Bir axsham az qala partlayacaq hedde catan sixintini dozmeyib atdigim 4 hebb meni bu heyatdan sanki qoparib eyforiyaya chatdirmishdi.uchurdum..men nehayet meni sixan problemleri arxamda qoyub hardasa goyun uzaq ,her sheyden kenar ,belke de cennet sayilacaq qatlarinda uchurdum.ehvalim bir andaca yukselmishdi….butun meni qiciqlandiracaq sesler,amiller bir andaca yox olmushdu.heyat gozume elvan,hech zaman gormediyim bir prizmdan gorunmeye bashlamishdi.uzun zamandan beri urekden qehqehe chekib gulurdum.
Bu hebblerin keshf etdiyim qaranliq terefi menim onlara gundelik meylimin artmasina sebeb olmushdu.artiq hekimin teyin etdiyi doza mene gulunc, adi bir iyne batirishi kimi gelirdi.men daha cox isteyirdim.men ilk defe daddigim o hezzi her gun dadib dushunmeden ,bu ichimdeki narahatliqdan qoparaq yashamaq isteyirdim.men bu nevrozdan bu yolla azad olub nefes aldigimi dushunurken,ozumde bilmeden ozumu daha derin zulmete surukleyirdim
Hebberlin tesiri bitdiyi an ve ya onlari qebul etmediyim zaman ozumu ele daginiq, heyati ise ele boz adi gorurdum ki men bu eyforiyya veziyyetinden hech cixmamaga cehd edirdim.
Esmer mende olan ruh yuksekliyini ilk once gorunce sevinse de ,birlikde kechirdiyimiz zaman erzinde hebblere daim el uzatdigimi,onlari qebul ederken ise sanki realliqdan qopdugumu gorub shubhelenmeye bashlamishdi.hekimle sohbetinden sonra,mene defelernen-kerim sen suiistifade edirsen,kerim sen narkoman kimi asili olursan,kerim bu toksikomaniyadir dese de-men esmeri dinlemek istemirdim
Istediyim zaman atacam-bu kelme dilime sanki saqqiz kimi yapishmishdi.
Esmer menden defelernen ved goturub aglayaraq-sen hech bilirsen ki bir gun dozanin yuksekliyinden komaya dushe bilersen?agilsizsan?ne edirsen?bunun sonu olumdur kerim!-tekrarlasa da,men ona burdan he desem de ordan vedimi pozmagimda bir olurdu…
Dermani ichmeyib ,dozduyum meqamlarda bedenimdeki gerginlikden bezen esmeri acilayar,durdugum yerde dava qoparardim.onu incidib ,ona qarshi haqqsizliq etdiyimi anlasam da,men bu nevrozla bacarmirdim.sanki her deqiqe partlayacaq minaya benzer idim.hansi kelmeden hansi sesden qiciqlanacagimi hech kes teyin ede bilmezdi.
