Yenə deyəsən yuxudayam. Aytənə baxdım. o qapının ağzında bizi dinləyirdi. bunu eşidən kimi özünü itirdi. qapının küncündən tutdu. bu qədər mi çətindi inanmaq ki kimsə mənə sevgilim ol deyir?

-necə yəni anlamadım?

Kamran arxaya çönüb Aytənə baxdeı daha sonra mənə baxaraq dilləndi.

-təklikdə danışaq xaiş edirəm

-mənim Aytəndən...

-xaiş etdim axı

Aytən üzün sallayıb dilləndi

-mən çıxıram.

-zəhmət olmasa ardınızdan qapını da bağlayın

-yox yaxşısı budu mən gedim evə bazarlıq edim gəlirəm

deyib toz dumana qarışdı. məndən heç kəs heç nə soruşmur. ümumiyyətlə məni ciddiyə alan var?

o divanda əyləşib elə bil öz evidi gözlərin mənəı zillədi.

-indi rahat danışa bilərik

mən də divanın digər tərəfində oturub ona baxdım.

-mənim sevgilim olun

-dəlisiz siz?

-xeyr sadəcə bu seçkilər bitənə kimi 

-anlamadım

o başın aşağı salıb bir az düşündükdən sonra başladı danışmağa

-bilirsiz Süsən xanım mənim atam üçün belə məsələlər vacibdi. bizim ailə haqqında indiyə kimi söz –söhbət çıxmıyıb. yəni bu başqa zamanda olsaydı həll etmək olardı. ama seçkilərə üç ay qalıb və bu üç ay içərisində hər şey yolunda getməlidir. 

-axı bizim sevgili olub olmamağımız buna necə aiddiyyat verir?

-mən onun oğluyam belə yersiz xəbərlər bizim adımıza ləkə kimi gəlir. mən indiyədək sevgililərimi medyaya təqdim etməmişəm çünki ciddi bir şey olmuyub və qorunub yaxalanmamışam. ama indi sizlə belə oldu. atamın adına ləkədi bu. və biz seçkilərə qədər nümünəvi sevgili olmalıyıq

-siz deyəsən kinolara zada çox baxırsız. bura Azərbaycandıye

-mənim nə qədər ciddi olduğumun deyəsən fərqində deyilsiz

-Kamran bəy zəhmət olmasa bu söhbəti olmamış fərz edin

-Süsən bu sənin də xeyrinədi. adına boş sözlər çıxmaz

-məncə siz gedin və bu günü yaddaşınızdan silin. 

-heç kəs bilməməlidi bunları. qərarınız nə olursa olsun daha bu məsələ haqqında heç nə deməyin heç kəsə.

-bekaram gedib camaatla danışacam

-Süsən xanım siz bilmirsiz ki sizin bu məsum içki məsələniz bizi necə zibilə salıb.

-heç bilmək də istəmirəm. bir zəhmətdə bilməyim

deyib ayağa qalxdım. addımlayaraq otaqdan çıxdım. yəni bu o deməkdirki siz də gedin. o ultimatumumu anlayıb qapıya yönəldi. masanın üzərindən telefonumu götürdü

-ey bəyzadə mənim telimdi o

-bilirəm 

deyib qurtdalamağa başladı. 

-nömrəmi yazdım telefonuva fikrini dəyişsən zəng vur, əslində əminəm zəng vuracaqsan

deyib telefonu mənə uzatdı mən də götürdüm.

-xəyal etmək sağlamlığa ziyan vermir siz də xəyal edin. 

deyib qapını açdım. o çıxdı. mən qapını cəld bağladım. əslində belə baxanda görünüşcə pis deyil. ama mənə nə? yəsinə qismət. telefonuma baxdım ki nə yazıb adın.”K” hərfinə baxdım ama yox idi. sonra bir bir adları oxudum deyəsən yoxdu. yazmayıb aldadıb məni. biy... 

