Gözümü yeni güne açdığımda saat 11 e az qalmışdı . Allahımdan evde kimse yox idi . Yoxsa yaxşıca "fırca" yeyecekdim , "bu saata kadar yatılırmı" deye . Tenbel tenbel gerneşib biraz yuxunun tesirinden yatağımda xumarlandım . Gözlerimi yumsam da beynim oyaq idi . Ve gece yazdığım bölümler yuxu kimi xeyalımda canlanırdı . Bu bölümü yazarken ele telefon elimde yuxuya getdiyimin indi ferqine vardım . Qalxıb yatağımda oturub yastığı arxamda yaxşıca rahatladıqdan sonra telefonumu elime aldım . Yuxuya gederken mesanger hele de açıq qalmışdı. Bahar yazıb - yazıb menden cavab almayınca yatdığımı anlamışdı ...

... Üreyi böyük heyecanla çırpındı . Bütün bedeni uyuşub açıldı . Gözlerini yumub alt dodağını dişledi . Teredüdle geri çevrildi .
- Elçin, sensen ?
- Sen neynirsen burda Bahar ?
- Heeç ... işim vardı - Bahar bura gelme sebebini ona demek istemirdi . İlkin ölse de Bahar hele de Elçingilin gelinleri sayılırdı . Bura gelme sebebini Elçine dese de , Elcin onu ne qeder doğru başa düşse de , Baharı ili çıxmayan nakam qardaşıının ruhuna xeyanet kimi deyerlendire bilerdi . Hem de Baharla bu aralar Habille görünmesi heç kim üçün xoş olmayacaqdı .
- Ne iş ?
Otelin heyetine ters qapıdan gırdıyı üçün otelin giriş qapısını axtardığında , binanın arxa terefindeki personal yemekxanasının qapısından giriş qapısını soruşmuşdu . Bir işçi Baharı otel qapısına yönlendirdiyinde Bahar dönüb işçiye teşekkür ederken yemekxana qapısına "qabyuyan teleb olunur " elanını yaddaşında ilişib qalmışdı .
- Şeyy ... iş axtarırdım dediler burda qabyuyan işi var , bes ne gezirsen, burda ne işin var?
- Ne işin var senin otel işinde ,ne qab yuyan ? Başın xarab olub deyesen !!! Bir bu eskik idi . Gel !- deyib Baharın qoluna girerek onu qapıya çekdi .
- Neynirsen Elçin , deli olmusan? Burax qolumu ! Qolum ağrıyır .
- Gel deyirem sene ! - Eyilib Baharın qulağına dişlerin qıcayaraq dedi :
- Bir bu qalmışdı deyeler Müzefferin gelini , şehid arvadı qasinsada işleyir , heç adına olan o boyda komsiyon dükanlarını demirem , Moskvadaki restoranı demirem , onlar cehennem deyek ki , adı senin dadı dayınla dayın oğlanlarınındı . Ama dövlet senin erinin şehidliyine göre o qeder pensya verir . Ne işin var qasinsa işinde, cavan gelin , bir adına qasinsa arvadı adı yapışmağı qalmışdı . Sene iş lazımdır ?
Bahar belke de cavan ve cahil olduğu üşün Elçinin dükanlar ve restoran haqqında danışdığı sözlerin ferqine varmamışdı , belke de diqqet etmemişdi , belke de cavan olduğu üçün bunların bir servet olduğunu bilmemişdi . Butun bu söhbetlerin boş bir şeyler olduğunu düşünürdü . Ele dilirdi ki, Sevilin de , Balaqardaşın da Bahara ved etdikleri bu servet sadece Baharı teselli etmek üçündür . İndi de bu söhbeti , Elçinin ağzından eşidince emelli başlı fiikirleri qarışdı . Mat mat Elçine baxıb ona teslim oldu . Elçinle beraber heyete çıxıb yaxınlıqdakı oturacaqda otursa da , fikiri otel daxilinde qalmışdı . Kim bilir hardasa Habil buralardadır , her an onunla qarşılaşa bilerler .
