Cavid qapıda dayanmışdı. Günel Cavidi gören kimi az qalır üreyi getsin divardan tutub ozun saxlıyır. Cavidin üzünde çox hiss var idi. Qezeb nifret tesüf. Günelin üreyi yerinden çıxaxaqmış kimi döyünürdü.
G-Ca....vid
Cavid elin Günelin saçına atır onu saçından sürüyerek maşına aparır
G-Cavid dayan
C-........
G-dayan ne olar Cavid incidirsen
C-........
G-aaaaaaah.
C-kes sesini f..şe!
G-köme.....- Cavid ona sözün qurtarmağa imkan vermeyib şilleyle vurub maşına mindirir. Özüde sükana keçib maşını işe salır
G-Cavid yalvarıram saxla maşını danışaq. Her şeyi açıqlaya bilerem.
C-kes sesini! Neyi açıqlayacaqsam he? Hansın acıqlayacaqsan?! Nece?!
G-dayan ne olar başa salacam seni
C-f..şeliyin açığlaması olmur!
G-men....men ele iş görmemişem. Men pis, ailemizin başın aşağı salacaq hereket elememişem.
C-day neynemelisen he?! Bundan artıq ne?! Exlaqsızlıqdan artıq neynemelisen?!
G-men exlaqsızlıq elememişem-Günel ağlamaqdan danışa bilmirdi. Gözünün yaşı dayana bilmirdi. Cavid maşını saxlayıb evin qabağında, gelib arxa qapını açır. Günelin qolundan tutub onu eve suruyur. Günelinse ağlamaqdan başqa çaresi yox idi. Cavid onu eve salır Günel yere yıxılır. Qaçıb Cavidin ayaqların qucaqlıyıb
G-Cavid gel oturub danışaq. Biz bacı-qardaşıq bir birimizden başqa heç kimimiz yoxdu.
C-kes sesini! Sus artıq kücük. Senin kimi exlaqsız menim heç neyim deyil! -deyib ona şille çekir ve yenede saçından tutub onu otağa sürüyüb yere atir.
C-seni bağışlamışdım! Başa düşmüşdümki mendede sehv var. Sene haqsızlıq elediyimi düşünmüşdüm. Başa düşmüşdümki mendede sehv var! Seni görende donub qalsamda sevindim. Ama senin meşuqun her şeyi korladı! Sen menim orda ne hissler yaşadığımı başa düşe bilmersen!
G-o meşuqum deyil! Biz bir birimizi sevirik fikirimiz ciddidi!
C-geldiyin heç iki ay deyil ne tez tapdı ne tez sevdin he?! "Cavid buları desede yadına düşmürki o özü ele ilk baxışdan vurulub" sevdin başa düşdüm day geceni bir evde qalmaq nedi?! Ay Allah o evde onla bir evde olmağın yadıma düşende deli oluram!
G-men....
C-heç ne deme! Seni indi oldurerdim ama seni işgenceyle öldürecem özün yalvaracaqsanki öldür meni! Ama burda rahat olmaz mene! Sabah seher ilk teyyareyle gedirik Moskvaya. Orda başa salacam sene dünyanın neçe bucaq olduğun!-deyib qapını bağlayıb kilidleyir.
G-Cavid aç ne olar aç qapını. Bax sen bildiyin kimi deyil aç danışaq deyib qapını döyür artıq heç halı qalmamışdı. Yere yıxılıb ordada qalır....
Anar Günele ne qeder zeng elesede Günel açmırdı
F-açmır
A-yox. Men gedirem
N-iclas?
A-vecime deyil
F-mende gelirem
N-olar mende gelim?
A-tez ol. Men qabaqdan gedirem siz gelin arxadan-deyib tez şirketden çıxıb yol alır.....
Artıq mehelleye çatmışdılar maşımdan enirler. Anar tez eve teref gedir qapının açıq olduğun görüb içeri girir.
A-Günel?! Günel hardasan?
N-hanı Günel?
Anar işin ne yerde olduğun bilib yere çökür.
