Rusiya. Moskva. *** təşkilat. Aga (Əşrəf) nın kabineti. Əşrəf və Namiq.
Əşrəf. Hə Namiq danış görək Gürzədən
Namiq. Aga iclasdan çıxdıqdan sonra evə gəldi. İngiltərədən gələn qızla (Lamiyəni nəzərdə tutur) evində bir necə saat söhbət etdi
Əşrəf. Nə danışdıqların bilmədin?
Namiq. Aga Gürzənin həyatiyla baglı söhbət idi
Əşrəf. (Təəccüblə) nə axı?
Namiq. Əsl adının Əfşan oldugunu öyrəndim
Əşrəf. (Mızıldanaraq) o heç başqa nə?
Namiq. Azərbaycana getmək isdəmədiyini deyrdi və ən çox Azərbaycanda Vasiflə qarşılaşacagından qorxdugunu söyləyirdi
Əşrəf. Hm Vasiflə? Namiq bilirsəndə heç kimin fikriylə otrub durmuruq
Namiq. (Gülərək) hə bilirəm Aga
Əşrəf. Bəs Tiqrandan nə xəbər?
Namiq. O heç nə ancaa şirkətdə işlərlə maraqlanır
Əşrəf. Namiq bilmirsən Tiqran Gürzə haqda hər şeyi bilir?
Namiq. Xeyr
Əşrəf. (Təəccüblə) nə əcəb

Namiq. Aga elə Gürzədə bundan qorxur
Əşrəf. Tiqran hər şeyi öyrənər deyə qorxur?
Namiq. Hə
Əşrəf. Bax bu əladı bizə sərf edir Namiq elə etki Azərbaycan səfəri hər ikisinin faciəsi olsun
Namiq. Baş üsdə aga
Əşrəf. Unutma Namiq bacının qatili Əfşanın atasıdır bacının intiqamını almasan kişi deyilsən!
Namiq. Aga bilirəm hər şeyi necəki bacım məhv oldu Əfşan da eləcə məhv olacaq
Əşrəf. Görəkdə

Naxçıvan. Şərur.
Nərmin. Ooo Gülnarə xanım bu nə gözəllik?
Gülnarə. Ay qız nə gicləyirsən
Nərmin. Canım anam həmişə gözəlsən
Gülnarə. Nərmin yenə nə olib
Nərmin. Biy ana sənə kompliment demək üçün nəsə olmalıdıki?
Gülnarə. Nə bilim vallah başqa vaxt dikindən zəhər tökülür
Nərmin. Canım anam belə demə xətrimə dəyirsən
Gülnarə. Hə Nərmn xanım Vasiflə aran necədi?
Gülnarə. Belədə pis deyil görək nişanı nə vaxt pozuruq
Gülnarə. Nəə?
Nərmin. Canım anam nə oldu toy olacagn sanırdın?
Gülnarə. Nərmin əsəblərimlə oynama
Nərmin. Off ana yaxşıda mənim həyatımla baglı söhbəti bagla gələcək gəlinin və oglun barədə danışsan yaxşı olar
Gülnar. (Təəccüblə) nə olubki
Nərmin. Nə olacaqki bir neçə günə toylarıdı amma Murad bəy həmşəki kimj şirkət və işlə maraqlanır yazıq qızıda vecnə almır
Gülnarə. Murad iş adamıdır bütün gününü Rənaya sərf edə bilməzki Rəna indidən anlamalıdr onu
Nərmin. Ana xaiç edrəm sus xəbərin varmıki iki gün qabaq qız Muradın ona qarşı laqeyd oldugunu deyib aglayırdı
Gülnarə. Nəə? Xəbərim yoxdu yaxşı bu barede Muradla danşaram
Nərmin. (Özündən razı tərzdə)guya danışsan nə olacaqkı? Sənin oglun həmişəki kimi Elmar Sadiqovun qardaşı oglu Murad Sadiqov olaraqda qalacaq
Gülnarə. (Nəvazişlə) axı niyə Murada qarşı belə soyuqsan?
Nərmin. Mən soyuq deyiləm ana o mənə qarşı soyuq olub bir dəfədə olsun mənlə maraqlanmayıb heç fərqinədə varmayıbki bacısı varmı ya yox
Gülnarə. (Nərminin saçına sıgal çəkərək) mənin gözəl balam hər şey yaxşı olacaq
Nərmin. Ana heç nə yaxşl olmayacaq həmşəki kimi Murad üçün ancaq iş və sevimli əmisi Elmar Sasiqovdu. Bu illər ərzində bir şeyi anlamadım ana Elmar Muradın əmisidi ancaq Murad onunla elə davranırki sanki dogma atasıdı hec atasıyla elə davranmayıb
Gülnarə. (Bu sözə əsəbləşərək) nə gicdəyirsən nə atası Nərmin unutma atanız öləndən sonra əminiz sizə ata olub səndən fərqli olaraü Murad bunu unutmuyub
Nərmin. Bəsdi ana
Nərmin otagı tərk edur Gülnarə xanımsa ardından baxa baxa qalır

