmaliydi. Tam acmaq isterken taniş ses duymuşdum.
- Rufina xanim...

Yazar: Dəniz