-gələcək Sevgilin

deyə qeyd edib. axmaq, kərgədana baxeeee. elə gedib divana yayxanacaqdım ki qapı döyüldü. bəyzadə olsa hücüm çəkəcəm bu dəfə. 

qapnı baxmadan açdım. Aytən idi. 

-nə deyirdi? qəbul etdin ? sevgilisiz artıq?

deyib sual atəşinə tutdu məni . mən isə artıq sözün əsl mənasınd yorulmuşdum. gedib divanda oturdum. Aytən gəlib qarşımda durdu. suallarına cavab gözləyirdi. 

-Aytən artı bunları unudaq. insanlar da unudacaq bir iki günə. adi həyata qayıdaq

-səncə olacaq?

-olar. hər şey unudulur

-bu ərəfədə çətin. nə dedi axı?

mənim ağlıma onun dedikləri gəldi. heç kəsə deməməyimi demişdi. mən də bağlayım bu söhbəti.

-eşitdiyindən fərqli bir şey yox idi

-aydaaaa Kamran sənə vurulub hə? ayda sən dünyanın ən sevincli insanı olmalısane

-Aytən başın qaçıb?

-yoxee....

-bu söhbət burda bağlanır. biz susacağıq ki insanlarda bəlkə susa

-axı..

-Aytən axısı zadı yoxdu

-----

mən iki gün dərsə də getmədim. iki imtahanım var idi onlara getməyə məcbur idim ama. ona görə sabah mütləq getməli idiim. bütün fikrimi heç vaxt olmadığı kimi dərslərə vermişdim. anam görsə çaşardı o dərəcə anam görsə çaşardı o dərəcə əni. Aytəndən isə iki gün idi səs soraq gəlmirdi. mən onunla pis danışmamışdım. Səbuhi isə yazıq uşaq hər saatdan bir zəng edirdi. 

gecə saat birdə anam zəng etdi.

-bəli ana 

-mən bildim sənin anacanlarıvın səbəbin

mən öldüm. bitdim. daha mənim həyatıma son qoyuldu

-ana mən...

- tez de görüm imtahandan neçə almısan ? kəsilmisən hə?

ohhh. dərindən nəfəs alıb xüsusi rahatlıqla cavabladım

-aaa ana heç səndən gözləməzdim

-Süsən suaal verdim

-əla almışam ana əla

-düz deyirsən?

-ana xətrimə dəyirsən artıq. 

-yaxşı yaxşı. sevindim. gələndə bu imtahanıva görə hədiyyə alaram

biz sağollaşandan sonra çox rahatlamışdım. ardından heç iki dəqiqə keçməmişdiki telefonum yenidən zəng çaldı. elə bildim anamdı ama Səbuhi idi.

-bəli hind yaraşıqlısı

-Süsü şeydi...

-yenə məni yoxlayırsan? mən əlayam. inanmayassan ama hələ də dərs oxuyuram

-televizoru aç

-başa düşmədim. 

-gecə xəbərlərinə ver tez

mən əlimdə telefonla televizoru açdım. gecə xəbərlərini tapdım. 

-hə nə olub. reklamdı axı

-gözlə

elə bunu demişdiki reklamlar bitdi. spikerin o təşvişə salan səsi eşidildi

-seçkilərə üç ay qalmış Aslan Hüseynovun oğlu Kamran Hüseynov bu aralar ses küy qaldırmağa nail olub. jurnallarda sevgilisi ilə şəkillərinin yayılmasından sonra indi də telefonl çəkilmiş vidyolar deyəsən Aslan Hüseynovun işini çətinləşdirəcək

daha sonra isə Kamranın məni çiyninə aləb maşına mindirdiyi səhnə. 

-bilinmir bu bir oyundu, yoxsa Kamran Hüseynovun gecəlik oyunlarından biridi. ama bilinən tək bir şey var ki indiyə qədər adını qoruyan Hüseynovlar ailəsi bu barədə heç bir bəanat və ya açıqlama vermir. n inkar edillər nə də ki qəbul. ağıllarda sual olaraq qalan tək bir şey var kimdi bu qız

mən oləcəm yəni artıq bunun üçün hər bir şərait var. bir tək uzanım yerə və ölüm. belə təbii yolla ölməsəm anam onsuzd qeyri təbii yolla öldürəcək

-Süsən sevirsən onu

Səbuhinin səsi məni oyatdı.

