Fuad Anarı sadece qucaqlamışdı. İkiside sakitce qucaqlaşıb oturmuşdular ve ikisininde gözlerinden yaş süzülürdü. Fuad Anarı özünden ayırıb
F-qalx gedek hamı sene göre narahatdı
A-heç kimi görmek istemirem
F-Anar bele eleme. İndi Vaqif eminin sene seninde ona ehtiyacın var
A-menim ehtiyacım olan insan indi yanımdadı başqa heç kime ehtiyacım yoxdu
F-Vaqif emi xestexanadadı onun sene ehtiyacı var
A-ne?! Ne xestexana?! Ne olub atama?!
F-infakt keçirib
A-qalx tez meni ora apar-deyib tez ayağa qalxır.
....
A-Fuad dayan
F-ne oldu? Çatdıq artıq 318ci otaqdadı gel
A-kim var orda? Yeni yanında?
F-bizimkiler
A-bizimkiler kim?
F-Nermin, Cavid, Zeyneb, Günel, Nübar xanım
Anar elin başına qoyub dayanır
F-ne fikirleşirsen?
A-hazır deyilem. Bu olanlardan sonra onların qabağına çıxmağa hazır deyilem
F-Anar sen neynemisenki utanasanda?
A-bilmirem Fuad
F-gel senin heç bir günahın yoxdu.
Anar heç ne demeyib döngeni dönür. Günel onu görün kimi qaçıb yanına qucaqlıyır. Ama Anar heç terpenmir. Günel bunu görüb ondan aralanır ve üzüne baxır.
G-Anar senin üz gözünün halı nedi bele?!
Anar ona cavab vermir. Orda olan heç kimin üzüne baxmadan keçib atasının otağına gedir.
V-Anar geldin?
Anar tez gelib atasının elinden tutub öpür.
A-burdayam ata yanındayam
V-bu ne haldı? Senin üzüne ne olub?
A-kiçik bir qezadı heç ne
V-bütün sifetin qan içindedi.
A-bilirem ata sen indi buna fikir verme. Her şey yaxşıdı.
A-sen yaxşısan? Bağışda meni oğul. Sene yaşatdığımçün bağışda
A-senin heç bir günagın yoxdu. Sen hardan bilerdinki o bele nankor çıxacaq.
V-bilirsenki Günel senin xalan qızıdı?
A-ne?!
V-he. Nübar senin dos doğma xalandı. Cavidle Günelse xalan uşaqları
Anar heç ne demir gözlerin yere dikib sadece düşünürdü......
Günel dehlizin ortasında dayanmışdı ne terpenir, ne danışır, ne ağlayırdı.
Cavid gelib onu qucaqlıyıb.
C-indi esebidi ona göre bele eledi yoxsa seni niye qucaqlamasınki
G-meni istemir artıq
C-delisen? Senin ne günahın varki? Günel heç ne demeyib Cavidi qucaqlıyıb ağlayırdı.....
V-ne düşünürsen??
A-demeli Günelinde hardasa qanı onla birdi he?
V-he oğlum. Ama beş barmağın beşide bir deyil. O qızı başdan istemirdim. Ama kiminse günahın almaq düzgün deyil.
A-yox ata sen düz deyirmişsen, o qız menlik deyil.
V-axı sen onu se....
A-sevmirem! Sevmirem ata bu günden artıq sevmirem!
Anarın içinde sebebsiz ve heç özüde bilmeden Günele nifret yaranmışdı.
Anar otaqdan çıxır. Yene heç kime baxmadan Cavide
A-Cavid Güneli bir neçe deqiqelik apara bilerem
C-buyur-Günel Cavidin üzünü gülümseyir Cavidde ona göz vurur
A-Fuad sende gel. Senle danışacaqlarım var
Anar qabaqda Fuadla Günelse onun dalınca gedirdiler
A-Fuad bize biraz icaze vere bilersen?
Fuad qırağa çekilir
G-ele qorxdum ki bayaq. Fikirleşdimki mene qarşı hemişe ele qalacaqsan
Anar Günele soyuq baxışlarla baxırdı. Günel ona baxır. Anarın gözünde hemişeki sevgini, istiliyi, sevinci, parlaqlığı görmürdü.