Esmer mene dayaq olub dozse de,bir gun onun sebrinin de biteceyinden ehtiyyat edirdim.butun toretdiklerimi –bu zehirmar nevroza goredir-adi altinda esmere qeleme vermeyi ozume sigishdirmadigimdan,umumiyyetle hech bir kelme demez,hetta uzr bele istemezdim.ancaq o menim peshman baxishlarimdan ,davranishimdan,eziyyet chekdiyimi,istemeden bunlari etdiyimi anlayirdi…
Bir axsham esmergilde elina ile domino oynadigim an,esmerin pishiyinin ikinci mertebeden aramsiz mioltusunu eshidib boyun ezelelerimin gerildiyini hiss etmishdim.yazar Naya Pashayeva.hemin gun hebblerden istifade etmediyimden onsuzda sanki iyne uzerinde oturmush,sebirsiz shekilde davranirdimsa,bu fasilesiz *myau*sesi meni emelli bashli cildirtirdi.esmer firuze xanimla mutemmadi izlediyi filme ayrilmadan baxaraq,pishiye fikir bele vermediyinden ,dozmeyib
-belke bu zehirmarin sesin kesen-aci aci soyledim
Bir anda elina,esmer firuze xanim mene nezerlerin toplayib,yumrugumu sixib achdigimi gormushdu.yerimden sichrayib
-men getdim-deyerek sagollashmadan zali terk eledim
Esmer dalimca goturulub qolumdan yapisharaq
-kerim hara-heyecanla soylese de men ona cavab bele vermeden elimi kobudcasina chekmishdim.beynimde birce tez hebbleri qebul edib meni sixan bu zalim hisslerden qurtulmaq idi
-getme kerim,bilirem o zehirmari icheceksen,ne olar getme
Ona sari uzumu chevirib
-ti menya qruzish-dishlerimi qicadim
Qapini achdigim an esmer
-sech ya men ya o hebbler-sherti qarshisinda meni qoymushdu.bashimi gergin shekilde yana donderib onun dolmush gozlerini gorerek
-onsuz partlamagima bir him lazimdir,menim damarima basma esmer soyledim
-acizsen sen! gah ichki gah hebbler!bir kishi kimi ozunde guc tapmaga da qadir deyilsen! sene yazigim gelir!-soylediklerinde heqiqet olsa da onun menim kishilyime toxunmasi bayaqdan zorla cilovladigim vehshi aqressiv kerimin uste cixmasina sebeb olmushdu
Esmerin uzune shilleni chekib
-kishiliyime shubhen var?-bagirdim
-mene and ichmishdin,soz vermishdin
boynumu saga sola chekib esmerin daha da ustume getmeyine bedenimde cereyan eden aqressiya ipmulsunu bogmaga chalishirdim.o ise susmaq bilmirdi
-budur senin namusun kerim?!
Son cumlede esmerin boynundan yapishib
-sene xosh dedim anlamadin,bunu gormek isteyirdin esmer?-barmaqlarimi zencirleyerek ozumde istemeden onu incidirdim
Sese anasigil ashagi enib menim elimden esmeri almaga chalishsa da men firuze xanimi kenara iteleyib,esmerin sachlarindan yapisharaq
-sen menle bu tonda danishirsan?dilin uzanib!?-sesim yukseldiyi kimi hereketlerim de idareedilmez olmushdu
Ellina menim belimden yapishib meni kenara atmaga chalishsa da,men ellinani bir anda elimle tutaraq bashi ile bir neche defe divara cirpmishdim.
Firuze xanim ve esmer menim qollarimdan yapishib menden ellinani almaga sey gosterse de,ichimde olan quvve sanki hiperbir guce chevrilmishdi.mene deyen shilleler mene tesir etmirdi.ellina chabalayaraq uzume cirmaq atdiqca men onun bashini daha mohkem divara vururdum.nehayet divarda qan izi gorub ellinani buraxaraq,arxamdaki esmerle firuze xanimin heresini bir terefe iteleyib evi terk etmishdim
Mashina dogru getdikce burnumun altinda butun bildiyim soyushleri soyub eyleci sixaraq suretle veve sururdum.ureyib dosh qefesinden sanki bu deqiqe cixib yere dushecekdi.ichimdeki hirs ,ichimdeki gerginlik o derecede yuksek idi ki men hetta esmeye bashlamishdim.otaga kechib hebbleri atan kimi ozumu yataga atdim.nefesimi dererek butun seslerden fikrimi kenarlashdirmaga chalishirdim.her xirda taqqilti,kucheden otaga dushen ishiq bele meni qiciqlandirirdi.nehayet hebbler oz tesirini gostererek meni asta asta parallel tam ayri rahatliq huzur dolu bir aleme aparmishdi.bayaq toretdiklerimin yukunden bir anda qurtulub heyata cox adi yungul bir bucaqdan baxaraq chiyinlerimi sixan dahslari kenara tokmushdum. yerimden qalxib metbexde bir neche bardaq suyu bashiima chekerek anara yigib