-nə?

-Sevirsən o bəyzadəni deyrəm

-xəstəsən sən? nə danışırsan? 

deyib telefonu üzünə qapadım. televizoru da söndürüb yerdə bardaj qurdum. telefon hələ də əlimdə idi. bəlkə zəng edim? Qəbul etdiyimi deyim? Ama yox. olmaz...

səhər oyanan kimi saata baxdım. gecikirəm. imtahana çata bilməyəcəm. qaçaraq durub hazırlaşdım. ilk pəncərədən çölə baxdım heç kəs yox idi. əslində elə geyimdə idim ki anam da tanımazdı məni. belə isti havada papax zadda taxmışdım.

universtetin həyətinə girirdimki elə telefonum zəng çaldı. anam idi. saat onun idi, orda isə səkkiz olmalıdı. xeyr olsun

-bəi ana

-mənə ana demə

-başa düşmədim

-bu nə biyabırçılıqdı Süsən? mənim sənə verdiyim tərbiyyə budu? 

-nə olub ay ana?

-mən hər şeyi gördüm. o Kamrandı kimdi onunla

hər şey bitdi. mənim anam hətda məni öldürməklə yetərlənməz Kamranı da öldürər.

-ana vallah orda

-sus danışma. bu gün gəlirəm

-ana dinlə məni

-nəinki mən atan da qardaşında gəlir

-anaa

-sus. bizi o Kamrandı nədi onla tanış edərsən. hər şey qayda qanuna uyğun getməlidi. Süsən başqa da heç nə eşitmək istəmirəm.

deyib anam telefonu söndürdü. günə əla başlanğıc. maraqlısı odur ki anam neçə gündü heç nə görməyib birdən birə neçə gördü. özdə səhərin səkkizində.

ən əsası o deyil əsas oduki mən başıma haranın daşın salacam. 

gedib imtahana girdim. gecikmişdim ama qəbul etdilər....

imtahan bitdi. hazırlaşırdım ki çıxam Lalıçka dilləndi

-aaaa sən niyə imtahana gəlmisənki ? daha sənə oxumağa ehtiyac yoxdu

-nə demək istəyirsən?

-yəni Kamrana deyərdin səni tapşırardıda. aaaa ama yox bir gecəlik qızlara elə şeylər keçmir hə?

otaqdakı hamı kinayəli gülüşlər yağdırırdı. Aytən isə heç nə demirdi. sadəcə qıraqdan baxırdı. bu məni hər şeydən daha çox incidirdi. ama niyə belə olduğun anlamırdım. düşünürdüm onun etdiyinə hərəkətinə yəni indiki davranışına səbəb axtarırdım ama tapa bilmirdim.

-noldu Süsən ? aaa bəlkə keçən imtahanı da ona tapşırtdırmısan?

mən heç nə demədən sadəcə çantamı götürüb çıxdım. gözlərim sözlərimi baxmırdı, yaşları saxlaya bilmirdi. 

hər kəs məni tanıyırdı sanki, bəlkə də psixi idi. ama insanlar baxırdılar, əl ilə göstərirdilər. bunlar mənə çətingəlirdi. mən hər zaman gizlənənlərdən olmuşam. ama belə hr kəsin qınaq obyekti olmaq mənlik deyildi və qərar verdim

telefonu əlimə alıb ona zəng etdim

-alo

-bəli

-buyur Süsən

-SEVGİLİN OLACAM

onun sadəcə üzünü təsəvvür edirdim. kibirli, özündən razı abu havalı vəziyyətin. qalibiyyəti qazanmışdı. hə 1:0 idi. onun xeyrinə. ama oyun hələ təzə başlayırdı.