- Sen ne qezirsen burda Elçin ?
- Habille danışmağa gelmişdim !
- Habille ?
- He !
- Sen onun burda olduğunu ne bilirsen ?
- guya sen burda olduğun bilmirsen dee...
- Hardan bilecem , indi deyirsen indi eşidirem ?! Neynirsen ki Habili , ne danışacaqsan ki ?
- Sevdanın yanından gelirem . Utanıb ölmür qarnı burnunda ...
- He noldu ? Ne danışdız Sevdayla ?
- Deyir uşağı abort etmek isteyib nece defe. Habil imkan vermeyibmiş . Bura da gelmek istemeyibmiş , burda başına felenleri bilibmiş , Habil onu mecbur getirib , bu kruqun içinde olduğunu da Habile deye bilmeyib deseymiş belke de ...
- Bilirem .
- Sen hardan bilirsen
-Bilirem de ... indi bes nolacaq Müzeffer dayının Sevdadan xeberi yoxdu hele ?
- Yox . Sevdanı bu veziyyetde görse kişi infarkt olacaq .
-Ne qeder gizledeçeksiz , axır evvel bilecek dee.
- Bilecek de . Amma zamanı var.
- bele şeyi zamana buraxmaq olmaz . Bu gün sabah qurtaracaq bes onda . Uşağı nece göstereceksiz Müzeffer dayıya ?
- Göstermiyeceyik .
- Nece ?
- Ele onuncun gelmişem bura da . Habilnen danışacam eger uşağına sahib cixmasa , vereceyik uşaq evine
- Yox !!!
- Ne yox ?
-Men heç zaman buna razı olmaram ! Ne de Habil razı olmaz ! Cünkı bu şanssız taleyi biz yaşamışıq . Balalarımızın da yaşamasını heç vaxt istemerik . Men bir sehv etdim , Habilin de bu sehvi etmesine izin vermerem- deyende Bahar dodağını dişleyib üzünü yana çevirdi . Uşaq evi adı gelende ele bir heyecanlı idi ki , ne danışdığını bele unutmuşdu . Az qala özünün uşağının sağ olduğunu , balasını öz elleri ile başqasına verdiyini deyecekdi . Bahar Elçine sezdirmeden danışdığı sözü düzeltmeliydi :
- Ne ferq eder ya Habilin balası ya menim ? O menada deyirem yanı ? Uşağın uşaq evine vetilmesinin terefdarı deyilem . Bu uşağın geleceyi bizim kimi ola biler . Kaş ke gücüm olaydı , özüm saxlayaydım o uşağı .
- Neyse qalx gedek !
- Hara ?
- Habille danışmağa
- Ne danışacam ? Meni qarışdırma bu işe .
- İndice dedin axı saxlayaram o uşağı ?
- Deyerem de ...
- Mence bu barede Habilnen danışmalıyıq . Onsuzda Sevda bu heyatda bitib . Ondan uşaq saxlayan olmaz eyer Habil bu işe razılıq verse sen o uşağı evladlıq edersen .
- Bes sizinkiler ne deyer bu işe ?
-Yad adama vermirler ki, ne deyecekler ? Bir terefden uşağın bibisisen , bir terefden de dayısı arvadı sayılırsan . - Bu fikir Baharın ağlına batdı . Qalxıb beraber otele teref addımladılar . Heyecan üreyini basdı , özünü bu görüşe hazır hiss etmirdi . Keşke Elçin yanında olmasaydı . Bilirdi ki Elçinin yanında onunla heç ne danışa bilmeyecekdi . Heç Habil özüde Elçinin teklifine sağlam qerar vere bilmeyecekdi . Bele bir teklifi düşünmek üçün zamana ehtiyyacı vardır . Qapıya yaxınlaşdıqca ayaqları yere kilidlenirdi .
- Noldu gelmirsen ?
- Yox !
- Niye ?
- Mence bele qarışıqlıqda menim birden bire Habille uşaq söhbeti danışmam yersiz olar . Hem de Sevda buna razılıq vermese men bu addımı ata bilmerem .