F-Anar? Anar ne oldu sene?
A-apardı Güneli apardı
F-kim?
A-Cavid-sakit sesle deyir.
F-o kimdi?
Ayağa qalxıb her yeri dağıdıb qışqırmağa başlıyır-apardı lenete gelmiş apardı onu. Zibile qalsın. Qabaqcadan demişdi mene xeberdarlıq etmişdiki aparacaq. Onu tek qoymamalıydım.
F-ne olub axı Anar kim aparıb Güneli? Hara aparıb?
Anar divanda oturub başın elleri arasına alır
A-Cavid qardaşı
N.F-ne?!
Anarın yadına dünen düşür. Danışığları qucağlaşmaları onu öpmeyi ve birden
A-Ca...Cavid! Zeyneb! Zeyneb bilir yerlerin deyib işıq suretiyle evden çıxır Fuadgilde ardıyca
F-hardan bilir
A-yolda deyerem. Maşını sen sür-deyib tez maşına otururlar. Dünen olanları Anar onlara danışır. Esasda Günelin Cavidi görenden sonra vaziyyetin. Anargilin evlerine çatırlar. Zeyneb qapını açan kimi Günel onun yaxasından tutub divara sıxır
A-hardadı senin o oğraş sevgilin?!
Z-ne....ne se....e...vgili?
A-dünenki Caviddi ne zibildi o!
Z-biiiibilmirem
A-nömresin ver mene onun tez ol!
Z-Anar burax. Burax getirim-artıq ağlıyırdı
Ses küyü Vaqif bey gelir
V-ne olub burda?
Anar Zeynebi buraxıb-get nömreni getir tez ol!
V-sen neynediyini sanırsan?!
A-men neynediyimi yaxşı bilirem
V-o qızla bele danışa bilmersen
A-men kimle nece danışdığımı bilirem
V-o senin bacın kimidi!
A-o menim heç neyim deyil! Sadece bu evin xudmetçisidi! Sende bunu qebul elesen yaxşı olar!-bu sözleri Zeyneb eşidir göz yaşların saxlıya bilmir ağlıyaraq nömreni Anara verir. Anara ünvanı bilmediyin deyir. Anar evden çıxan kimi o nömreye zeng edir ancaq nömreye zeng çatmır. Bütün gece Güneli axtarsalarda tapa bilmirler.....
Zeyneb Anarın o sözünden sonra ağlamağa başlıyır. Ailesi onu atib getdi Cavid aldatdı Anarda onu arxadan vurdu kimi gelir ona ama buların acıqlaması var. Özü özüne defelerle men niye yaşıyıram sualın versede cavab tapa bilmirdi. Halsız düşmüşdü artıq.....
Nerminde ağlamaqdan bir teher olmuşdu. Güneli çox istiyirdi. İlk defe idiki bir qıza bu qeder inanıb güvenirdi ancaq oda bele olmuşdu. Günele nese olmasından çox qorxurdu.....
En pis veziyyetde ise Günel ve Anar idi. Cavid Güneli bütün gün ac-susuz saxlamışdı. Özüde işlerin hell etmeye

Getmişdi. O Güneli eve qoyandan sonra celd onun evine qayıdıb senedlerin götürmüşdü..... bu gece qızlar ağlamış oğlanlarsa siqaret ve fikir çekmişdiler. Anar Günelin yoxluğuna dayana bilmirdi. Nece olduğun öyrene bilmirdi deye delilik derecesine çatırdı......
Fuad hem Günele göre narahat idi hemde o dostunun bele olmasın istemirdi elinden heç ne gelmirdi deye üreyi partlıyırdı......
Cavidse Günelle neyleyeceyin bilmirdi. Zeynebe heç bir xeber vermede getmeyide ona bir derd idi.

***

Artıq güneş öz şuaların etrafa saçırdı. Bu seheride hamı firi gözle açmışdı. Cavid Günelle hava limanındaydı......
F-ne fikirleşirsen?
A-men gedirem Moskvaya bilet alımağa hava limanına...

Müəllif: Türkanə