Sadəcə Sən (18-ci bölüm FİNAL)

Müəllif: Mr. OffiCeR
Şərhlər: 4
Baxılıb: 7 377
Səs ver:
(səs: 6)
Esmin...Muradla görüşden sonra dağılmış veziyyetde eve geldim. Düşünceler artıq beynimi yeyib-bitirirdi. Eve qeder gözümde hebs etdiyim göz yaşlarımı azad buraxdım. Son zamanlar yaşadıqlarıma artıq zeif bedenim döze bilmirdi. Qerarsızlıq içinde qıvranırdım. Yere çöküb son vaxtlarda yaşadıqlarımı düşündüm. Ne etmeli idim? Ne ede bilerdim? Turalın ailesi ile mübarize aparmağa gücüm var idi? Muradı sevmek, ona layiq olduğu xoşbextliyi yaşadacaq qeder sevgi qırıntısı var idi içimde? Bu suallar içinde artıq boğulurdum. Bele gede bilmezdi bir qerar vermeli idim. Ağlayaraq telefonu elime alıb anama zeng etdim. Veziyyetin pis olduğu anladığı üçün telaşlanmışdı.E: ana yalvarıram apar meni burda qurban olum xilas et meni men döze bilmirem artıq boğuluram. Apar yanına meni- deyib hönkürürdüm. X: Qızım sakit ol anan qurban olsun sakit olE: sakit olmayacam apar meni yanında qalım. Söz verirem ne desen edecem.X: yaxşı sakitleşAnam artıq veziyyetin ne yerde olduğunu anlamışdı ki, hazırlaş seher gelecem gedek deyib desteyi asmışdı. Az da olsa rahatlamışdım. Burdan ebediyyen uzaqlaşmaq mene yaxşı tesir edecekdi. Seheri bele gözlemeden eşyalarımı yığmağa başladım. Her şey hazır idi. En esası men hazır idim. Yene ağlıma Muradla Tural geldi. Uzaqlaşmaq isteyirdim ancaq bele xebersiz getmek istemirdim. Kağız qelem taparaq en uyğun şekilde başa salmaq üçün mektub yazdım her ikisine. Tural... İlk sevdiyim... Her şeyin ilkini yaşadığım insan. Kaş mene sahib çıxacaq qeder cesaretli olsaydın. Seninle xoşbext olmaq üçün neleri vermezdim men?... Amma artıq gecdi. Seninle heç vaxt evvelki 'BİZ' ola bilmerik. Bir-birimize ağrıdan, acıdan başqa heç ne vere bilmerik. Menim artıq seninle ailenle mübarize aparacaq gücüm yoxdu. Anamın yanına gedirem. Seni unutmadım.. Heç vaxt da unutmayacam... Kimi sevsem de, kimin yanında olsam da Qelbimin derinliklerinde Sadece Sen olacaqsan her zaman... Meni axtarma. Bunu ağlına bele getirme. Qerarım qetidi. Sen de yeniden sev ve xoşbext ol. Unut meni... Elvida...Turala olan son sözlerimi göz yaşları içerisinde yazırdım. Ele bu vaxt anladım 'sevgi her şeyi hell etmir' sözünün nece düzgün yanaşma olduğunu. Menim üçün asan deyildi uşaqlığımı, gencliyimi keçirdiyim, sevgimi, saflığımı verdiyim insandan ayrılmaq. Ancaq çox yaxşı derk edirdim ki, Turalla mende bir daha alınmaz. Heyatda sevgiden önemli mefhumlar varsa, o da inam ve güvendir. Birine qarşı inamınız yox oldusa artıq onu berpa etmek mümkün deyildi. Menim de Turala olan güvenim bitmişdi. Daha çox düşünmeden Murada yazacağım mektub üçün kağız qelemi qoydum qarşıma... Murad... İlk önce nifret etdiyim daha sonra varlığına öyreşdiyim Murad... Bizim ayrılmağımız belke de heyatımızdakı en doğru qerarımız idi. Sen... Sen çox yaxşı birisen. Xoşbextliye en çox layiq olansan... Men seni sevmedim heç vaxt