Hərdən gözlərini qamaşdıran nur,
Közərən eşqimin işıltısıdır.
Hər addım başında eşidilən səs,
Xəzan xəyalların xışıltısıdır...

Bu da xəyanətin pis qoxusudu,
Üzünü turşudub, burnunu tutma...
Deyirdin sev məni, qəlbində yer ver,
Özün istəmisən bunu unutma...!

Göz yaşı axıtmaq, dərdə baş əymək,
Hər sevən aşiqin vərdişləridir.
Divarda gördüyün o iri çatlar,
Səndən "öncəkinin" əl işləridir..

Nə oldu, gözlərin dörd olub sanki?!
Qəti addımları görmürəm daha...
Tərəddüd qoynuna alıbdır səni,
Ümidsiz qalmisan gələn sabaha...

Üzündə əsəb də görürəm hərdən,
Amandır dərdimi üzümə vurma...
Gedirsən, qapını yavaş vur barı,
Bəlkə gələn oldu, cəftəni qırma...

Xəlil Adıgözəl