-neynirsen eclaf-gule gule soyledim
-ichmisen?-zarafatnan elave etdi
-eee mamam deyilsen..beynimi aparma,gel dalimca gedek xingal yeyek-ichimde ele acliq hissi var idi ki bu deqiqe bir qabani bele qarshima qoysalar tek bashina sonuna cixardim
Desteyi asib,anari gozleyince kresloda gozlerimi yumub musiqi zumzume ede ede uzanmishdim.kenardan baxan hech ele bil bu bayaq bunlari toreden,bir muddet once 3 qadina el qaldiran kerim deyil dushunerdi.sanki hech bir shey bash vermemish kimi ozumu rahat hiss edirdim.bezi fraqmentler gozumun onune gelse de,men onlari derhal unudub ozumu *nevesomiy*(tercumesin bilmirem) hiss edirdim…
Anarin mashina eyleshib
-olurem acindan-deyen kimi anar kefi damagimda oldugumu gorub muherriki ishe salsa da,meni ani suzduyu an yanagimdaki cirmaq izini gorub uzunde donuq ifade aldi
-bu nedir kerim?-bir gozu yolda bir gozu menim uzumdeki siyriqlarda idi
-esmerin beynimi apardigi azdir,gul agzimi achib ozunu mene soydurme,chenen ishleyince elin ishlesin-dalgada geden musiqiye hemagiz olub one elimle ireli ishare etdim
Anar sukandan mohkem yapisharaq bir neche deqiqe susub
-birce demeki esmeri vurmusan-derinden nefes alaraq hecaladi
-nedi ona gore mene eziz xelef dostuna yumruq atacaqsan-qehqehe chekdim-esmer nedi hele bacisini da qabagima qatmisham,kishilyimden shubheleri daha olmaz
Anar bir andaca tormoza basib menim yaxamdan yapisharaq gozumden yumruqla zerbe endirdi
-sen insanligini tam itirmisen!eclafsan!gucun ele qadinlara chatir?mashindan dushub meni kucheye dartaraq yeni yumruq dalgasi ile ustume hucum chekmishdi.anardan guclu olsamda dermanlarin tesirinden hereketlerimin deqiqi koordinasiyasini itirdiyimden atdigim yumruqlar anardan kenar kechirdi.meni yere yixib uzerime oturaraq durmadan mene zerbe endirib
-sen bu zehirmardan ya el chekeceksen ya menim elimde qalacaqsan –deyib nehayet kenara chekildi
Tengenefes halda asfaltin uzerinde oturub mene baxmadan iki eli ile bashindan tutmushdu.men ise uz gozumden axan qani elimin tersi ile silerek gucle oturaq veziyyet aldim.qarshimdaki noqteye gozlerimi zilleyib bayaq yashadiqlarimi xatirladiqca her iki elimle sachimdan yapishib
-aaaaaa –cigirdim
Ayaga sichrayib o bash bu basha vurnuxaraq
-lenete gelesiz siz!seni daddigim gun lenete gelsin!- hebblerin uzerimde olan quvvesine gore ozum ozume nifret edecek hedde chatmishdim
-menim heyatimi dagitdiz!lenete gelmish nevroz!-koyneyimin yaxasini dartib-el chekmir yaxamdan –ellerimle uzumu qapayib nefesimi stabilleshdirmeye chalishirdim
Anar menim chiynime elini qoyub
-kerim hekime gedek-dedi
-ele hekim deyil mene bu shogerifi yazan?ne verecek mene?bitki eleyib atacaq ortaya?!
-sen ozunsen gunahkar kerim.sen ,sen dozani….
-Sus anar sus!seslerden bashim bu deqiqe partlayacaq
Mashina dogru addimlayib
-meni eve apar-anara teref uzumu cevirmeden salona eyleshdim.bashimi bashliga direyib esmere chekdiyim shille ,ellinanin qanamish bashini xatirladiqca ichimdeki qeherden bogazimda duyun emele geldiyini hiss edirdim.ele bir uchuruma gelib dushmushdum ki cixmaga tek gucum olan esmeri de arxamca dartib surumushdum…
Anar mashini mehlede saxlayib ,arxamca salondan enince
-tek qalmaq isteyirem
-ne edeceksen kerim?
