Çıxıb getməlisən..elə bu an..bu dəqiqə..bəlkə dönsəy deyirəm..etməsəy bunu..keçməsəy sevgidən..üz döndərməsəy bir birimizdən..xəyalların vurduğca pəncərəmə incidir məni..damla-damla sən tökülürsən gözlərimdən..sənsizlikdə bir kibrit qədər acizəm əslində..tək qığılcımda kül edirəm,bitirirəm özümü...bəzən titrək bir şamın alovunda,bəzəndə mahnılarda tapıram səni..hər yerdə sən..hər şey sən..sənsizliyi daşıya bilməyəcəyimi bilirəm..dolduğunda ürəyimə anladım ki sənsiz həyat ruhuma işgəncəymiş..mən səni bir başqa sevdim..sevgindən dağ olan ürəyimlə və ağlamağdan səhraya dönmüş gözlərimlə sevdim mən səni..ama sən sevgini anlamadın..anlamağ istəmədin heç..lakin mən anladım..bilirsən nədi səni sevməy?ürəyimin fırtınasına susmağ oldu səni sevməy..hər zaman yaxınlarında ama heç yanında ola bilməməydi səni sevməy..hər zaman qürursuzca getmə deyə bilməydi səni sevməy..sənə görə hərşeyimi itirməyi göz önünə ala bilməydi səni sevməy...sənnən izinsiz yağmurların altında günlərcə səni uzağdan izləməydi səni sevməy..göz yaşlarım yağışa qarışdığca ürəyimdəki ağrı get gedə artır..və artiğ dözülməz bir həddə gəlib çıxır bəzi anlarda..indiysə bu acılara üsyanım səssizcə qəlbimin qırığ parçalarını yığıb qırağdan gedişini izləməy olar..

Buraxmalısan məni..kədərli gecələrə qaranlığa buraxıb getməlisən..zamanı gəldi artığ..çarəsiz bir uşağ kimiyəm..düşünürəm də...nə vaxtsa səni sevməy həyatına özgə bir adam kimi uzağdan baxmağ olacağ..nə vaxtsa bir başqasının saçlarına toxunduğunu ona ’’getmə’’ dediyini onu sevdiyini təkrarladığını uzağdan izləməy olacağ...bəlkə peşmançılıx..bəlkə bağışlanmaz hərəkətlərini gözümün önünə gətirdiyimdə belə sənsizliyə ’’dön’’ deyə qışqırmağ olacağ səni sevməy..bəlkədə nə vaxtsa döndüyündə qüruruma tabe olub niyə döndün demək olacağ səni sevməy..bəlkə səni hamıdan soruşacam ama sadəcə eşitmədiyim ürəyinin səsinə inanacam..necə olduğunu uzağdan duyacam..biz bir cümlə ola bilmədiy heç vaxt..varla yox arasında qaldığ hər zaman..burax məni..burax qanlı savaşın içində keçsin ömrüm..həə..çox çətindi yaşadığlarım..söküb atmağ istəyirəm səni qəlbimdən..ama elə dərindəsənkii..nə əlim çatır sənə nədəki çıxarda bilirəm səni ürəyimnən..gecikdiyimi his eliyirəm..ama nəyi gözlədiyimi də bilmirəm...
yazıram..heç bitirməy istəmirəm..anlatmağ istiyirəm his etdiylərimi..mənim qədər hiss et istiyirəm..nələr çəkdirdiyini anla istəyirəm..
İndi başa düşürəm..hekayəmsən sən mənim..həmişə yazılacağ..sevgim kimi heç tükənməyəcəy..və sonu heç gəlməyəcəy bir HekayəmÇıxıb getməlisən..elə bu an..bu dəqiqə..bəlkə dönsəy deyirəm..etməsəy bunu..keçməsəy sevgidən..üz döndərməsəy bir birimizdən..xəyalların vurduğca pəncərəmə incidir məni..damla-damla sən tökülürsən gözlərimdən..sənsizlikdə bir kibrit qədər acizəm əslində..tək qığılcımda kül edirəm,bitirirəm özümü...bəzən titrək bir şamın alovunda,bəzəndə mahnılarda tapıram səni..hər yerdə sən..hər şey sən..sənsizliyi daşıya bilməyəcəyimi bilirəm..dolduğunda ürəyimə anladım ki sənsiz həyat ruhuma işgəncəymiş..mən səni bir başqa sevdim..sevgindən dağ olan ürəyimlə və ağlamağdan səhraya dönmüş gözlərimlə sevdim mən səni..ama sən sevgini anlamadın..anlamağ istəmədin heç..lakin mən anladım..bilirsən nədi səni sevməy?ürəyimin fırtınasına susmağ oldu səni sevməy..hər zaman yaxınlarında ama heç yanında ola bilməməydi səni sevməy..hər zaman qürursuzca getmə deyə bilməydi səni sevməy..sənə görə hərşeyimi itirməyi göz önünə ala bilməydi səni sevməy...sənnən izinsiz yağmurların altında günlərcə səni uzağdan izləməydi səni sevməy..göz yaşlarım yağışa qarışdığca ürəyimdəki ağrı get gedə artır..və artiğ dözülməz bir həddə gəlib çıxır bəzi anlarda..indiysə bu acılara üsyanım səssizcə qəlbimin qırığ parçalarını yığıb qırağdan gedişini izləməy olar..

Buraxmalısan məni..kədərli gecələrə qaranlığa buraxıb getməlisən..zamanı gəldi artığ..çarəsiz bir uşağ kimiyəm..düşünürəm də...nə vaxtsa səni sevməy həyatına özgə bir adam kimi uzağdan baxmağ olacağ..nə vaxtsa bir başqasının saçlarına toxunduğunu ona ’’getmə’’ dediyini onu sevdiyini təkrarladığını uzağdan izləməy olacağ...bəlkə peşmançılıx..bəlkə bağışlanmaz hərəkətlərini gözümün önünə gətirdiyimdə belə sənsizliyə ’’dön’’ deyə qışqırmağ olacağ səni sevməy..bəlkədə nə vaxtsa döndüyündə qüruruma tabe olub niyə döndün demək olacağ səni sevməy..bəlkə səni hamıdan soruşacam ama sadəcə eşitmədiyim ürəyinin səsinə inanacam..necə olduğunu uzağdan duyacam..biz bir cümlə ola bilmədiy heç vaxt..varla yox arasında qaldığ hər zaman..burax məni..burax qanlı savaşın içində keçsin ömrüm..həə..çox çətindi yaşadığlarım..söküb atmağ istəyirəm səni qəlbimdən..ama elə dərindəsənkii..nə əlim çatır sənə nədəki çıxarda bilirəm səni ürəyimnən..gecikdiyimi his eliyirəm..ama nəyi gözlədiyimi də bilmirəm...
yazıram..heç bitirməy istəmirəm..anlatmağ istiyirəm his etdiylərimi..mənim qədər hiss et istiyirəm..nələr çəkdirdiyini anla istəyirəm..
İndi başa düşürəm..hekayəmsən sən mənim..həmişə yazılacağ..sevgim kimi heç tükənməyəcəy..və sonu heç gəlməyəcəy bir Hekayəm....