- İndi neyleyek ?
- Bilmirem men gedirem .
- Yaxşı gel gedek ,
- Sen danışmayacaqsan onunla ?
- Bilmirem fikirlerim qarışdı .
- Mence get sadece uşaq barede danış , amma evladlıq zad barede heçne . Qoy uşağına sahib çıxsın . O uşaq türmede doğulsa mehv ederler körpeni .
-Men Habille danışıb, sonra Sevdanın yanına getmeliydim . Habille danışacağımı Sevdaya demişdim .
- Ne dedi ?
- Heç ne . Heç ele bil dünya vecine deyildi . Ele bil qarnındakı uşaq onun deyil .

Qapıdan içeri girince her kesin diqqeti ona yönelmişdi . Hamının üzünde bir telaş bir nigarancılıq var idi . Bir Araz sakit sakit heç ne omamış kimi çay içirdi . Üzündeki mehriban ve temkinlik Baharın da üreyine rahatlıq verirdi .
- Noldu danışdın Habille ? - Meleyke Baharın qabağına qacdı .
- Danışmamış - Araz çayından bir qurtum alıb stekanı tekrar nelebkiye qoydu yavaşca iteleyib Bahara baxdı -eger danışsaydı Habil de onunla gelerdi . Düz demiremmi , ay İsmayıl kişi ?
- Ne deyim vallah ?
- Bahar başqa xeberlerle gelib - teccuble Bahar Arazın üzüne baxdı . Ele bil Araz Baharın yanında olub . O qeder eminlikle danışırdı ki , Bahar bu yaşlı başlı adamın uzaqgörenliyine meetel qalmışdı .
- Gel otur görek noldu ? Niye görüşmedin ? - İsmayıl qıza yanında yer gösterdi .
- Yoox . Mence danışmasın . Eyer görüşmeyibse demeli başqa bir önemli iş cıxıb . Yoxsa bu qızı heç ne saxlaya bilmezdi . Men emin idim ki , ne qeder heyecanlı olsa da o bu görüşü bizden cox isteyirdi.
Bahar gülümseyib minnetdar baxışlarla Arazın üzüne baxdı . Kişiye üreyinde sevgi büstü ucalırdı . Utanmasaydı uşaq kimi atılıb kişinin boynuna sarılacaqdı .
- Men eşyalarımı toplayım , sabah tezden yola çıxacam . İnşallah iki ay çekmez dönerem tekrar - deye Araz kreslonun qollarından basıb özüne direk verdi .
- Araz dayı , meni de apar nolar ? Meni qurtar buralardan .
- Sebrli ol qızım . Heyat senin heyatın . Ne istersen o da olacaq sadece biraz zamana ehtiyyacımız var .

Elçin Habille sağollaşıb otelden cıxdı . Yaxınlıqdakı dayanacağa yaxınlaşıb avtobus gözledi .
Bayaqdan yağan yağışın suları asfalt yollarda gölmeceler emele getirmişdi . Süretle keçen maşınların tekerllerinden sıçırayan sulardan qorunmaq üçün geri çekilir , tekrar ireli gederek avtobusun geldiyi istiqamete boylanırdı Elcin . Uzaqdan ağır ağır gelen avtobus görüner görünmez dayanacaqdakı adamlar herekete geldiler . Seki kenarıda cemleşmeye başladılar . Ele bu zaman süretle bir qara QAZ 31 düz Elçinin qarşısında dayandı .Arxa qapı açıldı , celd ve çevik hereketle içeriden iki el uzandı , zeif arıq oğlanı quş kimi maşının içine atdilar ve qapını örtüb yola davam etdiler .
Dayanacaqda alem bir birine deymişdi . Yoldaki qefil baş veren çaxnaşmaya polisler gelse de artıq gec idi . Qara volqa gözden itmişdi .
Müzeffer hemişeki kimi gözlüyünün altından hem televizor seyr edir hem de qezetleri inceleyerek hemişeki kimi ölkenin veziyyetini arvadına müzakire edirdi .