-bilmirem anar bilmirem,dushunmeliyem-deyerek boshalmish ayaqlarimla bloka sari yuyururdum
Dushun altinda durub yaralarima axan damlalarin acisini duyduqca ellina ve esmerin acisini dushunub yumruqla kafela ilishdirdim.kishiler aglamaz deyirler,men bu deqiqe toretdiyim vehshiliye qabirgalarim arasinda sixilan ureyimin agrisindan qivranaraq aglayirdim.men ne etmishdim?yazar Naya Pashayeva.men mene uzanan eli dirseyedek dishlemishdim.men meni darda atmayib menim yaralarimi saran canimdan bir parchani tesirinde oldugum hebblere gore ,mene soylediyi heqiqetlere gore dushmen teki doymushdum.men illerin narkomanlari,spirtli ichki aludechileri tek oz ailesine onu bu zehirmarin caynaqlarindan qurtarmaga chalishidigina gore ishgence verib incitmishdim…
Ellerim ese ese otaga kechib beynimi dagidan bu fikirlerden aramsiz kadrlardan canimi qurtarmachun kapsullara dogru uzansam da,bir anda hamisini toplayib eyvana cixaraq kucheye tulladim
esmerin onu ilk defe doyduyum zaman menim evime gelerek dediyi kelmeler beynimde canlanirdi
-eminsen?
-hech shubhelenmedim ki
Bu qiz menim ona daha toxunmayacagima,menim ozume ona sahib cixacagima emin olmaga ozunde quvve shucaet tapsa da,men bir kishi kimi heqiqeten aciz cismishdim.men xain idim.bizim arzularimiza gelecek planlarimiza xeyanet etmish xain.
-esmeeeeer!esmeeeeer!-deye bagiraraq otaga kechib qarshimdaki her sheyi yerle yeksan edirdim
Sanki esmer meni eshidib geri donecek, mene bu yalniz yuxudur deyib meni bu dehshetden oyadacaqdi…
Seher beynimde kut agri ile aramsiz qapi doyuntusune gozlerimi achsam da qapiya yaxinlasacaq bele enerji bedenimde hiss etmirdim.sanki meni hundurlukden yere cirpib siniq salxaq veziyyetde terk etmishdiler.bedenimin her millimetrinde ele inilti var idi ki,terpenmeye cehd bele etmek istemirdim.
Qapidaki ise gorunur ya bu demir parchasini sindirmaq niyyetinde idi,ya meni sesle cildirtib deli etmek.nehayet zorla ovuclarimi yataga yaslayib bedenimi carpayidan azca qaldirdim.gozbebeklerim hereket etdikce cuxurlara yumruqla zerbeler sanki endirilirdi.yariachilmish qapaqlarla koordinasiyami zorla idare ede ede nehayet qapiya yaxinlashmishdim.gozlukden anam oldugunu gorub acib acmamaq arasinda tereddud edirdim.men bu deqiqe moize,uzun uzadi leksiyalar dinleyecek halda deyildim.onsuzda her amil meni qiciqlandirirdisa,eshitdiklerimden lap cusha gelecekdim.heqiqet bele olsa kim zermanet vere bilerdi partlamayacagima?anamin meni bele gormesini istemirdim.arxami cevirib bir addim atmishdim ki qapi arxasindan
-keriiiim-anamin qishqirigini eshitdimAyaq saxlayib azca one arxaya yerimdece yellenirdim.gucle dayanmaga ichimde quvve tapirdim.ya bu zehirmar hebblersiz men ozumu cox tukenmish hiss edirdim,ya da ki,yashadigim stress hadiseler ichimdeki boshlugu o qeder boyutmushdu ki men sanki indi bu boshlugun canimi sovurub cixardigini hiss edirdim..
