Həsrət
Qərib bir gecədə səndən uzaqda,
Küləklər həsrətli nəfəs kimidir,
Sənsiz tənha qalmış sızlayan qəlbim.
Darıxır hər tərəf qəfəs kimidir.
İndi ne etsən də,nə söyləsən də
Ovuda bilmərsən yanan qəlbimi
Özün öz əlinlə yıxdın bu eşqi
Öldürdün,dərdindən ölən sevgini....
Məni xatırla
Göylərdə buludlar qara olduqca
Yoxluğum gözündə yağmur yağdıqca.
İntizar alovu alovlandıqca.
Acının özündə xatırla məni.
Demə ki,unuda bilərsən məni.
Ürək unudarmı axı sevəni?!
Həsrətin rüzgarı buraxmaz səni,
Bakı küləyində məni xatırla.