- Yene alem qarışıb bir birine . Gence dağılır . Qoşun bölünüb iki yere . Süretin qoşunlarıyla Xalq cebhesi ... Eşii , bu ölkenin yiyesi sahibi yoxdu vallah deyirem . Naxçıvanlılar da Eliyevin gelmesini isteyir . Belke o gelse ortalıq biraz sakitleşer . Eliyev ele bele adam deyil ee , nece iller komunist partiyası sıralarında işleyib . Keçmiş ...
- Eşi bir dayan görüm ! - Xuraman erinin sözünü kesdi . Öz derdim özüme bes deyil qalıb dünyanın derdi .
Arvadının sert danışması Müzefferi çaşdırdı . Ters ters arvadının üzüne baxdı . Ele bu vaxt telefona gelen zenge Xuraman cavab verdi . İxtiyarsız halda yanındakı stula çökdü . Elçini qaçırtmışdılar .
Elçini qaçıranlar Sevdanın düşdüyü mafiya imiş . Sevdayla görüşdükden sonra Elçin bacısının başına gelenleri polise yazılı meruze ederek , bacısı üçün qoruma ve vekil istemiş . Bundan xeber tutan mafiya Elçini ele keçirmişler . Xuramanın ailesinden tek istedikleri , sabahkı mehkemede qızının ve oğlunun mafiya haqqında fikirlerinin yanlış olduğunu demeli , bütün edilen cinayyeti Sevda boynuna götürmeli idi . Eger bele olarsa Elçini sağ salamat onlara teslim edecekler .
Meseleden halı olan Müzeffer ne edeceyini bilmedi . Uzun götür qoydan sonra bu barede Balaqardaşla danışmağı qerara aldı . Balaqardaşın göreceyi iş çox , Müzefferin zamanı ise az idi . Müzeffer iki uşağını mafiyanın elinden qurtatması qarşılığında ele keçire bilmediyi hisselerini Balaqardaşa boyun oldu . Her şeyinden kecerdi, yeter ki balalarını onların elinden qurtarsın .
Sevdanın mehkemesi start götürmüşdü . İlk mehkeme günü ele bu gün idi . Mehkeme qapalı keçdiyinden ne Müzeffer be de Xuraman mehkeme zalına buraxılmamışdı . Sadece mehkemeden sonra qızlarınıeli qandallı penitensiar xidmet maşınına qoyub apanda göre bildiler .
Araz iki gün idi ki Ankaraya geri dönmüşdü . Habil de getmeliydi burda çox qala bilmezdi . Vaxtı bitmek üzereydi . Elçinden Sevdanın tutulmağını eşitmişdi . Habil Elçinle beraber mehkemede iştirak etmeliydi . Lakin hele de Elçinden hec bir xeber yox idi .
Baharın Sevdanın , elçinin qardaşıyla evlendiyini eşidende qulaqlarına inanmamışdı , Habil . Beyninde bir sual dolaşıb dururdu . " bütün bunlardan menim niye xeberim yoxdur? " deye .
Elçinin danışdıqlarından bele başa düşürdü ki , bu neçe vaxtda Baharın haqqında bilmediyi çox şeyler var . Az - çox Elçinin danışdıqlarından Baharın pisxoloji veziyyetini , yaşadıqlarından depresiyaya düşmesini eşitmişdi . Onu ele gözel anlayırdı ki . Hetta Elçinden ayrıldıqdan sonra vicdanı dile gelib onu bele bir veziyyetde yalqız qoyub , onu terk etdiyi üçün üzünü danlayırdı . Bilirdi , bilirdi bele ayrılığın çaresizliyini , eyni hisleri özü de yaşamışdı . Hem de cox keçmeden ele nişandan çıxıb , stresini atmaq üçün Sevdayla getmişdi , teselisini Sevdayla tapmışdı . Hem de bile bile ... bes Bahar ? BAharın özünün xeberi bele olmadan evlendirilmesi ona dehşetli sehne kimi gelirdi . Onun haqqında sadece bunu bilirdi . Elçinden sadece bunu eşitmişdi . Onun halını tesevvur ede bilirdi . Qardaşlıq duyğuları cuşa qelıb sevgi hissiyatını boğurdu artıq . Bu saat onun yanında olub, ona esil qardaş kimi destek olmaq isteyirdi ...