Rusiya. Moskva.
Sevgi elə bəladırki kimini xoşbəxt edər kimini isə bədbəxt. Əfşan və Anarın həyatındada sevgi baş verir amma bu sevginin onları xoşbəxt və bədbəxt edəcəyini zaman gösdərəcəkdi.
Anar. Mənim Əfşanıma nə olub belə
Əfşan. Hec nə
Anar. (Əfşanın gözlərunə baxaraq) sən aglamısan
Əfşan. Yo
Anar. Bəs niyə gözlərin qızarıb? Əfşan mənə yalan demə
Əfşan. Sənə niyə yalan deyim axı?
Anar. (Əfşanın qorxdugunh görüb) yaxşı hələlik üsdünə gəlmirəm amma sonra görsəm agladıgnı pis olacaq
Əfşan. (Dahada qorxaraq) nə olacaqki?
Anar. (Gülərək) səni döyəcəm
Əfşanın rəngi agappaq agarmıçdı.
Anar. Canım sənə nə oldu
Əfşan. Hec nə yaxşıyam
Anar. Canım bu aralar heç özünə fikir vermirsən çalış özünə vaxt ayır yoxsa səhhətində problem olar
Əfşan. Yaxşıyam canım heç nə yoxdu

Anar. Elə olsun təki amma xaiş bu aralar nə bu təşkikata nədə başqa işə vaxt ayirma çalış hər şeydən uzaq ol bir az isdirahət et
Əfşan. Hə məndə elə etmək isdəyirəm
Anar. Canım harasa isdirahətə gedək?
Əfşan. Bilmirəmki
Anar. Deyirəm bu həfdə Azərbaycana Naxçıvana gedrik onsuzda elə getmişkən bir azda qalarıq
Əfşan. (Ürkək səsələ) Naxçıvanda çox qalacayıq?
Anar. Bilmirə toyda işdirak etməliyik amma isdəyirəmki isdirahətimizidə elə orda edək necə fikirdi?
Əfşan. Bilmirəm məncə başqa ölkə
Anar. Yo məncə Azərvaycan
Əfşan. (Qışqıraraq) bilmirəm Anar özün bil necə isdəyirsən elədə et isdəyirsən lap get Naxçıvanda yaşa təki məndən heç nə soruşma
Anar. Əfşan sənə nə oldu
Əfşan. Hec nə başım agrıyır bur az dincəlsəm yaxşıdı
Anar. Əfşan əgər fərqindəsənsə bu aralar mənə qarşı çox soyuqsan
Əfşan. Mən heç kimə qarşı soyuq deyiləm
Anar. Soyuqsan!
Əfşan. Bilmədiyin şeylər var xaiş üsdümə gəlmə
Anar. Nədir bilmədiyim şeylə de bilək
Əfşan. Vaxtı deyil
Anar. (Qışqlraraq) nə zaman vaxtı olacaq? Hər dəfə nəsə mövzu atıb ortaya sözü dəyşirsən (əli ilə Əfşanı silkələyərək) Əfşan mənə bax gözlərimin içinə diqqətlə bax! Səni çox sevirəm eşidirsən məni canımdanda çox. Sənə nəsə olsa mən ölərəm Əfşan ölərəm. Səni incitməmək üçün hər şeyə göz yumdym keçmişi xatrlamayasan deyə keçmişlə baglı suallar vermədim Əfşan. Mən heç nəyi bilmək isdəmirəm mənə keçmişin deyil sən maraqlısan başa düşürsən mənj ancaq sən!
Əfşan. (Aglayaraq) mən səni sevirəm mənə söz verki hər nə olsa belə məni atmayacaqsan
Anar. Söz verirəm ölüm belə bizi ayirmayacaq! (Əli ilə Əfşanın gözündən damlayan yaşı silir alnınl Əfşanın alnına dayayaraq) Əfşanım canım mənim mən əvvəl bir heç idim səndən sonra həyatım dəyişdi sən mənkm nəfəsimsən nəfəsim olmadan mən heç yaşaya bilərəmi? Əsla ölərəm
Əfşan. (Əli ilə Anarın agzın tutaraq) sus ölüm demə
Anar. Qorxma mən həmşə yanında olacam
Kaşki hər zaman yanında ola