Qaynana dırdırı, ərin yumruğu
Səni yaşamağa usandırıbdır.
Başına, gözünə dəyən zərbələr,
Səni cəmiyyətdə utandırıbdır…

Hər dava-dalaşda əzildiyində
Körpən də yanında görünür sənin.
Ağlaya-ağlaya o yan, bu yana,
Balan da arxanca sürünür sənin...

Alıb qucağına əzizləyirsən,
Elə bil heç bir şey olmamış kimi.
Bir gözün yumulu, bir gözün açıq,
Elə bil yuxunu almamış kimi…

Nə ölə bilirsən, nə də yaşaya,
Yeganə təsəllin körpə balandı.
Bu vəhşi ocaqda gəlin olandan,
Gülə də bilmirsən gör bir haçandı…

Bezib yaşamaqdan, bezib canından,
Özünü alçalmış qadın sanırsan.
Qardaşın zəng edib, əhval tutanda,
Yaxşıyam söyləyib, inandırırsan...

Necə də məğrursan, necə qürurlu,
Sənin ləyaqətin kişində ola.
Qadının döyməkdi kişinin işi ?!
Kişi o kəsdir ki, işində ola…

Müəllif: Elkin Kərimli