G-mene nie ele baxırsan?
A-bizimki bura qedermiş. Birde ne men seni axtaracam ne sen meni narahat ele. Seni istemirem artıq. Senle heyat qura bilmerem
G-sen....sen ne danışırsan? Nece yeni menle heyat qura bilmersen? Biz bu gun ailelerimizi tanış eledik iki gün sonra üzük taxacaqdıq ne danışırsan? Axı menim ne günahım var.
A-o qadınla qanının eynı olması
G-sen deli olmusan?! Ondan mene ne?
A-bizdede eynen atamla o qadıbdakı kimi oldu. Men seni atamın onu sevdiyi kimi sevdim. Atamın ona göre ailesine qarşı çıxdığı kimi atama qarşı çıxdım. İndi men hardan bilimki sebde onun kimi meni atıb getmiyeceksen?
G-sen meni nece onla bir tuta bilersen ?! Anar çen seni sevirem! Biz bir bizimizi sevirik! Ağlını başına yığ! Sonradan peşman olacağın sözler deme. SEN MENİM İLKİMSEN SONUMDA SEN OL
A-Kkes sesini! Senin sevgin ebedi deyil! Men sevmirem seni! Qurtardı deyirem başa düşmürsen?! Qurtardı! -deyib maşına teref gedir. Fuad Günelin yanına getmek isteyende
A-yox Fuad!
F-axı...
A-gel!-deyib qapını açıb Fuadın maşınına oturur. Fuadda sükana keçir. Ancaq fikri Günelde qaldığıçün Nermine "heç kime heç ne demeden aşağı düş" mesajı yollayır. Fuad maşını sürür ve xestexananın heyatinden uzaqlaşırlar......
Nermin xestexananın çıxışına doğru gedende Günelin tek arxası xestexanaya teref dayandığını görür. Günele çatana yaxın Günel yere çökür Nermin tez onun yanına qaçıb.
N-Günel.....Günel ne oldu? Niye belesen?! -Nermin etrafa baxır.
N-Fuadgil hanı he? Ne oldu axı bir söz de! Günel!
Günel gözleri dolmuş halda Nermine baxıb-menden ayrıldı. Anası xalam olduğuçün menden ayrıldı-deyib hönkürerek ağlıyır. Nermin onu qucaqlıyıb sakitleşdirmeye çalışır....
Cavid helede heç kimin gelmediyin görüb oda aşağı enir. Nerminle Günelin yerde oturduğun esasda Nerminin onu qucaqladığın görende tez yanlarına qaçır
C-ne olub burda?! Anargil hanı?! Günel bu ne haldı?!
N-bilmirüm men gelende yox idiler
C-Günel niye beledi
N-ayrılıblar deyesen
Cavid Güneli ayağa ayağa qaldırıb üzüne baxır
C-ne olub?!
Günel ayaq üste gücle dayanırdı. Cavid onu buraxsaydı belkede yıxılıb qalardı.

C-Günel sene deyirem cavab ver!
Günel cavidin üzüne baxıb
G-men.....mmmenden ayrıldı-deye bilir sadece. Hönkürmekden nefes ala bilmirdi. Cavid onu qucağına alıb xestexanaya aparır. Günele sakitleşdirici vurub palataya alırlar......
F-Anar Günele ne dedin?
A-ayrıldım
F-niye?! Deli olmusan?! O sene ne edibki?!
A-Fuad heç ne deme! Men Türkiyeye gedirem
F-bu iki daşın arasında ne vacibdi?!
A-ele iki daşın arasındayam deye gedirem. Fikirleşmeliyem. Burdan uzaqlaşnasam deli olacam
F-yaxşı qardaşım. Üreyin nece isteyir. Verdiyin her qerarda yanındayam bilirsen. Ama Günel?
A-o meni maraqlandırmır. Atamla Zeyneb sene emanetdi. Saba atamla danışıb gedecem......

Bağışdıyın gec ve qısa oldu. Ama eve biraz olar girmişem. Like fikirleri gözlüyürem hemişeki kimi.

Müəllif: Türkanə