-kerim qapini acmasan sindirtdiracam!-anamin qapi arxasindaki qishqirigi dayanmaq bilmirdi
Beynimde onsuzda her xirda ses en yuksek dessibelnen seslenirdise bu zil tonalliqda deyilen kelmeler sanki gicgahlarimi dagidirdi.ellerimle bashimdan yapishib qulaqlarimi yumdum.amma nafile yumsam bele ugultu dayanmaq bilmirdi ki bilmirdi
Anamin daha mohkem qapi doyuntusune qefil hereketle qapini acib onunde durmushdum.anam menim ust bashimi uzumdeki cirmaq izlerini daginiq halimi gorunce agzini acib nese soylemek isteyirdise de ,deyesen soz tapmayib susmushdu.bir nece saniye sukut icinde bir birimizi suzdukden sonra men agir addimlarla zala dogru ireliledim.*bu nedir ayaqlarimi gucle qaldiriram,sanki her ayagimdan bir ton yuk asilib.ozunu ele al kerim!*ichimdeki ses meni buna seslese de ,o ichimdekine demek asan idi.ele almaqchun quvveni enerjini hardan tapaydim?eslinde tapmagin yolunu bilirem,amma ele o yol deyilmi sonra meni bu hallara salan?
Divanda eyleshib bashimi ashagi dikmishdim.anamin onumde durdugunu qarshimdaki qaraltidan hiss edirdim.ne deyecekdise birce tez deyib getseydi.hech kesi gormek ,eshitmek istemirdim.tek qalmaq isteyirdim.yatmaq heyatdan qopmaq isteyirdim.ancaq yuxu da sanki menden kusub qeyb olmushdu
-birce oglumu bir gun bu veziyyetde goreceyimi hech aglima bele getirmezdim-anam ah chekdi
-…
-neyin chatmirdi kerim?ne istedin de biz sene vermedik?seni ne oxumaga ne ishlemeye mecbur eden oldumu?bashqalarinin ovladlari ushaqliqdan oz geleceyi ugrunda mubarize apardigi halda sen hazira hazir, qizil nelbeki ustunde her sheyi almishdin.gez toz kef ele –sene birce bu qalirdi. sen bu qedermi heddini ashacaqdin?aldiqlarin sene yetmirdimi kerim?elinin altinda olanlardan hezz ala bilmeyib artiq hebbleremi kececekdin!?
Anamin hebbler haqqda xeberdar olmasina gozlerimi qaldirib onu suzdum
-esmergilden gelirem!menim bashimi eydin kerim…meni sozsuz kelmesiz utanc veziyyetde buraxdin…amma en qorxulusu bilirsen nedir?men hele de oglumun bele vehshi olduguna inana bilmirem…men sene belemi terbiye verdim kerim?
Anam danisdiqca men daha da qiciqlanirdim.hebblersiz ,onlardan asililiga dushuduyum periodu indi yashamasam anamin sozleri mende qiciq yox utanc dogurardi,ancaq indi bunlar mende arzuolunmaz hiss chalarlarin yaradirdi.normal insan texeyyulu bu politrani belke de anlamaz.men ozumun agasi deyildim..men artiq hemin kerim deyildim.men hech ozumde bilmirem kim idim…
-neye gore bu zehirmari qebul edirsen?-anam chenemden yapishib bashimi yuxari qaldirdi
Gozlerindeki shishkinliyi gorub agladigini anlayirdim.butun istediklerime qusse keder yashatmishdim.ne deyeydim?ozume hansi yolnan beraet qazandiraydim?yazar Naya Pashayeva.atami gorenden deli divane oldum mu deyeydim?bu bu hedde chatmaqchun beraetmi idi?yoxsa bir xesteliyi asha bilmeyecek qeder guce malik olub en asan yola ,doza artimina kechmeyi ustun tutdum deyeydim?duzdur men atamdan once de esebilikden,sebirsizlikden,her bir sheye reaksiya vermekden eziyyet chekirdim,ancaq bu yashadigim stress xesteliyin guclenmesi uchun guclu bir tekan olmushdu…
-senleyem –anam meni sert baxishlarla suzurdu.elini uzumden cekib bir nece addim kenara kecerek
-bir derdinmi var kerim ya kefindendir hamisi?-ayaq saxlayaraq mene soyuq baxish atdi
Nezerlerimi yere dikib nefesimi zorla derirdim.bedenimde dovr eden gerginlik yukselirdi.ellerim bele artiq esmeye bashlamishdi.qishqirmamachun ozumle apardigim mubarize uzerime atilmish 5 cengaverle doyushe beraber idi.