- Bahar yemeyi hazırladım ,bacı . Sen salatı zadı ele , men de bir qaçım markete gelim , indi dayım da qelecek . Bir yerde yeyek - deyib Meleyke qapıdan çıxdı . Bahar soyuducudan goy göyerti, xiyar pamidor çıxardıb leyende suyun altına qoydu . Cuyu açıb ter temiz yuyub aşsüzende desteledi . Suyunu çekmeye qoydu . Ellerini qurulayıb , maqnitafona çox sevdiyi Emrahın kasetini qoydu . İlk mahnı oxumağa başladı . Maqntafonun sesini açıb tekrar metbexe keçdi iş göre göre mahnıyla beraber :

Sözlerin vardı onca yollardan bana ulaşan
Özledim sözlerini şimdi gel
Gözlerin vardı en buruk anda gönlümü ısıtan
Özledim gözlerini şimdi gel

Bekliyorum seni çok özlüyorum
Sensiz geçmiyor ki hiç günler
İstiyorum seni çok seviyorum
Canımsın sen benim artık gel

Haydi şimdi gel, sensin olamam ki
Haydi şimdi gel, yalnız kalamam ki
Haydi şimdi gel, kollarına al beni
Şimdi gel ah şimdi gel -

deye oxuyurdu . Mahnıya nece alude olmuşdursa qapının açılmasından bele xeberi olmadı . Başını qaldırdığında metbexin qapısına söykenerek ona baxan Habili gördü . Mahnı dodaqlarında qurudu . Donub yerinde qalmışdı . Heyecandan üreyi dilinde çırpınırdı sankı , dili söz tutub danışa bilmirdi . Bir müddet gözler bir birine sancılıb qaldı . Baxışlar da donmuşdu sanki . Gözler bir birine baxsa da xeyallar seyahete uçmuşdu . İkisi de eyni alemdeydi . İkisi de keçen günlerinde bir birlerine qovuşmuşdular , yene Bakının kücelerinde seraser gezişir , muzeylède , tedbirlerde iştirak edirdiler . Denizkenarı bulvarda , denizin leredöyeninde dayanıb uzaqda batmaqda olan güneşin şefeqlerini mavi sularda seyredirdiler . Yene şehidler xiyabanından Aznefte enerek ordan içeri şehere girirdiler ...
O vaxtın en populyar mahnısı olan "Bizi kimse ayıramaz" mahnısı sankı onlar üçün yazılmışdı . Mahnı tam onların heyatını eks etdirirdi sanki . Ele bil inadına da maqitafon da " şimdi gel" mahnısı biten kimi , ele bu mahını oxuyurdu . ..
Mahnının fonunda xeyallar içeri şeherin dar küçelerinde dolaşırdı , şirvanşahlar sarayında mezarlar , qedimi daş heykeller arasında uşaq kimi qovalaqaç oynayan gencler görünürdü . Sonra ... sonra Qızqalasına girdiler ... qızların and yeri olan qala , nece sevgilinin ehd- peymanının şahidi olan qala ..ehd - peymandan sonra qucaqlaşıb öpüşen genclerin sevgisine gülümseyen qala - Baharın yanaqlarından iki damla yaş süzüldü . Habil yaxınlaşıb eynen ele o qız qalasında qucaqladığı kimi Baharı bağrına basdı . Orda Bahara dediyi söz qulaqlarında cingildedi Baharın " Gel menim Yazgulum " ...
İndi onu eyni heraretle qycaqlayan qolların sahibi ona "Gel menim bacım " deyirdi ...