seve bilmedim... Heyat... Heyat bizi çox yalnış zamanda qarşılaşdırdı. Başqa zamanda, başqa yerde, başqa şeraitde qarşıma çıxardın kaş... Kaş seni bu qeder incitmeseydim... Meni belke de en yaxşı sen başa düşürdün. Sene hörmetim sonsuzdu. Ancaq menden istediyin bizde heç vaxt alınmaz. Özümü keçdim seni bedbext ede bilmerem. Buna haqqım yoxdu. Her seher yanında seni seven bir qadınla oyanmağa layiqsen sen... Mene yox... Xebersiz çıxmaq istemedim heyatından... Artıq anamın yanına gedirem. Geleceyimi quracam. Elvida...Her iki mektubu kenara qoyaraq yatağıma uzanıb yuxuya getdim. Sabahdan artıq menim üçün yeni bir heyat başlayırdı. Seher erkenden oyanaraq anamı gözlemeye başladım. Zennimce anam nenemgile her şeyi demişdi ki, menden heç ne soruşmadılar. Nenemin yanına gederek mektubları ona verdim.E: nene bu mektublar biri Muradın digeri Turalındı. Ne vaxtsa gelseler onlara verersen. Yaxşı?S: yaxşı qızım narahat olma.Biraz sonra anam geldi. Artıq heç ne danışmadan eşyalarımı taksiye yerleşdirib yola düşdük. Bizim yaşadığımız yerden xeyli uzaq idi. Biraz gülünc olsa da hetta mene o vaxt ele gelirdi ki, başqa şehere gedirik. Nehayet yeni heyatımın başlayacağı menzile çatdıq. 3 otaqlı çox da böyük olmayan bir ev idi. Menim üçün onsuz ferqi yox idi evin nece olduğunun. Teki anam yanımda olsun ve oradan uzaqlaşım. Artıq bir neçe hefte idi ki, buraya köçmüşdük. Ülkerle danışdıqda Turalın meni axtardığını demişdi. Ancaq qeti şekilde yox demişdim. Murad ise anam Feride xala ile refiqe olduğu üçün ünvanımızı tanıyırdı deye bir neçe defe gelse de qerarımın qeti olduğunu anlayıb mene xoşbextlik arzu edib heyatımdan çıxmışdı. Anamla günlerimiz çox maraqlı keçirdi. O işde olduğu vaxtlarda men ev işleri ile meşğul olurdum. Anamın müellime qonşusu var idi. Vüsale xanımla da tez-tez geliş gedişlerimiz olurdu. Evde tek olduğumu bildiyi üçün gün erzinde mene baş çeker, söhbet ederdik saatlarla... Anam Eve gelib yemek yedikden sonra ise axşamlar çıxıb gezib uzun-uzun söhbet ederdik. Bu zamanlar heqiqeten anamın olduğunu hiss edirdim sanki. Her zaman başqalarında qibte ile baxdığım ana-qız münasibeti artıq bizde de yaranmışdı. Yayın isti günleri bitmiş payız artıq soyuq nefesini getirmişdi. Qelbime de payız gelmişdi. Turalı evvelki qeder düşünmürdüm. Sadece bezen xatireler meni rahat buraxmırdı. Sentyabr ayından Vüsale xanım uşaqları ali mektebe hazırlaşdırmağa başlamışdı. Onun evine gelib-geden şagirdlere qibte ile baxır hetta bezen söhbet edirdim onlarla. Qızlarla yaxşı münasibetim yaranmışdı. Anam ve Vüsale xanım da bunu hiss etmişdiler ki, bir gün axşam hamımız oturub çay içerken fikirlerini menimle bölüşdüler.F: Esmin menim şagirdlerimle çox yaxşı yola gedir. Hetta bezen onlara kömek bele edir.E: mekteb vaxtından yadımda qalanlardı.X: Esmin mence heç ne üçün gec deyil bu heyatdaE: nece yeni?X: biz Feride xanımla bu barede danışdıq. Men senin ali tehsil almağını çox