Anam ise menim susdugumu gorub daha da cosharaq
-sen danishacaqsan ya yox- meni chiyinlerimden silkeledi
Bayaqdan ichimde tutdugum kerim uste cixaraq anamin elini sixib
-mama sen getsen yaxshi olar,bash vere bileceklere gore cavabdeh deyilem-gucle teleffuz etdim
Anam menim rengimin deyishdiyini gorub elini chekerek eli ile agzini qapadi.gozlerinden qorxdugu belli idi
-kerim
-mama get,ne olar get
-nece yeni get,sen ne danishirsan-anam aglayaraq menim uzerime atildi,meni qucaqlayib honkurdukce ,men ichimdeki sixintiya qalib gelmeye chalishirdim
Anam elleri ile uzumu tutub
-hekime gedeceyik,seni mualice edeceyik,eshirisen meni?
-yaxshi mama,amma indi get-tez tez nefes alirdim.anam uzumdeki ezelelerin dartildigindan menim ezab chekdiyimi hiss ederek,chenesinden suzulen damlalari eli ile silib ayaga qalxdi
Diger otaga kechib neyise axtardigini eshidirdim.deyesen shkaflari elek velek edib kapsullarin yerin tapmaq isteyirdi
-mamaaaa!-yuksen sesle bagirdim!tullamisham yoxdur get mama!
Bundan sonra bash verenleri dumanli xatirlayiram ayaga qalxib evi uchurmaga bashlamagim,qapinin cirpilishi,ve bilmirem ne qeder muddet sonra tam tukenmish halda charpayidaki taqetsiz bedenim…
1 ay kechmishdi.anam defelernen eve hekim getirib meni muayine etdirmishdi.ozumu bu dord divara qapayib nefsimle mubarize aparirdim
Men azadliga vurgun kerim indi balaca pilyuyalarin kolesine esirine chevrilmishdim…men toksikoman idim,men bunu qebul etmedikce mualice ola bilmeyecekdim.
Oynaqlarimda ezelelerimde dehshetli agrilar hiss edirdim,bezen butun bedenimi buruyen titretme mene sonsuzluq kimi gorunurdu,daimi qan ter ichine burunme ve en agir fesadlardan biri yuxusuzluq!her shey her kes meni qiciqlandirirdi,qachmaq ,hech ozumde bilmirem hara qachmaq isteyirdim.otaqda qefese salinmish shir tek o yan bu yana sichrayib gah sanki kilometrlerle yol olcher gah da elimi bele qaldiracaq guce malik olmaz terzde tundraya dushmush vertolyot misali charpayida daginiq uzanardim.
Tez tez en boyuk arzum-coxlu sayda hebb atib hech olmasa bir neche saatliq bu cehennemden qurtulmaq idi.
Zamanla bedenim deyesen bu cehenneme bele alishmishdi.men artiq hech ne hiss etmirdim.
Gah anam gah mene bash cheken professor menden soz almaga menle danishmaga cehd etse de men ya deli kimi qishqirir ya da ki lal dinmez gelincik tek susurdum.
Gunler otdukce ehvalimin berbad olmasina baxmayaraq artiq yemeye hereket etmeye ozumde istek hiss edirdim.indi anamin monoloqlari mende her sheyi vurub dagitmaq hissi yaratmirdi.hetta onlara qulaq vermeye bashlamishdim.bezen heyete bele dushub evin onunde dolashirdim.deyesen sagalirdim.deyesen men kolelikden qurtulurdum.bes xatirelerimden de qurtula bilecekdim mi?vicdanimin sesinden nece?