Çox keçmedi Araz Bakıya döndü . Dediyi kimi AZTV - le bir neçe aylıq müqavile bağlamışdı . Ölkedeki veziyyetle bağlı araşdırna aparmalı idi . Habille Baharın görüşmesi , onların bir birini bacı - qardaş kimi qebul etmesi Meleyke ve İsmayıl kimi onu hedsiz sevindirmişdi .
- Sen güclü qızsan , bilirdim ki , bunu bacaracaqsan ! - deyib Baharı bağrına basmışdı Araz . Bahar Meleykeyle beraber İsmayılın evinde qalırdı . İsmayılın tekidibe baxmayaraq Araz devletin ona ayırmış olduğu qonaq evinde yerleşmişdi . Xarici jurnalistler üçün ayrılmış bu qonaq evinde onlar üçün her şerait yaradılmışdı . Günü bölgelerde , cebhe xettinde keçen Araz heftenin şenbe ve bazar günleri Bakıda olurdu . TRT kanalı üçün Azerbaycandan silsile verlişler ve Xeber proqramları üçün çekilişler edirdi . Türkiye qezetlerinın ön sehvelerinde Arazı gah tank üstünde , gah sengerde , gah mitinqlerde , gah da tarixi yerlerde görmek olardı . İstirahet günlerini onlarla beraber keçirirdi . Araz artıq bu ailenin bir üzvüne çevrilmişdi .
Son günler İsmayılın veziyyetinin pisleşmesi her kesi üzse de Mekeykeyle Bahar Arazla teselli tapırdı . Bilirdi ki , onların başında Araz kimi böyükleri var .
Elçinden heç bir xeber yox idi . Mafiya Sevdanı içeriden qurtaracağı güne qeder , Elçini girov saxlayırdılar . Müzeffer ve Xuraman şehid ailesi olaraq hemin qrupu dövlete şikayyet etse de hele de şikayyetleri cavabsız qalmışdı . Cox çaresiz idiler . Her polise, nazirliye getdikleri gün Elçinin işgence fotolarını Müzefferle Xuramana yollayırdılar . Onlar polise getdiklerini heç kim bilmirdi . Reisle ve ya prokrorla görüşleri gizli saxlanılırdı . Bu xeberi o qrupa kim çatdırırdı bilmirdiler . Bele çıxır ki, onları teqib edirdiler . Heyatları kabusa dönmüşdü . Başları ele qarışmışdı ki , ne Bahar , ne Bahara , ne de Müzefferin Balaqardaşa ved verdiyi servet yadlarına düşmürdü .
Sevda yükünü yere qoymuşdu artıq. Oğlu olmuşdu . Doğum evinde doğuşu keyseriyye emeliyatı ile keçirilmişdi . Xestexana palatası sadece onun üçün ayrılmışdı . Sevda xestexanada ciddi nezaretde saxlanılırdı . Emeliyyat olduğu üçün bir müddet burda hekim nezaretinde qalmalı idi . Uşaq sağlam ve normal uşaq idi . Ana südünde mikrob olduğu üçün ona öz anasının südü ile qidalanmağına hekimler izin vermirdiler .
Sevdanın doğum xeberini eşiden Habil orda durmayıb tekrar Bakıya döndü . Mehkemeye müraciet edib Sevdadan uşağı almaq istedi . Bu uşağın varlığını qebul etmeyen Sevdadan ferqlı olaraq ailesi - Xuramanla Müzeffer körpeni atasına vermeyince mehkeme uzandıqca uzandı .
Habil yollarda qalmışdı . Bu aralar ayın coxu Azerbaycanda keçirdi . Mehkemelerden bezib usanan Habil sonunda bu işden vez keçmek isteyince Bahar ve Arazın tekidiyle tekrar şikayyet ve telebini yenileyirdi .