isteyirem. Senin de nece hevesli olduğunu görürem. Eger istesen... Artıq sözlerin davamını eşitmirdim sanki. Bu illerdir xeyalını qurduğum bir şey idi. Nece istemeye bilerdim??? Günü sabahdan Vüsale xanımla birlikde bir neçe müellimle de danışılmış ve men artıq ali mektebe hazırlaşırdım. Qarşımda çetin keçecek bir neçe ay vardı. Odur ki, var gücümle çalışıb qebul olmalı idim. Günler su kimi axıb keçirdi. Artıq qebul gününe son bir ay qalmışdı. Bu müddetde Turalı düşünme intervalım getdikce daralırdı. Bezen günlerle yadıma düşmürdü. Son vaxtlar hazırlıqlara göre yorğun, qebula göre ise heyecanlı idim. Qebul günü gelib çatmışdı artıq. Seher erkenden oyanmışdım. Anam ise menden daha heyecanlı idi. Yemek hazırlarken eli ayağı bir-birine dolaşırdı. Yanına gelerek onu qucaqlayıb öpdüm.E: ana heyecanlanma. Her şey yaxşı olacaq. Men ki senin qızınam her işin üstesinden gelecem.Anam heqiqeten çox güclü qadın idi. Atam bizi terk etdikden sonra ağlayıb özünü de meni de mehv etmek evezine çalışıb mene baxmışdı. Men de anama benzeyirdim. Seher yemeyini yedikden sonra qapıdan çıxırdıq ki, Vüsale xanımın bizi gözlediyini gördük.V: harda qaldınız? Ağac oldum-deyerek gülümsedi. X: Esmini yaxşıca yedizdirdim ki, enerjili olsun-deyib o da eyni şekilde gülümseme ile qarşılıq verdi.V: çıxaq artıq gecdi gecikmeyek. İmtahan günüdü her yerde tıxac var.E: siz de bizimle gelirsiz?V: elbette. Sen menim de qızım sayılırsan- deyib meni özüne sıxıb öpüb qucaqladı.Vüsale xanımı çox sevirdim. Sanki illerdir tanıyırdım onu. Daha çox danışmadan evden çıxaraq imtahan olacaq mektebe geldik. Belli etmesem de heyecanlı idim. Artıq içeri keçmek vaxti idi. Üzerimi yoxladıqdan sonra imtahan keçirilecek otağa daxil oldum. Biraz sonra kitabçalar paylandı. Kitabçanı açdıqda ilk önce mene ele geldi ki, buradakı sualların heç birini görmemişem. Ağzım açıq suallara baxırdım. Hetta bir an nezaretçiye bu suallar sehvdi demek istedim. Bütün bunlar 2-3 deqiqe erzinde baş vermişdi. Daha sonra diqqetle oxuduqda sualların asan olduğunu gördüm. Başımı aşağı salıb bir-bir sualları hell etdim. Vaxtın bitmeyine yarım saat qalmış men artıq bütün sualları bitirmişdim. Vaxt bitdikde çöle çıxdım. Anamın ve Vüsale xanımın gözü qapıda heyecanla meni gözlediklerini gördükde gülümsedim. İmtahanın yaxşı keçdiyini başa düşüb yanıma gelerek meni qucaqladılar. Her ikisi çox sevinirdi. Üzerimde ayların yorğunluğu var idi. Eve gelerek özümü yatağa nece atdımsa oyandığımda artıq axşam idi. Geriye sadece cavabların çıxmağı qalmışdı. Yeni hele qarşımızda heyecanlı keçecek bir ay daha vardı. Bir ay sonra her üçümüz komputer qarşısında heyecanla cavabları gözleyirdik. Birden Vüsale xanımın 'Esmiiinn artıq telebesen' deye meni qucaqlamasından heç ne anlamadım. Daha doğrusu bir an derk etmedim. Bir neçe deqiqe heykel kimi donub yerimde qaldım. Çox istediyim 'maliyye' fakültesine qebul olmuşdum. Anamın göz yaşları içinde meni qucaqladığı