Aylar sonra
Esmeri son gorduyum gunden bir neche ay otse de bu zaman mene uzun on illikleri xatirlatmishdi.tebii ki firuze xanim bizim nishani pozmush,hetta esmeri olkeden bele aparmishdi.yazar Naya Pashayeva.onun yerini tapmaq menimchun 2 vur 2 qeder asan olsa da,men esmerin heyatindan tamamile qeyb olmagi qerara almishdim.yashananlar o qeder agir o qeder iyrenc idi ki ne men ozumu bagishlayib bundan sonra onun yaninda evvelki kerim ola bilerdim,ne de esmer ve en esasda onun ailesi mene bunu keche bilerdi.goz goze gelmek,danishmagi aglima bele getirdimrdim.menim dilimden qopan bu bagishla onsuzda hech neyi deyishmeyecekdi.esmerin meni gorub tereddude dusheceyinden de qorxurdum.onun sevgisinden daha sui istifade etmek istemirdim.onu mene gore ailesiynende uz uze qoymagi dogru gormurdum.olanlar olmushdu.men esmerin heyatinda yeqin ki bir dehshet kimi qalacaqdim.ancaq o bu dehsheti geride qoysa belke de daha xoshbext olacaqdi
Ozumu idare etmeye bashladigim dovurden her sheyi gotur qoy edib ilk once bakini terk etmeyi qerara almishdim.anam bu xeberi eshidince ozunu siper etdiyinden onun bu aylarda chekdiyi eziyyeti goze alib bir muddetlik gedishimi tehire salmishdim.
Sheherden kenar bag evimizde yashayirdim.ozumu eylencelerden ,ichki,hezz ola bilecek mekanlardan uzaq tutrdum.hebbelere meylimden azad olsam da ichimdeki eseb ve gerginliyin de yaxamdan qopdugunu deye bilmezdim.men hele de bu diaqnozla yashayirdim.lakin adi sakitleshdiriciler idman temiz hava seskuyden uzaq dushmeyimin komeyi ile ozumu toxtaq tutmaga chalishirdim.
Xatireler meni bogduqca men her hansi agir ishe bagda bashimi qatar bu yolnan ichimdeki qarmaqarshiqliqdan qurtulardim…
Anar dostlarim mene tez tez bash chekse de,ozleri ile ne ichki getirer,ne de meni bu heyata dartmaga chalishardi…
Bezen esmerle shekillerimizi vereqleyib onu tapmaq ona deyishdiyimi subut etmek onunla birge daha boyuk nailiyyet elde etmek istesem de,iki gunden bir ehvalimin pisleshmesi meni esmerden uzaq tuturdu.,men ele esmerchun ondan uzaq olmaliydim.
Uc il otmushdu.bu uc il erzinde men her gun idmana ayridigim diqqetime gore hem fiziki cehetden deyishmish hem de ruhen sanki daha saglam olmushdum.duzdur bashagrilari yuxu pozuntusu , pis ehval ruhiyye,qiciqlanma hele de mende var idi,ancaq bu kechmishdeki ile muqayisede denizde bir damla misali cuzi idi.
Bu uc il erzinde bakini bezen terk etsem de,bu evvelki tek qaynayib qarishan sheherler istiqametinde seyahet deyildi.men mumkun qeder sakit ola bileceyim yerlere ustunluk verirdim
Esmeri unutmushdum mu?evvelki tek onu her an dushunub koksumde sixinti hiss etmesem de,ancaq tanis musiqi ve ya kechmishdeki xatirelere oxshar dejavuyebenzer hadiseler mene esmeri ister istemez xatirladirdi.bu muddet erzinde qadinlarla munasibetim yalniz telebat meqsedi dashiyirdi.hech kimle stabil uzunmuddetli ilishki yashamaz,hech kimi ozume yaxin qoymazdim
Bezen esmerli gunleri yada salib bir qadina bagli ,tenha olmadigim heyat uchun darixirdim.
Bir axsham bagda anarla kababliq eti shishe chekerken mobil telefonuma tanimadigim nomreden gelen zeng meni emelli heyretlendirmishdi.

Müəllif: Naya Paşayeva