Bahar , uşaq sanatoriyalarının birinde nezaretçi - sanitar işine düzelmişdi . Eyni zamanda tehsilini davam etmek üçün imtahanlara hazırlaşırdı . Bu ilki qebul imtahanlarında şansını sınamaq isteyirdi . Ölkede İlk defe test üsulu hemin illere tesadüf edirdi . O üzden çox heyecanlı idi . Hemişeki kimi Araz ve Meleyke ona destekçi olub ona ruh verirdi . Meleyke özü onunla meşgul olub onu tanıdığı en yaxşı müellimlerin yanına hazırlığa gönderirdi . Bahar ele bil dünyaya yeni gelmişdi . Mahmut ve Sevil onu ne qeder el - bebek , gül bebek yetişdirseler de Sanki bu zamana qeder heç yaşamamışdı . Bezen düşünende onların zehmetini itirmek istemirdi . Bu onlara qarşı haqsızlıq olardı . Bezen Mahmud üçün burnunun uçu göyneyirdi . Onun iş yerine gedib , yolun kenarındakı ağaca söykenerek uzaqdan onu izler , gözleri ile maşını gözden itenedek onu yola salardı . Ele bele ömür yaşamamışdı onlarla , 18 ili beraber keçmişdi . Taa nişanlarına qeder her şey yaxşı idi ...
Bezen Sevil üçün darıxırdı . Mehellelerine geder alçaq hasardan bağlarına boylanar , balkonlarının qarşısındakı nar ağaclarının arasından balkonun tozunu şlankdan su vurub süpürgeleyen Anasına hesretle baxardı . Özünü içeri atıb ona sarılmaqdan gücle saxlayardı .
Arada bir Valehle görüşürdü . VAleh BDU- nun kimya faklutesine qebul olmuşdu .
Sevil Baharın bele getmeyini ilk günler hezm etmese de , Mahmudun onu yaxşıca tenbehinden sonra özüne gelmişdi .
- Mence Baharın üzerine getmekle perdeni aradan qaldırma , arvad. Daha Bahar senin üçün 15 yaşında uşaq deyil ki , heyatına qarışasan . Daha onun heyatına qarışmağa , ona söz keçirtmeye ne senin , ne menim ixtiyarım yoxdu . Hele inden sonra heç yoxdu . Yeri gelse o, hele bizi şikayyet eder : mene rahatlıq vermirler deye . Eybi yox sen haqqını halal ele ona belke zamanla , bize qarşı hirsi kecer ...
Sevil Mahmudun yanında özünü ne qeder sakit gösterse de yene saman altından su yeridirdi . Balaqardaşla danışıb Bahar haqqındakı bütün her şeyden onu xeberdar edir , ne qeder geç deyil , ne qeder Bahar ayılmayıb Nurlanla onu evlendirib Baharı tekrar özlerine bağlamaq isteyirdi .
Nurlan hele ki Baharın adına olan hisseleri özü idare edirdi . Baharın durğunluq zamanı imza atdığı bu hisselerin ona aid olduğundan tam olaraq xeberi yox idi . Elçinin ağzından bu barede eşidende bu barede biraz düşünmüş , neyi nece, hardan başlayacağını çox götür qoy etmişdi . Lakin baş veren hadiseler , heyatındakı yenilikler onun bu düşüncelerini sıxışdırıb ağlından çıxartmışdı .
Bu il onların ailesi üçün sözün esil menasında düşerli oldusa da ailenin bir itkisi bu defe de onların sevinclerine kölge saldı . Hemin ilin Novruzunda Meleyke Eliyle nişanlandi . Lakin nişandan 3 ay sonra , yay tetilinde toya hazırlaşan cütlük çox perişan oldular . İsmayıl ömrünü onlara bağışlamışdı .