zaman özüme geldim. Men... Men artıq telebe idim... Bu sevincimi ifade etmeye sözler kifayetsiz qalırdı. Her halda heyatımın en gözel günü idi. Doğrusu yanımda başqa birini daha- atamı da görmek isteyirdim. Ancaq heç bir sevincimde, kederimde yanımda olmayan atam tebii ki, indi de yox idi yanımda. Hemin gün axşam her üçümüz bunu qeyd etmek üçün çöle çıxıb yemek yeyerek deyib-güldük. Vüsale xanımı artıq doğmam kimi görürdüm. V: demek bele nehayet telebe adını qazandın Esmin. Bir daha tebrik edirem.X: menim qızım her şeyin en gözeline layiqdi Vüsale. Biraz gec oldu ancaq bundan sonra onun üçün her şey çox gözel olacaq.E:yaxşı ki varsınız. Siz olmasanız men tek başıma heç ne ede bilmezdim.Hemin günü doyunca danışıb gülmüşdük. Vüsale xanım telebelik vaxtında başına gelenleri, onu seven oğlanların başına açdığı oyunları gülerek danışırdı bize. Çox gözel bir axşamın sonunda nehayet evimize gelmişdik. Yatağıma uzanıb gözümü bir nöqteye zillemişdim. İstemesem de onu düşünürdüm. İndi hardadır? Ne edir? Deye düşünerek yuxuya getdim... Bir neçe gün sonra anam yanıma gelerek 'dur hazırlaş gedek sene çoxlu paltarlar alaq. Artıq telebesen daha baxımlı olmalısan'- deyib meni ticaret merkezlerinde birine apararaq qarşısına çıxan her paltarı elime vererek get geyin deyib meni geyinme otağına aparırdı. Belelikle üniversitetin ilk günü idi artıq. Heyecanlansam da heyatdakı ilk uğuruma doğru addımlayırdım. Sakit tebietli biri olsam da her zaman diqqeti celb edirdim. Xüsusile de gözlerim her zaman müellimlerimin dilinde idi. Qrupdakı qızlarla da çox yaxın olmuşdum. Bir müddet sonra artıq anlayırdım ki, ali mektebde oxumaq heç de asan deyil. Maddi cehetden ehtiyaclarım var idi. Anama bildirmirdim. Ancaq qısa zamanda bir iş tapmalı idim. Qrup yoldaşıma bu barede dedikde ixtisasıma uyğun bir iş olduğunu demişdi. Atasının iş yerinde yarım gün işleye bilerdim. Bu teklif menim üçün göyden düşme idi. Ulduz(qrup yoldaşım): atamla danışdım dedi telebelere kömek etmek bizim borcumuzdu-deyerek mene baxıb gülümsedi. E: Ulduz men nece teşekkür edim bilmirem. U: mmmm ilk maaşınla meni yemek yemeye apar hell olsun E: tebii ki. Ne vaxt istesenAnam ilk evvel her ne qeder razılaşmasa da qerarımın qeti olduğunu görüb mecbur menimle razılaşdı. X: Esmin hem oxumaq hem işlemek asan deyil. Çox yorulacaqsanE:ana menim qerarım qetidi.eger çox yorulsam işden çıxaram .X: yaxşı ne isteyirsen et.İşlemeye başlamışdım artıq. Belelikle günler, aylar bir-birini evezledi. İndi ise günlerim ev, ders, iş arasında keçir. Biraz yorulsam da artıq ne ise düşünmemeyim üçün çox gözel fürsetdi. İndi soruşsanız xoşbextem? Bunun cavabını tam olaraq özümde bilmirem. Ancaq bunu deye bilerem ki, evvelki heyatımdan qat-qat daha xoşbextem... Kim bilir belke men de günün birinde yeniden sevib xoşbext olacam?...SON...

Yazar:Lyama
(səs: 6)
Şərhlər: 4
Baxılıb: 7 377
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri