Elnare hele de sok icinde eli uzunde bir addim geri atarken, Nilay gozlerini yere dikib picildadi:
- Men zeif, aciz insanlara nifret edirem.
Elnare ozunu gucle toplamaga calisib, qarsinsindaki bu gunahkar usaqlar kimi dayanan qadina nifretle baxaraq qisqirdi:
- Siz...sen ne etdiyini bilirsen? Sen...
Nilay gozlerini yerden qaldirib, qetiyyetle Elnareye baxaraq dedi:
- Sen de mene vurmusdun. Sen ne etdiyini bilirdin bes? Basqa qadinin qolarina qacan erine tek kelime etmeye qorxdugun halda, hemin qadini vura bilmisdin ele deyil?
Elnare bu sozler qarsisinda tutulub:
- Bu eyni sey deyil...- deyirdi ki, Nilay onun qolundan tutub, gozlerine baxmaga mecbur ederek:
- Sen qarsinda erini alacagini deyecek qeder alcalan bir qadina vurmusdun, mende qarsimda erini mene peskek ceken qadina vurdum. Ferqi nedir? Men bir ferq gormurem!
Birden Elnareni iteleyib, qollarini gemis acaraq qisqirdi:
- Bax! Eynimdeki paltara, uzumdeki makiaja bax! Bele qisa, aciq-saciq geyimde, bu makiajla neye oxsayiram?
Neye he?! Sen erini bele bir qadina peskek cekirsen, utanmadan, sizilmadan hemde! Seni menden yaxsi eden nedi Elnare xanim? De gorek?!
Elnare qarsisinda gozlerinden qezeb yagan bu qadina teeccuble baxirdi. Yanaginin agrisini bele unutmusdu sanki. Gozlerini daha genis acib, ne deyeceyini bilmez veziyyetde ona baxirdi. Gucle udqunub:
- Sen ne isteyirsen axi?- deye bilmisdi sadece.
Nilay sanki bayaqdan qezebli olan o deyilmis kimi, mesum bir hal alib:
- Erini ve sen onu mene ozun vereceksen.
- Ne?
Nilay Elnareye daha da yaxinlasib:
- He, sen onu mene vereceksen, cunki zeifsen. Men ise zeiflere nifret edirem! Xususi ile de bir qadinsa. Cunki zeif bir qadinin fahiseden ferqi olmaz, eksine her zeif qadinin sonu ele eynidi. Emin ol - deyib, gulumseyerek hec bir sey olmamis kimi geldiyi kimi evden cixmisdi.
Elnare qapinin sesine diksinib, olanlari derk etmeye calisdi. Ne qeder istese de neler bas verdiyini anlaya bilmirdi. O qadin sanki onun yaxsiligini isteyirdi, amma dedikleri.
Birden eli ile basini tutub, derk etdiyi gercekle donub qaldi. O qadin dolayi yolla da olsa ona fahise demisdi. Elnare artiq damarlarinda bele dolasan qezeble qapiya teref getdi. Cantasini alib getmek istese de, son anda masa da duran xestexana logolu qovlugu da goturdu...

*****
Nilay binadan cixdigi anda surucunun qapini acmasini gozlemeden avtomobile surdu. Aynadan ona baxan genc surucuye baxmadan "ofise" dedi sadece. Yol boyunca ellerinin titremesini dayandirmaga calisirdi. Gucle udqunub, picildadi:
- Men ne edirem axi. Men...unuda bilmerem. Men...
Sonunda ozunu toplaya bilmeyeceyini anlayib, goz yaslarini serbest buraxdi. Surucu aynadan hele de ona baxsa da, buna oyresdiyini belli eden bir ifade vardi uzunde.

Nilay sirkete gelib, oz ofisine dogru getdi.
- Nilay xanim, ofisinizde biri var, sizi gozleyirdi bayaqdan.
Nilay kim olduguyla maraqlansa da, ciddi ifade alib:
- Arzu sen ne vaxtdan insanlari ofisime icazesiz salirsan?- deyib, cavab gozlemeden otagina kecdi.(muellif: CEMILE MEMMEDLI)
Qapini acdigi anda, elinde tutdugu kagiz parcasini yelleyen Ceyhunu gordu. Uzunde memnun olmadigini belli eden ifade ile ona yaxinlasib, dedi:
- Burda ne isin var?
Ceyhun:
- Bunu vermeye gelmisdim-
deyib, ona baxmadan elindek qezeti uzatdi. Gozlerini yere dikib, davam etdi:
- Eslinde daha cap olunmadan vermeli idim, amma unutdum...
Nilay gucle gulumseyib, qezeti ondan alarken qapinin agzindan gelen sesler diqqetini cekdi. Arzu kimin ise iceri girmesine mane olmaga calisirdi. Lakin qapi zerble acilib, iceri elinde cicek olan orta yasli bir adam girince, Nilay onun Ardinca pert veziyyetde gelen Arzuya gulumseyerek cixmasini isare etdi.
Orta yasli bey elindeki cicekleri guler uzle Nilaya uzadib, onun yanindaki genci diqqetle suzdu. Catildigi qaslari birden acilaraq, ona uymayan bir sevincle dedi:
- Sen Ceyhun deyilsen?
Ceyhun bu adama qezeble baxsa da, adini bilmesine teeccublenib:
- Beli. Tanisiq?
Adam elini onun ciynine qoyub, gulerek:
- Nece de boyumusen, tanimadin meni. Usaq vaxti "emi" deyerdin mene.
Yadina gelmirem? Atan menim surucum idi, cox yaxsi dost idik eslinde. Masallah, ne qeder boyumusen. Hetda jurnalist oldugunu esitdim.
Ceyhun qarsisindaki bu adami hele indi taniyaraq, hele de qezebli olsa da gucle gulumsedi. Bu adamin suallarina sebrle cavab verib, tezlikle getmeyi arzulayirdi. Amma bu iki adam sohbetle mesgul imisken, Nilayin onlara nece boyuk nifretle axdiginin ferqinde deyildiler. Beli, Nilay bu dunya da en cox nifret etdiyi adama ve nifret etdiyi bir adamin ogluna baxirdi derin nifretle....

Yazar: Cəmilə Məmmədli