Xeste qızına bir müddet sahiblenen aile üzvüleri qırx merasiminden sönra eliller cemiyyetinin teşebbüsü ileonu kimsesizler evine yerleşdirdiler . Atasının yasına gelen Mahire bacısını dövletin nezaretine vermek üçün bir müddet Bakıda qalmalı oldu . Atasının ordakı evini , deyerli eşyalarını , maşınlarını satlığa qoymuşdu . Bu aralar hem dayısının yasına hem de Sevdayla olan mehkemeleri ile elaqeder Bakıya gelen Habil Mahireye cox destekci olurdu . Bütün işlerin arxasınca onunla beraber gedirdi . Uşaqlığı ara sıra bir yerde keçıb , Moskvada anası ile yaşayan Mahire ile atasının ölümünden sonrakı yaxınlaşma onları bir birini daha yaxından tanımağa şans yaradırdı . İki genc arasında mehebbet qığılcımları oynayırdı . Ne qeder de habili candan bilse de Mahire Habilin velayet davası ile bağlı Habile heç de xoş münasibet göstermirdi . Mahire Habilin oğlunu qebul etmirdi . Sekkiz aydan beri oğlu üçün dünyanın pulunu töken Habil ise bu davada esla vaz keçmek istemirdi . Araz ve Baharın o cümleden Meleykenin desteyi onu bu davaya körükleyirdi . En sonunda bu etiraza qeti qerarı ile Bahar öz nöqtesini qoydu .
- Uşağın velayetini al, qeyyumluğunu mene ver . Buna qanunlar izin verir axı men o uşağın dayısı arvadı , senin ise bacınam ...
Arazın Türkiyeye gedişinde Bahar da onunla getmeli idi . Senedlerini Türkiye unversitelerinin birine vermek isteyirdi . Di gel ki , ölkeden çıxış ve unversitet üçün senetleri düzgün deyildi , ruhi sağlıq kağızı bu işe engel olurdu . Araz bu işle meşgul olmaq üçün Bahara vekil tutdu . Çox keçmedi vekil şad xeberlerle onların qapısını döydü . Baharın bütün senedleri düzelmiş , onun yalnız Bakıda oxumasına izin verilmiş, üstelik heç kimin bilmediyi , Baharın böyük servet sahibi olduğunu meydana cıxartmışdı . Bu xebere evdekiler çaşqınlıqdan sevinse de Bahar qaş qabaq sallayarq bunların boş bir şey olduğunu vurğulamışdı . Hele bele bir servetin ne olduğunu qavramayan Baharın üzerine cox getmemeyi her kese tapşıran Araz Baharı nezaretden qoymurdu . Bilirdi ki , bu servet üçün ona ağız uzadanlar çox olacaq .
... Ve bir gün gözlediyi gün geldi ...

Gec saatlar idi . Gündüzler yazmağa zamanım olmadığı üçün , geceler özümü romanımla baş başa buraxışdım . Bir otururdum , bir de baxırdım gece yarıdan keçib . Bu yerde yadıma uşaqlığım düşürdü :
Uşaqlığımdan bedii edebiyyatı sevdiyim üçün kitabxanadan alıb getirdiyim kitabları oxumağa gündüz zamanım olmurdu. Ders , üzümçüler evindeki dernek , Pioner evindeki Murad müellimin özfealiyyet musiqi derneyi , müellimler evindeki xor , "dostluq" - dakı hind filimleri, medeniyyet evindeki teatr tamaşaları ... Ehh bir qarış boyumuzla bunlara nece zaman ayırırdıq , amma indi ... İndi bir qrupda bir hekayeni oxumağa zaman tapmırıq ...
Hee ... onu deyirdim axı... Geceler balaca el fenerimin işığında kitabxanadan aldığım kitabları oxuyurdum . Gecelar yatmamağımdan narahat olan rehmetlik nenemin qorxusundan hele yorğanı başıma çekib arada başımı yorğandan çıxararaq derinden nefes alar , terimi siler , tekrar yorğanı başıma çekerdim . Geceleri yuxusuz qaldığımdan , nenem meni seher oyada bilmeyince "yağlı" dilin ve elini işe salıb meni qeşeyce ezişdirerek yatağımdan sürüyüb yere atardı . Masa arxasında yuxulaya yuxulaya şirinçayımı qarışdıranda arada bir meni dümsükleyib yuxumu qaçırardı ... Yazıq arvad
İndi ele bilirdim sabah qalxa bilmeyende nenemin eli , dili yene işe düşecek , yene meni dümsükleyecekdi ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)